Για την επικείμενη εκλογική μάχη

Στη βάση των αρχών της Ιδρυτικής μας διακήρυξης και της ανακοίνωσης με τίτλο Μετωπική συμπόρευση αρχών ή «μια από τα ίδια;» και δεδομένων των τελευταίων εξελίξεων, με την εσπευσμένη προσφυγή του καθεστώτος σε κοινοβουλευτικές εκλογές και την αντίστοιχη δρομολόγηση πολιτικών συνεργασιών, ιδιαίτερα μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση (Π.Α.Με.Σ.), επισημαίνουμε τα εξής:

1. Το βάθεμα της ολόπλευρης συστημικής κρίσης, που καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη της μετωπικής συγκρότησης του αγώνα με την καταλυτική συμβολή εκείνων των κομμουνιστικών δυνάμεων, που συνδέουν με συνέπεια και συνέχεια κάθε βήμα με την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα, με τη σοσιαλιστική προοπτική της Επαναστατικής Ενοποίησης της ανθρωπότητας, που αντιλαμβάνονται τα καθήκοντα της εποχής και της συγκυρίας, ανταποκρινόμενες με σεμνότητα, ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση σε αυτά.

2. Είναι σταθερή η θέση μας να συμβάλλουμε «θεωρητικά, ιδεολογικά και πρακτικά στη διάγνωση και επίλυση κομβικών προβλημάτων της εποχής μας, υπό το πρίσμα της κομμουνιστικής προοπτικής», να συνεισφέρουμε «με αταλάντευτη συνέπεια στη διαμόρφωση και ανάπτυξη του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, στη βάση του μεταβατικού προγράμματος προς το σοσιαλισμό, καλλιεργώντας άλλου τύπου σχέσεις εντός του κινήματος, πέρα από τις άγονες αντιπαραθέσεις και περιχαρακώσεις, καταδεικνύοντας σημεία σύγκλισης μεταξύ των δυνάμεων ριζοσπαστικής και επαναστατικής αναφοράς, υπερβαίνοντας διαφοροποιήσεις δευτερεύουσας σημασίας, που καθηλώνουν, υπονομεύουν και αποδυναμώνουν το κίνημα».

3. Για εμάς, η «αριστεροσύνη», ο «αντικαπιταλισμός», η «κομμουνιστικότητα» κ.ο.κ., δεν μπορεί να τίθενται ως κραυγαλέες προμετωπίδες «καθαρότητας» και ως προαπαιτούμενο για τη σύμπηξη του Μετώπου και την προώθηση των διεκδικήσεών του. Το τι πρεσβεύει ένα μέτωπο και ο επαναστατικός του χαρακτήρας, καθορίζεται αντικειμενικά από το πρόγραμμα, την οργάνωση και -κυρίως- από την πρακτική του δράση και όχι από βαρύγδουπη και ακατάληπτη ρητορική που απωθεί τον κόσμο.

4. Ακριβώς για την ανάγκη υπέρβασης των αδιεξόδων που προκλήθηκαν από ποικίλες ανθενωτικές, ηττοπαθείς και αντιμετωπικές δράσεις και στάσεις, συγκροτήθηκε η Πρωτοβουλία για την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση από δυνάμεις και αγωνιστές που επιμένουν στη μετωπική συμπόρευση. Η Συλλογικότητα αγώνα για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, παρά τις ενστάσεις της ως προς την ονομασία και κάποιες θέσεις αυτής της Πρωτοβουλίας, αποφάσισε να την στηρίξει, εμμένοντας στη βάση της λογικής της προοπτικής του μετωπικού αγώνα.

5. Σε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και στις συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και στους ανεξάρτητους εντός και πέριξ αυτών των δυνάμεων, υπάρχουν σύντροφοι και συναγωνιστές που αντιλαμβάνονται την ζωτική αναγκαιότητα της μετωπικής συγκρότησης του αγώνα, πέρα από καταδικασμένες νοοτροπίες και πρακτικές μικροπολιτικής της μίζερης αυτοσυντήρησης πολιτικών μικρομάγαζων. Αυτό το αγωνιστικό δυναμικό είναι αναγκαίο να συστρατευθεί και να δραστηριοποιηθεί μετωπικά.

