Στις 21-25 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα το Δεύτερο Αντιφασιστικό Φόρουμ, στο οποίο συμμετείχαν 164 αντιπροσωπείες αριστερών κομμάτων και διαφόρων δημόσιων οργανώσεων από περισσότερες από 90 χώρες. Υιοθετήθηκε μια γενική έκκληση: «Ο αγώνας κατά του φασισμού είναι ένα κοινό, επιτακτικό καθήκον των προοδευτικών δυνάμεων όλου του κόσμου».
Το έγγραφο αυτό περιελάμβανε τις περισσότερες από τις προτάσεις του κόμματός μας. Παράλληλα, συζητήθηκαν ζητήματα θεωρίας και διαφορές στην προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του κομμουνιστικού κινήματος. Το ΚΕΚΡ εκπροσωπήθηκε στο φόρουμ από τον Βίκτορ Τιούλκιν, γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΕΚΡ. Παραθέτουμε στους αναγνώστες του Solidnet το κείμενο της ομιλίας με τη θέση του ΚΕΚΡ.
Το Γραφείο Τύπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΕΚΡ
Ο αγώνας κατά του φασισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού
Οι θέσεις της εισηγητικής έκθεσης για τη θέση του ΚΕΚΡ στη Διεθνή Συνδιάσκεψη
«Συσπείρωση των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων στον αγώνα κατά του νεοφασισμού και του νεοναζισμού στη σύγχρονη κοινωνία και κατά του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου».
Μόσχα, 23 Απριλίου 2025.
Τμήμα №1
«Φασισμός – η γέννηση του ιμπεριαλισμού, ένα όπλο εκμετάλλευσης και βίας»
Αγαπητοί σύντροφοι, χαιρετίζω όλους τους συμμετέχοντες στο φόρουμ και εκ μέρους του ΚΕΚΡ ευχαριστώ ιδιαίτερα τους διοργανωτές του συνεδρίου για τις θαυμάσιες συνθήκες εργασίας και ανάπαυλας. Θα έλεγα μάλιστα ότι οι συνθήκες ήταν υπερβολικά άνετες, γιατί μια τόσο χαλαρή ζωή μπορεί να αμβλύνει την ταξική ευαισθησία κάποιου (αστειεύομαι).
- Στη συνδιάσκεψή μας συγκεντρώθηκαν, χωρίς υπερβολή, πολλοί εκπρόσωποι αριστερών και προοδευτικών οργανώσεων από διάφορες χώρες και όλες τις ηπείρους. Αυτό είναι απολύτως κατανοητό και φυσικό – όλοι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι αντιτίθενται στην φαιά πανούκλα, ιδιαίτερα σε εκείνους που στην Ουκρανία αυτοπροσδιορίζονται ως συνεχιστές του έργου των συνεργατών του Χίτλερ ( Μπαντέρα, Σουχέβιτς, …). Ενάντια σε αυτούς που το 2014 έκαψαν ζωντανούς ανθρώπους στην Οδησσό στο Σπίτι των Συνδικάτων, που προσπάθησαν να απαγορεύσουν στους ανθρώπους να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, που πρόβαλαν το σύνθημα «Μοσκαλιάκου να γκιλιάκου [οι Μοσχοβίτες (δηλ. Ρώσοι) στην κρεμάλα] και μετέφεραν εθνικιστικές μονάδες εκκαθάρισης στο Ντονμπάς, σκοτώνοντας από το 2022 περισσότερους από 15 χιλιάδες ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άμαχοι. Είμαστε όλοι ενωμένοι στο να αντιταχθούμε στον αναγεννημένο φασισμό. Αυτό είναι αναμφίβολο γεγονός!
