Στο πρωτότυπο εδώ.
Δολοφονήθηκε ο Αλεξέι Μοζγκοβόι.
Για το θάνατο του συντρόφου μας
Στο Ντονμπάς, δολοφονήθηκε με αποτρόπαιο τρόπο ο διοικητής της πολιτοφυλακής των ανταρτών με το μεγαλύτερο κύρος, ο διοικητής ταξιαρχίας Μοζγκοβόι. Τώρα διαδίδονται πολλές εκδοχές περί του ποιος ακριβώς διέπραξε αυτή την ύπουλη επίθεση. Πολιτικοί, πολιτικοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι και απλοί ερασιτέχνες αναλύουν εκδοχές και διατυπώνουν εικασίες. Ωστόσο, εμείς γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ο Αλεξέι Μοζγκοβόι δολοφονήθηκε από όργανα του εκμεταλλευτικού κεφαλαιοκρατικού συστήματος.
Η ουσία έγκειται στο γεγονός ότι ο Μοζγκοβόι δεν ήταν απλώς ένας οπλαρχηγός, ένας πατριώτης, ένας ικανός και γενναίος πολέμαρχος. Ήταν αυτός που βρισκόταν πιο κοντά στον εργαζόμενο λαό, ήταν ο πιο κόκκινος από τους διοικητές. Στη δική του ταξιαρχία εντάχθηκαν κομμουνιστικά τμήματα και υψώθηκαν κόκκινες σημαίες με το σύνθημα: «Θάνατος στους φασίστες κατακτητές!». Αυτός είναι που υποδέχθηκε το διεθνές αντιφασιστικό φόρουμ, τη διεξαγωγή του οποίου απέρριψε η διοίκηση της Λ.Δ.Λ. Κηρύσσοντας την έναρξη του διεθνούς φόρουμ, ο ίδιος είπε ότι η κυβέρνηση της Λ.Δ.Λ. του απαγόρευσε τη διεξαγωγή αυτού του φόρουμ απειλώντας τον με θάνατο. Όλες οι ομιλίες του το τελευταίο διάστημα μαρτυρούν ότι δεν είχε την πρόθεση να συμβιβαστεί με την κυριαρχία των ανδρείκελων της μεγάλης αστικής τάξης στην ηγεσία των δημοκρατιών του Ντονμπάς, ότι δεν είχε την πρόθεση να συμβιβαστεί με τους εξευτελιστικούς όρους της «εκεχειρίας», που έχουν επιβληθεί στις δημοκρατίες αυτές με κοινές προσπάθειες των φασιστών του Κιέβου, των υπερατλαντικών πατρώνων τους και της ολιγαρχίας του Κρεμλίνου. Ως προς τις επιδιώξεις του και το πνεύμα του ήταν ένας αυθόρμητος κομμουνιστής. Ο λαός αποκαλεί τέτοιους ανθρώπους εξωκομματικούς κομμουνιστές. Αν και δεν ήταν και τόσο επαΐων στη μαρξιστική θεωρία, ήταν όμως σάρξ εκ σαρκός του εργαζόμενου λαού. Για αυτόν και για τους όμοιούς του είχε πει ο Πούτιν με λανθάνουσα ενόχληση, ότι είναι κρίμα να ηττάται ο ουκρανικός στρατός από κάποιους ανθρακωρύχους και οδηγούς τρακτέρ. Ήταν εχθρός όλων των αντιλαϊκών δυνάμεων, με όποια περιβολή και αν προσπαθούν να συγκαλυφθούν. Αυτός είναι ο άνθρωπος που σε γνωστές τηλεδιασκέψεις καλούσε τους στρατιώτες του ουκρανικού στρατού να στρέψουν τα όπλα κατά της ολιγαρχίας και μαζί να βαδίσουν προς το Κίεβο, από κοινού να αγωνιστούν για τη λαϊκή εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι αντικειμενικά ήταν χρήσιμος στο λαό. Αυτό σημαίνει επίσης ότι ήταν μισητός στους κύκλους των υποστηρικτών της κεφαλαιοκρατίας, όλων των πλευρών που εμπλέκονται σ’ αυτή τη σύρραξη με τα συμφέροντά τους. Ήταν εμπόδιο για όλους εκείνους στους οποίους αρνήθηκε να υποταχθεί, που αρνήθηκε να γίνει υπάκουο όργανό τους: και για την χούντα του Κιέβου, και για τις νέες αστικές αρχές στο Ντονμπάς, και για τους ίδιους τους κουκλοπαίχτες, τόσο από την διοίκηση του Κρεμλίνου, όσο και από τις δυτικές πρωτεύουσες.
Οι μάσκες έπεσαν. Κάποιοι κατάφεραν μιαν ύπουλη μαχαιριά στην πλάτη της αντιφασιστικής αντίστασης του λαού του Ντονμπάς. Αλλά ο λαός δεν είναι πια τυφλός. Έχει αρχίσει πλέον να ωριμάζει και να βλέπει τι πραγματικά αξίζουν όλοι αυτοί που, καιρό τώρα, τον έσερναν απ’ τη μύτη, συγκαλυπτόμενοι πίσω από ποικίλες εθνικιστικές και πατριωτικές ρητορείες.
Ας το μάθουν καλά λοιπόν «αυτοί»: εμείς οι κομμουνιστές, εμείς ο εργαζόμενος λαός, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τίποτε, δεν πρόκειται να συγχωρήσουμε κανέναν. Κανένας εχθρός του λαού δεν θα ξεφύγει από την εκδίκηση για το θάνατο και τις συμφορές των έντιμων ανθρώπων.
Ο αγώνας κατά του φασισμού και κατά της κεφαλαιοκρατίας που τον γεννά θα συνεχιστεί!
Η γραμματεία της Κ.Ε. Του Ρωσικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΕΚ – ΚΚΣΕ).
Μετάφραση: Δημήτρης Πατέλης