6. Υπάρχει μια καταρχήν πολιτική συμφωνία ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Πρωτοβουλίας για την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση -όπως προέκυψε και όπως κι αν προβάλλεται ή/και ερμηνεύεται-, βάσει της οποίας θα συνταχθεί κοινό κείμενο-δημόσια δέσμευση αρχών, εν είδη εκλογικής διακήρυξης, όπου θα τίθενται σαφώς οι στόχοι, οι όροι και τα όρια της πολιτικής συνεργασίας και η οποία έχει νόημα μόνον εφ’ όσον θα υπάρχει σαφής δημόσια δέσμευση για τα επόμενα συγκεκριμένα βήματα συγκρότησης του αναγκαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου.

7. Χρειάζεται έστω και τώρα να αρχίσουμε να χτίζουμε πραγματικά μετωπικά λαϊκά αναχώματα στη βάση, σε χώρους εργασίας και κατοικίας, για μαχητικούς αγώνες ενάντια στα επικείμενα μνημόνια, με το ΣΥΡΙΖΑ διαχειριστή των πλήρως αποδεκτών απ’ την ηγεσία του στρατηγικών επιλογών της Ε.Ε. και του Ευρωατλαντικού άξονα γενικότερα.

8. Οι διαδικασίες της Π.Α.Με.Σ., μετά από εκτενή διάλογο, κατέληξαν πλειοψηφικά στην σκοπιμότητα και στην αναγκαιότητα πολιτικής συνεργασίας εν όψει των εκλογών του Ιανουαρίου. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ θεωρεί βέβαιο, ότι αν η συνεργασία αυτή υποβαθμιστεί σε καιροσκοπικό εκλογικό χειρισμό μιας χρήσης, όχι μόνο δεν θα συμβάλλει στη διαμόρφωση και ανάπτυξη του αναγκαίου για τον λαό και τη χώρα κοινωνικοπολιτικού μετώπου, αλλά αντιθέτως θα πολλαπλασιάσει τις απογοητεύσεις και τις ματαιώσεις του λαού, θα εδραιώσει την αγοραία αντίληψη ότι δεν υπάρχει φερέγγυα αριστερά, ότι “όλοι είναι ίδιοι” και “όλοι είναι μέρος του προβλήματος”. Σε μια εκ των πραγμάτων εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, όπου η καθεστωτική-διαχειριστική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ θα βρει ακόμα πιο πρόσφορο έδαφος στην πρακτικά παντελή απουσία αριστερής μετωπικής πίεσης με αρχές, οι άνθρωποι που θα απεγκλωβίζονται από τις “λύσεις ανάγκης” δεν θα έχουν ούτε ψήγματα πολιτικής αναφοράς και προοπτικής για να πορευτούν. Έτσι, ο κοντόφθαλμος καιροσκοπισμός και ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός ορισμένου τύπου εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, θα τροφοδοτήσει στην πράξη ήδη υπαρκτές ισχυρές διαλυτικές και φασιστικές τάσεις.

9. H κρίση ρίχνει τις μάσκες. Καθιστά επιτακτική την ανάγκη επιτέλους να τελειώνουμε ηθικοπολιτικά με την ευρωατλαντική “αριστερά”, στις διάφορες κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές εκδοχές της, η οποία, εκτός από την προάσπιση ακόμα και των απροκάλυπτα φασιστικών επιλογών του Ευρωατλαντικού άξονα (βλέπε τη δικαίωση της χούντας και του πολέμου στην Ουκρανία, ή/και την τήρηση “ίσων αποστάσεων” έναντι των αντιμαχόμενων, γεγονός που τορπιλίζει το αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό μέτωπο του λαού), έχει αναλάβει εργολαβικά και τον υπονομευτικό ρόλο σε κάθε ενωτική – μετωπική προσπάθεια και στην Ελλάδα.

10. Είναι τραγελαφικό, άτομα και ομάδες με φαιδρή θεωρητική συγκρότηση και νεφελώδη αντίληψη για τον κομμουνισμό, να αυτοαναγορεύονται τιμητές της “αριστεροσύνης” της Συλλογικότητας αγώνα για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ της ανθρωπότητας και κάθε δύναμης που επιδιώκει τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, του μόνου άμεσα αναγκαίου μέσου για την ανατροπή του καθεστώτος αποικιοποίησης και για τη δρομολόγηση επαναστατικών αλλαγών, προτάσσοντας το πρόσκαιρο μικροκομματικό “συμφέρον” τους, την πρόσκαιρη μικροπαραταξιακή “επιτυχία”, θυσιάζοντας το μέλλον του κινήματος. Δεν κάνουμε δίκη προθέσεων, αλλά όπως τόνιζε και ο Φ. Ένγκελς: «…Αυτή η αγνόηση των μεγάλων, των θεμελιωδών απόψεων εξαιτίας των πρόσκαιρων συμφερόντων, αυτό το κυνηγητό των πρόσκαιρων επιτυχιών και ο αγώνας γι’ αυτές, χωρίς να υπολογίζονται οι συνέπειες που θα προκύψουν, αυτή η θυσία του μέλλοντος του κινήματος για χάρη του παρόντος – όλα αυτά μπορεί να προέρχονται και από “τίμια” κίνητρα. Είναι όμως οπορτουνισμός και παραμένει οπορτουνισμός, και ο τίμιος οπορτουνισμός είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος απ’ όλους…»