- Αλλά και πάλι το ερώτημα παραμένει – γιατί υπάρχουν σοβαρές αποκλίσεις στο στρατόπεδο των αριστερών δυνάμεων, ακόμη και μεταξύ των κομμουνιστικών κομμάτων και των αντιφασιστικών οργανώσεων; Οι αποκλίσεις αυτές απεικονίζονται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο σε μια φράση των εγγράφων αυτών των συντρόφων – «η αδικαιολόγητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία». Πώς θα μπορούσαν οι καλοί σύντροφοι, τίμιοι κομμουνιστές (δεν μπορούμε, άλλωστε, να κατατάξουμε το ΚΚΕ και τους συμμάχους του[1] στους προδότες ή στους πράκτορες του ιμπεριαλισμού), να μη βλέπουν την αμυντική συνιστώσα της Ρωσίας στην ΕΣΕ; Απέτυχαν να προσδιορίσουν, όπως δίδαξε ο Λένιν, την πραγματική ουσία αυτού του συγκεκριμένου πολέμου μας. Προσέκρουσαν στο γεγονός ότι όλες οι καπιταλιστικές χώρες σήμερα έχουν μονοπωλιακό καπιταλισμό, ο οποίος είναι το πρώτο και κύριο σημάδι του ιμπεριαλισμού. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι ιμπεριαλιστικές χώρες βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους, οπότε δεν πρέπει να υποστηρίζεται καμία, είναι απαραίτητο, όπως το 1914-1916, να αντιταχθεί κανείς στον πόλεμο όλων των πλευρών ταυτόχρονα.
Και το κάνουν. Ότι ενάντια στον πόλεμο και το ΝΑΤΟ, αυτό είναι καλό. Αλλά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα μοιράζονται την ευθύνη για τον πόλεμο σαν να είναι εξίσου μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ, αφαιρώντας έτσι από την προσοχή των ανθρώπων τον κύριο ένοχο, την κύρια πηγή κινδύνου για την υποκίνηση του Τρίτου Παγκόσμιου [Πολέμου] – τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι κακό. Για να προσδιοριστεί η πραγματική ουσία του πολέμου κατά της Ρωσίας είναι απαραίτητο να αναλυθεί όλη η προηγούμενη πολιτική σε σχέση με τη Ρωσία, και όχι από το 2022, αλλά τουλάχιστον από το 1991. Διαμελισμός τη ΕΣΣΔ, περικύκλωση από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, πτώση του οικονομικού δυναμικού και του τεχνικού επιπέδου παραγωγής. Τέλος, η καλλιέργεια του ναζισμού στην Ουκρανία και η αντιπαράθεσή του με το Ντονμπάς και τη Ρωσία. Είναι αδύνατον να μην το καταλάβει κανείς αυτό και να αποποιηθεί την ευθύνη από τον εξωτερικό επιτιθέμενο. Αυτό αποδυναμώνει το συνολικό μέτωπο του αγώνα. Για να μην αναφέρουμε ότι αποξενώνει πολλούς συμμάχους από το στρατόπεδο των σοσιαλδημοκρατών και άλλων, όχι αμιγώς κομμουνιστικών, δυνάμεων. Για παράδειγμα, η ΠΑΠ (Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα) σχεδόν χαρακτηρίστηκε από συντρόφους ως πράκτορας του ιμπεριαλισμού μόνο και μόνο επειδή δεν είναι ορθόδοξοι μαρξιστές.
Εμείς στην ιστοσελίδα του solidnet είχαμε μια θεωρητική συζήτηση με τους συντρόφους, μεταξύ άλλων και στις δύο τελευταίες συναντήσεις του solidnet στην Αβάνα και τη Σμύρνη, και δηλώνουμε υπεύθυνα ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι σύντροφοι κατανοούν και ορίζουν το φασισμό ως ένα είδος αχρείου, μια εκδήλωση των θηριωδιών του ιμπεριαλισμού, μερικές φορές απλά μια βρισιά κατά των επιτιθέμενων, αλλά δεν αποκαλύπτουν την ουσία του ως προϊόν του ιμπεριαλισμού σε μια συγκεκριμένη κατάσταση.
Εν τω μεταξύ, ήταν οι κομμουνιστές της Κομιντέρν, με βάση τη θεωρία του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό, που προέβλεψαν τον φασισμό, έδωσαν έναν επιστημονικό ορισμό του φασισμού (Γκεόργκι Ντιμιτρόφ) και επεξεργάστηκαν την τακτική της πάλης των λαϊκών μετώπων, την οποία οι σύντροφοι δεν καταλαβαίνουν και δεν αναγνωρίζουν. Και στο κάτω κάτω, ενάντια στους κομμουνιστές και τη διάδοση του σοσιαλισμού, ο Χίτλερ δημιούργησε το αντι-κομιντέρν σύμφωνο.
