Κοινή δήλωση της αντιιμπεριαλιστικής διάσκεψης του Καράκας: Ένας είναι ο εχθρός, ένας ο αγώνας!
6 Μαρτίου 2023.
Ευρισκόμενοι εδώ στο Καράκας, στην καρδιά της Μπολιβαριανής Επανάστασης και του αγώνα για την ενοποίηση και την απελευθέρωση της δικής μας Αμερικής, νιώθουμε το βάρος δύο αιώνων του Δόγματος Μονρόε, μέσω του οποίου οι ΗΠΑ αυτοανακηρύχθηκαν σε μοναδικό αποικιοκράτη αυτής της ηπείρου, απωθώντας σταδιακά στο περιθώριο αρχικά τους Ισπανούς και Πορτογάλους αποικιοκράτες και αργότερα τους Βρετανούς χρηματιστές.
Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, είτε αυτοί καταπιέζονται μέσω άμεσης κατοχής, όπως στον Παναμά, είτε δι’ αντιπροσώπων, όπως στη Χιλή του Πινοσέτ, είτε μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού, όπως στη χρεοκρατούμενη Αργεντινή, δεν έχουν γνωρίσει ούτε την ειρήνη ούτε την ευημερία για την οποία αγωνίστηκαν κατά της αποικιοκρατίας οι προπάτορές τους.
Οι άνθρωποι εδώ μπορούν να κατανοήσουν πολύ καλά την απελπισμένη ταπείνωση των εργατών που ζούσαν κάποτε στην περήφανη και ανεξάρτητη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας, οι οποίοι όμως έχασαν και το τελευταίο ίχνος κυριαρχίας τους το 2014, καθώς ένα δεύτερο υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνησή τους και τοποθέτησε στην εξουσία μια φασιστική χούντα.
Η ιστορία μιας ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης-μαριονέτας, ο ρόλος της οποίας είναι να λαδώνει τα γρανάζια του μηχανισμού της οικονομικής λεηλασίας από τις εταιρείες, να απαγορεύει όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα μέσα ενημέρωσης τους και να επιμελείται την εκπαίδευση ενός φασιστικού στρατού για πόλεμο δι’ αντιπροσώπων (εναντίων των ντόπιων φορέων ανεξάρτητης σκέψης, αλλά και των γειτόνων) δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους εκείνους σε κάθε γωνιά αυτής της ηπείρου, οι οποίοι έχουν αγωνιστεί για να αποτινάξουν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του θείου Σαμ, από τη Γουατεμάλα και την Κολομβία μέχρι τη Χιλή και το Περού.
Ωστόσο, αυτή η ιστορία καταπίεσης περιλαμβάνει επίσης μια ιστορία αντίστασης. Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής αντιστάθηκαν για δυο ολόκληρους αιώνες και συνεχίζουν να αντιστέκονται.
Μερικές φορές αντιστάθηκαν μέσω ένοπλων αγώνων, όπως στον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Αϊτής, στις επαναστάσεις της Κούβας και της Νικαράγουας ή στους λαϊκούς πολέμους στη Γουατεμάλα, το Περού και την Κολομβία. Ενίοτε, έχουν πραγματοποιήσει μαζικές εξεγέρσεις στους δρόμους, όπως είδαμε μόλις πρόσφατα στη Βολιβία. Άλλες φορές, υπό διαφορετικές συνθήκες, ανέδειξαν τους επαναστάτες ηγέτες τους μέσω της κάλπης, όπως όταν εξέλεξαν τον Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα ή τον Κομαντάντε Ντανιέλ Ορτέγκα στη Νικαράγουα.
Χίλιες φορές, ο λαός εδώ έχει αποδείξει την αλήθεια των λόγων του μεγάλου Αμερικανού μαχητή της ελευθερίας Πολ Ρόμπεσον, ο οποίος έλεγε ότι «η θέληση του λαού για απελευθέρωση είναι ισχυρότερη από τις ατομικές βόμβες».
Είτε, όπως έγραψε στη διακήρυξη της Αβάνας ο κουβανικός λαός, που ενώθηκε το 1960 μετά τη νίκη της επανάστασής του: «Αυτή η συνέλευση καταδικάζει τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια και τις επιχειρήσεις που συνεχώς λεηλατούν τον πλούτο μας, εκμεταλλεύονται τους εργάτες και τους αγρότες μας, αφαιμάσσουν τις οικονομίες μας για να τις κρατήσουν σε μια κατάσταση οπισθοδρόμησης και να υπαγάγουν τη λατινοαμερικανική πολιτική στα σχέδια και τα συμφέροντά τους».