1. Θεωρούμε πως η λειτουργία της Π.Α.Με.Σ. ούτε ανάγεται, ούτε και εξαντλείται στην επίτευξη μιας επιμέρους βραχύβιας εκλογικής συνεργασίας μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σχεδίου Β’, Παρέμβασης και λοιπών “δημοκρατικών δυνάμεων της προσκολλήσεως”, η οποία θα εκληφθεί ως απλή προέκταση ή/και μικρή αναδιάταξη στο μικρόκοσμο των ήδη συρρικνούμενων δυνάμεων της περί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αριστεράς. Τουναντίον, τα όποια άμεσα βήματα αυτού του τύπου, οφείλουν να κλιμακωθούν σε μετωπικό μαζικό εγχείρημα πνοής. Μόνο το πλατύ άνοιγμα στο λαό, η δραστική συστράτευση, η αυτενέργεια και η αυτοοργάνωση των λαϊκών μαζών είναι ικανή να υπερβεί τις παθογένειες της αυτοαναφορικής αριστεράς και να δώσει πραγματική επαναστατική διέξοδο στο λαό. 

2. Στο βαθμό που η δρομολόγηση της μετωπικής δράσης περνά και από τη συμμετοχή στις επικείμενες εκλογές, με τη μορφή πολιτικής συνεργασίας, και η τελευταία (για τυπικούς-νομικούς λόγους) απαιτεί (όπως κατέδειξαν οι σσ. νομικοί) την ίδρυση και καταχώρηση νέου κόμματος-πολιτικής κίνησης, με όλα τα τυπικά στοιχεία (καταχώρηση ονόματος και εμβλήματος τύπου “ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ” -με διακριτό τίτλο “ΜΑΡΣ”, την Ιδρυτική διακήρυξη της Π.Α.Με.Σ., βασικές αρχές προσωρινού καταστατικού, βάσει της ιδρυτικής και των αρχών λειτουργίας που έχουν στοιχειωδώς διαμορφωθεί, ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ “ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ” (προς διευκόλυνση των γραφειοκρατικών διαδικασιών) και κυρίως 200 υπογραφές πολιτών με δικαίωμα ψήφου), η Συλλογικότητα αγώνα για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ της ανθρωπότητας δεν είναι αντίθετη σε όλα αυτά, υπό έναν όρο: να μη θίγεται στο ελάχιστο ο χαρακτήρας και η εν τω γεννάσθαι δημοκρατική λειτουργία της Π.Α.Με.Σ. Αυτό σημαίνει ότι: η όποια ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ “ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ της” δεν είναι τίποτε άλλο από προσωρινά, τυπικά – διαδικαστικά όργανα, η λειτουργία των οποίων εκπίπτει μετά τη λήξη των εκλογικών διαδικασιών. Το ίδιο ισχύει και για το προσωρινό καταστατικό. Επιπλέον, η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ “ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ της”, λογοδοτεί στην πανελλαδική συνδιάσκεψη της Π.Α.Με.Σ. και στην εκάστοτε συντονιστική επιτροπή που αυτή θα αναδεικνύει. Κάθε παραβίαση αυτών των όρων θα καταγγέλλεται δημόσια και θα αντικαθίσταται/-νται ο/οι παραβάτης/-ες άμεσα από τα ουσιαστικά όργανα της Π.Α.Με.Σ.   

3. Δεν θα συμμετάσχουμε στα ψηφοδέλτια που θα καταρτιστούν, αλλά θα συμβάλλουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας στη στήριξη και προπαγάνδιση της κοινής εκλογικής καθόδου, ως βήματος προς την πραγματική Λαϊκή Μετωπική Συμπόρευση, δηλώνοντας με δικά μας υλικά τη διακριτή μας θέση και αντίληψη των αναγκαίων βημάτων, μικρό μέρος των οποίων είναι και η κοινή κάθοδος στις επικείμενες αστικές κοινοβουλευτικές εκλογές.

03/01/2015

Συλλογικότητα αγώνα για την

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