Το λάθος των συντρόφων του ΚΚΕ και των υποστηρικτών τους είναι ότι παρερμηνεύουν τη λενινιστική θεωρία του ιμπεριαλισμού, πρώτα απ’ όλα αγνοούν τη διαμόρφωση του πυρήνα των πιο ανεπτυγμένων και ληστρικών ιμπεριαλιστικών χωρών, που ληστεύουν τον υπόλοιπο κόσμο απλά κόβοντας κουπόνια και ενισχύοντας αυτή τη διαδικασία με τη βία. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, Συρία. Η Ουκρανία είναι ένας κρίκος αυτής της αλυσίδας. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ είναι επικεφαλής αυτής της ληστρικής ορδής. Και επιβεβαίωση της ορθότητας του συμπεράσματος για τον πυρήνα των ιμπεριαλιστών ήταν το γεγονός ότι η ίδια αγέλη αρπακτικών που στηρίζει και ταΐζει τους Ουκρανούς ναζί, στηρίζει και το σιωνιστικό Ισραήλ στην πολιτική της γενοκτονίας κατά της Παλαιστίνης και της Λωρίδας της Γάζας. Η θεωρία κάποιας ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, όπου όλες οι χώρες είναι ιμπεριαλιστές, μόνο σε διαφορετικό βαθμό, και επομένως ο πόλεμος είναι εξίσου ιμπεριαλιστικός για όλες τις πλευρές, είναι σαφές ότι δεν μπορεί να αντέξει τη δοκιμασία των επιχειρημάτων της πραγματικής ζωής, η πρακτική την καταρρίπτει. Όπως είπε ο Λένιν: «Η άρνηση κάθε δυνατότητας εθνικών πολέμων υπό τον ιμπεριαλισμό είναι θεωρητικά λάθος, ιστορικά σαφώς λάθος, και πρακτικά ισοδυναμεί με ευρωπαϊκό σοβινισμό…»[2]. Επομένως, η πραγματική ουσία της ΕΣΕ από την πλευρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι αμυντική σε σχέση με το λαό του Ντονμπάς και της Ρωσίας, εμπεριέχοντας μια εθνικοαπελευθερωτική και αντιφασιστική συνιστώσα. Η στρατιωτική ήττα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο διαμελισμός της και η επανάληψη της μοίρας της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Λιβύης δεν είναι προς το συμφέρον της εργατικής τάξης ούτε της Ρωσίας, ούτε και του κόσμου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει φασισμός στην Ουκρανία. Αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως φασίστες – οι ιδεολογικοί κληρονόμοι των συμπολεμιστών του Χίτλερ.
Είναι ουκρανικός; Ναι, είναι. Αλλά μόνο από τον τόπο εκδήλωσης, τη γλώσσα και το προσωπικό, αλλά από τις πηγές χρηματοδότησης είναι εντελώς δυτικός – αμερικανικός και ευρωπαϊκός. Αυτοί είναι που εξέθρεψαν και δημιούργησαν τους Ναζί του Κιέβου. Το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν κάποιες διαμάχες μεταξύ των εμπνευστών του εγχειρήματος δεν αλλάζει την ουσία του πράγματος, το ίδιο συνέβη και τον 20ο αιώνα, όταν το φασιστικό θηρίο δάγκωσε τον αφέντη. Έτσι, η κύρια πηγή της επιθετικότητας και η πηγή της καλλιέργειας του φασισμού σήμερα, ο κύριος κίνδυνος για τον κόσμο προέρχεται από τον ιμπεριαλισμό των Ηνωμένων Πολιτειών και των υποχείριών τους στο ΝΑΤΟ. Οι οποίοι, έχοντας διαμορφώσει έναν ληστρικό πυρήνα ιμπεριαλισμού, ακολουθούν την ίδια επιθετική πολιτική σε άλλες περιοχές του κόσμου, μεταξύ άλλων εξαπολύοντας μια σφαγή στην Παλαιστίνη, πραγματοποιώντας ένα αντιδραστικό πραξικόπημα στη Συρία, υποδαυλίζοντας την κατάσταση σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Με την αλλαγή των προσώπων στην εξουσία στις ΗΠΑ, ουσιαστικά τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δεν πρέπει να βιαστούμε να εγγράψουμε τον Τραμπ σαν σύμμαχο των αγωνιστών ενάντια στους Ουκροναζί, να τον παρουσιάσουμε σαν περιστέρι της ειρήνης. Η σημερινή εξωτερική, πιο δημοσιοποιημένη και