Οι δολοφονίες και τα πραξικοπήματα, από την Ουκρανία μέχρι την Κολομβία και σε όλο το δυτικό ημισφαίριο αποδεικνύουν περίτρανα τα λόγια του συντρόφου Λένιν, ο οποίος απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός επιδιώκει την κυριαρχία και όχι τη δημοκρατία.
Όπου κι αν κοιτάξουμε στον κόσμο μας παρουσιάζονται αποδείξεις ότι οι αντιιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις της Ρωσίας, της Κίνας, της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας και του Ιράν έχουν δίκιο όταν χαρακτηρίζουν τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ αναξιόπιστους, «ανίκανους για συμφωνία». Από τις αθετημένες υποσχέσεις τους προς τους αυτόχθονες πληθυσμούς της δικής τους επικράτειας ή τη συνθήκη της Νέας Γρανάδας που καταπάτησαν, από τον δέκατο ένατο αιώνα μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ ουδέποτε τήρησαν τους όρους μιας συνθήκης που ένιωθαν αρκετά ισχυρές για να την αγνοήσουν.
Δεδομένου ότι ο ιμπεριαλισμός αδιαφορεί παντελώς για τον ανθρώπινο πόνο και δεν ενδιαφέρεται διόλου για τη λογική είτε για την έλλογη ανθρώπινη επιχειρηματολογία, δεδομένου ότι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει είναι η γλώσσα της ισχύος, μία μόνο διέξοδος υπάρχει για τις μάζες του κόσμου που αναζητούν ανακούφιση και απελευθέρωση: να συμπαραταχθούν και να δημιουργήσουν μια δύναμη πολύ ισχυρή ώστε να μη μπορεί να την αγνοήσει ή να την ανατρέψει ο ιμπεριαλισμός.
Όπως έχουν διαπιστώσει πολλοί επαναστάτες μαχητές: οι ιμπεριαλιστές δεν είναι τόσο ισχυροί όσο φαίνονται, αρκεί να γνωρίζουμε πώς να ορθώσουμε το ανάστημά μας εναντίον τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επαναστατικές και προοδευτικές κυβερνήσεις αυτής της περιοχής έχουν εργαστεί τόσο σκληρά για να δημιουργήσουν ένα δίκτυο περιφερειακών θεσμών, όπως είναι η ALBA και η CELAC, που μπορούν να φέρουν κοντά τα καταπιεσμένα έθνη της Λατινικής Αμερικής και να τους επιτρέψουν να συνεργαστούν με αμοιβαίο σεβασμό, να συμπαραταχθούν εναντίον του οικονομικού και στρατιωτικού καταναγκασμού των ΗΠΑ, να ορθώσουν το ανάστημά τους για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των λαών τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο σύντροφος Φιντέλ Κάστρο χαιρέτισε την ίδρυση της ALBA με αυτά τα λόγια: «Ποιοι πρέπει να είναι οι υποστηρικτές αυτής της ιδέας; Οι Βενεζουελάνοι, γιατί οι Βενεζουελάνοι την εγκαινίασαν στην Αμερικανική ήπειρο, γιατί ο Μπολιβάρ είναι γιος της Βενεζουέλας και ο Μπολιβάρ είναι ο πατέρας της ιδέας, της ένωσης των λαών της Αμερικής».
Η κατανόηση της ανάγκης για τη μέγιστη δυνατή ενότητα εναντίον του ιμπεριαλισμού ήταν αυτό που παρακίνησε τη Βραζιλία να συμμετάσχει στο σχηματισμό της συμμαχίας των BRICS, η οποία βρίσκεται τώρα στο κέντρο μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που παλεύει να γεννηθεί και την οποία οι γκάνγκστερ των Γιάνκηδων προσπαθούν τόσο απεγνωσμένα να στραγγαλίσουν στην κούνια της.
Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο ορισμένες προοδευτικές κυβερνήσεις αυτής της περιοχής έχουν αρχίσει να εμπλέκονται σε στρατιωτική συνεργασία με την ανεξάρτητη Ρωσία. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί έχουν καλωσορίσει την προσφερθείσα από τη Λαϊκή Κίνα συνεργασία στον τομέα των υποδομών, της τεχνολογίας και της ανάπτυξης, ιδίως μέσω του δυτικού τμήματος του δικτύου Belt and Road (Ζώνη και Δρόμος).
Κατανοώντας την αλήθεια των λόγων που είπε ένας άλλος Αμερικανός μαχητής της ελευθερίας, ο Μάλκολμ Χ, ο οποίος επεσήμανε ότι, αν τους αφήσουμε, «οι εφημερίδες θα μας βάλουν να μισούμε τους ανθρώπους που καταδυναστεύονται και να αγαπάμε τους ανθρώπους που καταδυναστεύουν», οι προοδευτικές κυβερνήσεις σε όλη την περιοχή έχουν χρηματοδοτήσει αντιιμπεριαλιστικά μέσα ενημέρωσης, όπως το teleSUR της Βενεζουέλας και το Granma της Κούβας, τα οποία εργάζονται για να αποκαλύψουν τα προπαγανδιστικά ψεύδη των μονοπωλιακά ελεγχόμενων από τις ΗΠΑ μέσων ενημέρωσης και των τοπικών τους ανδρείκελων – προπαγάνδα που έχει ως στόχο να κρατήσει το λαό μας σε σύγχυση, αποπροσανατολισμένο, διχασμένο και αδύναμο.
Με τα λόγια του συντρόφου Φιντέλ: «Ποια είναι η μοίρα των βαλκανοποιημένων χωρών της Αμερικής μας αν δεν ενωθούν, αν δεν προβούν σε ολοκλήρωση»;
Ας θυμηθούμε επίσης τα λόγια ενός άλλου μεγάλου τέκνου της Αμερικής, του συντρόφου Τσε Γκεβάρα, ο οποίος βλέποντας την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ είδε τι σήμαινε αυτή για ολόκληρο τον καταπιεσμένο κόσμο, λέγοντας: «Τι φωτεινό μέλλον θα ήταν ορατό για μας αν δύο, τρία ή πολλά Βιετνάμ άνθιζαν σε όλο τον κόσμο με τα αλλεπάλληλα πλήγματά τους εναντίον του ιμπεριαλισμού που θα τον υποχρέωναν να διασκορπίσει τις δυνάμεις του υπό το βάρος της επίθεσης!»
Σύντροφοι, το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία έχει χαράξει μια γραμμή σε όλο τον πλανήτη και έχει διαλευκάνει το ζήτημα του ποιος συμπαρατάσσεται με ποιον για όλους όσους νοιάζονται να το δουν. Ήλθε ο καιρός για όλους εκείνους που επιδιώκουν την ελευθερία να δώσουν στους ανθρώπους να καταλάβουν ότι έχουμε μια πλευρά σε αυτόν τον πόλεμο, τον οποίο οι ιμπεριαλιστές διεξάγουν για να διατηρήσουν τη θέση τους ως αφέντες του ταλαίπωρου κόσμου μας και να κρατήσουν τους υπόλοιπους από εμάς ως σκλάβους.
Ακριβώς όπως οι ιμπεριαλιστές συνασπίζονται αντιμέτωποι με την οικονομική τους κρίση, προσπαθώντας να σώσουν τη θέση τους και το σύστημά τους, έτσι ακριβώς και οι μάζες του κόσμου που υφίστανται καταπίεση και εκμετάλλευση πρέπει να ενωθούν ώστε να βρουν τη δύναμη στην ενότητα και τη νίκη μέσα από την αντίσταση.
Ας τρέμουν οι ιμπεριαλιστές στην προοπτική των ενωμένων και εξεγερμένων λαών του κόσμου. Ας καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να νικήσουμε μια για πάντα αυτόν τον εχθρό της ανθρωπότητας. Και ας θυμόμαστε, καθώς συσπειρωνόμαστε, το λαμπρό μέλλον που μας περιμένει στην άλλη πλευρά της νίκης, και τα λόγια του Καρλ Μαρξ ότι πράγματι δεν έχουμε «τίποτα να χάσουμε παρά μόνο τις αλυσίδες μας» και «έναν κόσμο να κερδίσουμε».
Καμία συνεργασία με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!
Ήττα στην καθοδηγούμενη από το ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστική συμμαχία!
Νίκη στην αντίσταση!
Yankees go home!