προεκλογική στροφή του Τραμπ προς την κατάπαυση του πυρός οφείλεται κυρίως στις αντιφάσεις του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, στην επιθυμία των ΗΠΑ να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα μέσω του πολέμου, της στρατιωτικοποίησης και της οικονομικής καταστολής τόσο της Ουκρανίας όσο και των ανταγωνιστών τους, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ. Σε αυτή την εσωτερική διαμάχη των ιμπεριαλιστών, πολλοί είναι ήδη έτοιμοι να θυσιάσουν τη μορφή του Ζελένσκι με αντάλλαγμα αρκετά υλικά οφέλη, το δικαίωμα εξόρυξης μετάλλων σπάνιων γαιών και άλλων ορυκτών, την εκμετάλλευση αγωγών που λειτουργούν και άλλων πόρων. Με άλλα λόγια, ένα ειλικρινές παζάρι (και, πολύ πιθανόν, η διχοτόμηση της Ουκρανίας) προτείνεται και βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Ταυτόχρονα, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΕΚΡ σημειώνει ότι αν οι δηλώσεις των ρωσικών αρχών εκφράζουν ορθά το φόβο μιας επανάληψης της ιστορίας των συμφωνιών του Μινσκ, όταν η πιθανή ανάπαυλα θα χρησιμοποιηθεί για την ανασυγκρότηση των τάξεων του αποδυναμωμένου στρατού και τον επανεξοπλισμό των ΕΔΟυκ, κάτι που δεν μπορεί να επιτραπεί, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε με αυτό.
Αλλά το σημείο ότι, όπως και στις συμφωνίες του Μινσκ, μιλάμε στην πραγματικότητα για συμφωνίες με ενεργούς, ζωντανούς φασίστες, όχι μόνο στο Κίεβο, αλλά και στο στρατόπεδο του δυτικού ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ και ΕΕ) – προσπαθούν να κρύψουν αυτό το σημείο από την προσοχή των λαών της Ρωσίας και της Ουκρανίας, κάτι που είναι αντίθετο με τα θεμελιώδη συμφέροντά τους.
Υποστηρίζοντας την αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και να αποφευχθούν περαιτέρω απώλειες, πρώτα απ’ όλα απλών μαχητών και αμάχων, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΕΚΡ απαιτεί κατηγορηματικά να μην θολώσει το ζήτημα των πηγών και των φορέων των ναζιστικών ιδεών και πολιτικής στην Ουκρανία. Οι τιμητές του Μπαντέρα, καθώς και οι ιδεολόγοι και οι προστάτες τους, πρέπει να υποστούν μια δίκαιη αλλά αυστηρή τιμωρία. Το φασιστικό καθεστώς στο Κίεβο πρέπει να καταστραφεί.
Και τέλος, πρέπει να πούμε αυτό που μπορούν και πρέπει να πουν οι κομμουνιστές της Ρωσίας. Ακούσαμε με ικανοποίηση τους χαιρετισμούς στο φόρουμ μας από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τον Πρωθυπουργό και τους επικεφαλής των Κοινοβουλίων. Αυτό δεν είναι κακό, αλλά δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Η ενοχή της ρωσικής αστικής τάξης για τη δημιουργία της κατάστασης που οδήγησε στον πόλεμο μεταξύ των αδελφών λαών είναι αναμφισβήτητη. Ξεκινώντας από το αντεπαναστατικό πραξικόπημα του 1991, την εξάλειψη της σοβιετικής εξουσίας και του σοσιαλισμού, και συνεχίζοντας με τις προσπάθειες να κατηγορηθούν οι μπολσεβίκοι και ο Β.Ι. Λένιν προσωπικά για τη σφαγή. Εδώ δεν συμμεριζόμαστε απόλυτα τη θέση των συντρόφων μας από το ΚΚΡΟ ότι οι ρωσικές αρχές υπερασπίζονται τον λεγόμενο «ρωσικό κόσμο», ο οποίος δέχεται επίθεση από τη Δύση. Οι ιμπεριαλιστές μάχονται για την ηγεμονία τους ενάντια στο ρωσικό κόσμο, τον παλαιστινιακό κόσμο, τον κινεζικό κόσμο κ.ο.κ. Και η ρωσική αστική τάξη παλεύει για το δικαίωμά της να είναι αφέντης στον ρωσικό κόσμο και να εκμεταλλεύεται χωρίς περιορισμούς και κυρώσεις τους φυσικούς και εργασιακούς πόρους των ρωσικών και άλλων λαών.
Ταυτόχρονα, το ΚΕΚΡ τονίζει ότι ένας από τους λόγους για την αναβίωση του φασισμού στην Ουκρανία, ένα αναπόφευκτο και αναγκαίο χαρακτηριστικό του φασισμού οποιασδήποτε μορφής σε οποιαδήποτε χώρα, είναι ο αντικομμουνισμός. Ακριβώς όπως οι φασίστες του Χίτλερ, οι οποίοι ξεκίνησαν με τη δημιουργία του Αντικομμουνιστικού Συμφώνου. Εκδηλώσεις αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού υπάρχουν και στη Ρωσία. Σε αυτές περιλαμβάνονται η μετονομασία πόλεων και δρόμων, η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και η εξύμνηση αντιδραστικών (συμπεριλαμβανομένων των φασιστών φιλοσόφων). Ως εκ τούτου, το ΚΕΚΡ, όπως και οι κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο, απαιτεί να αντιταχθεί σθεναρά σε κάθε προσπάθεια άσκησης πολιτικής αντικομμουνισμού ή αποκομμουνισμού όχι μόνο στην Ουκρανία (κατάργηση του νόμου για την απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος και των νόμων για την παραβίαση της ρωσικής γλώσσας, απαγόρευση της εξύμνησης των Μπαντερικών, αποτροπή της κατεδάφισης μνημείων και της αποκατάστασής τους, μετονομασία δρόμων, οικισμών κ.λπ.), αλλά και σε άλλες χώρες όπου υπάρχουν επίσης εκδηλώσεις αντικομμουνισμού, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Συμπεράσματα:
Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το ζήτημα του αγώνα κατά του φασισμού χωρίς θεωρία.
Ο αγώνας κατά του φασισμού χωρίς τον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού είναι βήμα σημειωτόν.
Ο αγώνας ενάντια στον ζωντανό φασισμό είναι καθήκον όλων των αξιοπρεπών ανθρώπων εδώ και τώρα με όλες τις διαθέσιμες μεθόδους! Με τη συμμετοχή όλων των δυνατών συμμάχων!
Οι κομμουνιστές ήταν και θα είναι πάντα στην πρωτοπορία αυτού του αγώνα.
Ενταχθείτε στις γραμμές αυτών που αγωνίζονται!
Β.Α. Τιούλκιν, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ, 23.04.2025, Μόσχα.
και
http://solidnet.org/article/Russian-CWP–00046/
[1] Τα μέρη της συζήτησης αναγνωρίζουν εξίσου τις θεμελιώδεις θέσεις του μαρξισμού για τον πόλεμο και κατανοούν εξίσου ότι:
– οι πόλεμοι μεταφέρθηκαν στα εδάφη των λαών των δημοκρατιών της ΕΣΣΔ από την αντεπανάσταση του 1989-1991 και τον υπό εδραίωση καπιταλισμό,
– η αιτία αυτής της αντιπαράθεσης είναι οι αντιθέσεις των μεγάλων δυνάμεων του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ, ΕΕ και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά, Ρωσία, Κίνα και των συμμάχων τους από την άλλη) και η πάλη για την κυριαρχία στο έδαφος της Ουκρανίας,
– είναι δυνατό να τελειώσουμε οριστικά με τον φασισμό και τους πολέμους μόνο αν τελειώσουμε με τον καπιταλισμό σε όλες τις χώρες και περάσουμε στον δρόμο του σοσιαλισμού,
– είναι επιθυμητό ο πόλεμος (ιμπεριαλιστικός κατά την εκτίμηση ορισμένων και αμυντικός κατά την εκτίμηση της άλλης πλευράς) να εξελιχθεί σε πόλεμο για το σοσιαλισμό σε όλες τις εμπλεκόμενες χώρες.
Εδώ, μέχρι αυτό το σημείο υπάρχει μια σύμπτωση θέσεων. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
[2] Β.Ι. Λένιν Άπαντα, τ. 30 σελ. 133.