Εξυπηρετήστε τους ανθρώπους: Η εξάλειψη της ακραίας φτώχειας στην Κίνα

από το Τριηπειρωτικό Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Φίλιππος Μπαρδουνιώτης

Γυναίκες που μετανάστευσαν στην κοινότητα Wangjia συμμετέχουν σε τοπικές δραστηριότητες στο κοινοτικό κέντρο στην πόλη Tongren της επαρχίας Guizhou, Απρίλιος 2021

Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην επαρχία Γκουιζού, όπου επισκεφθήκαμε ανθρώπους και τοποθεσίες που συνδέονται με το πρόγραμμα της Κίνας για την καταπολέμηση της φτώχειας. Οι γραμμές που εκτείνονται πάνω από τις εικόνες θυμίζουν αρχιτεκτονικά σκίτσα. Ο σοσιαλισμός, τελικά, είναι μια συνεχής προσπάθεια δημιουργίας. Αυτή η οπτική γλώσσα ανταποκρίνεται στο όνομα της σειράς εκδόσεων για τον οικοδόμηση του σοσιαλισμού που εγκαινιάζει η παρούσα μελέτη.

Η γιαγιά Peng Lanhua στο διακόσια ετών σπίτι της, που ανακαινίστηκε και εξυπηρετείται με ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό και δορυφορική τηλεόραση στο χωριό Danyang, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Μέρος Ι: Εισαγωγή

Η γιαγιά Peng Lanhua ζει σε ένα ξύλινο σπίτι ηλικίας διακοσίων ετών, το οποίο είναι ετοιμόρροπο και σαθρό, σε ένα απομακρυσμένο χωριό της επαρχίας Guizhou. Γεννημένη το 1935, μεγάλωσε σε μια Κίνα που βρισκόταν υπό ιαπωνική κατοχή και μπήκε στην εφηβεία κατά τη διάρκεια της Κινεζικής Επανάστασης.

Η Πενγκ είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους στην κοινότητά της που δεν θέλησε να μετεγκατασταθεί στο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος για την καταπολέμηση της φτώχειας, όταν η κυβέρνηση χαρακτήρισε το σπίτι της μη ασφαλές για να ζει κανείς. Από το 2013, ογδόντα έξι άλλα νοικοκυριά, των οποίων τα σπίτια κρίθηκαν πολύ επικίνδυνα ή για τα οποία δεν μπορούσαν να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο, μεταφέρθηκαν σε μια νεόδμητη κοινότητα σε απόσταση μιας ώρας οδήγησης. Αλλά η Peng έχει τους λόγους της για να μην μετακομίσει. Είναι ογδόντα έξι ετών και ζει με τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Εκτός από την ασφάλιση χαμηλού εισοδήματος και μια μέτρια σύνταξη, λαμβάνει συμπληρωματικό εισόδημα από μια νέα εταιρεία γκρέιπφρουτ που μίσθωσε τη γη της οικογένειάς της. Η εταιρεία, της οποίας τα μερίσματα διανέμονται σε χωρικούς όπως η Peng στο πλαίσιο των εθνικών προσπαθειών κατά της φτώχειας, ιδρύθηκε για την ανάπτυξη της τοπικής γεωργικής βιομηχανίας. Η κόρη και ο γαμπρός της Peng ζουν δίπλα σε ένα διώροφο σπίτι που έχτισαν με κρατικές επιδοτήσεις. Τα παιδιά της εργάζονται. Με άλλα λόγια, οι βασικές της ανάγκες καλύπτονται και η μετεγκατάσταση είναι εθελοντική.

‘Δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανέναν να μετακομίσει, αλλά πρέπει να παρέχουμε τις «τρεις εγγυήσεις και τις δύο διαβεβαιώσεις», λέει ο Liu Yuanxue, το στέλεχος του κόμματος που στάλθηκε να ζήσει στο χωριό για να φροντίσει ώστε κάθε νοικοκυριό να βγει από την ακραία φτώχεια. Αναφέρεται στις εγγυήσεις του κυβερνητικού προγράμματος καταπολέμησης της φτώχειας για ασφαλή στέγαση, την υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, καθώς και για τη σίτιση και την ένδυση. Ο Liu επισκέπτεται την Peng σε μηνιαία βάση, όπως κάνει με όλα τα νοικοκυριά του χωριού. Μέσω αυτών των επισκέψεων, μαθαίνει τις λεπτομέρειες της ζωής του κάθε ατόμου.

‘Το πάτωμα είναι πολύ ακατάστατο’, λέει ο Liu, επιπλήττοντας αστειευόμενος τη νύφη της Peng καθώς μπαίνει στο μεγάλο ξύλινο σπίτι. Είναι επίσης μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Στον τοίχο, μια αφίσα του προέδρου Μάο και, δίπλα του, του προέδρου Σι Τζινπίνγκ, αποτίουν φόρο τιμής σε δύο σοσιαλιστές ηγέτες της Κίνας που κλείνουν την πορεία της ζωής της Peng. Κάτω από τα πορτραίτα τους βρίσκονται ένα παλιό τραπέζι και μια σκονισμένη κανάτα νερού από τερακότα, ενώ δίπλα τους αναβοσβήνουν πράσινα λαμπάκια ενός δρομολογητή διαδικτύου. Μια σειρά από καλώδια ethernet και ασύρματου διαδικτύου εκτείνονται σε διάφορες γωνίες του σπιτιού (κάθε σπίτι έχει δωρεάν internet και δορυφορική τηλεόραση CCTV για τρία χρόνια, πριν αρχίσει να εφαρμόζεται επιδοτούμενη τιμή). Υπάρχουν λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας σε κάθε δωμάτιο και ένα δορυφορικό πιάτο εγκατεστημένο δίπλα στην απλώστρα της Peng. Μια επέκταση του σπιτιού χτίστηκε με μια τουαλέτα και ένα ντους εξοπλισμένα με τρεχούμενο νερό που θερμαίνεται με ηλιακή ενέργεια, ενώ το δάπεδο από λάσπη καλύφθηκε με σκυρόδεμα. Όπως είπε ο Λένιν, «Κομμουνισμός είναι η σοβιετική εξουσία συν ο εξηλεκτρισμό ολόκληρης της χώρας». Η ενίσχυση του Κόμματος στην ύπαιθρο και η κάλυψη των συγκεκριμένων αναγκών του λαού αποτέλεσαν πυλώνες στον αγώνα της Κίνας κατά της φτώχειας. Η επίσκεψη του Liu στο σπίτι της Peng. είναι απλώς μια καθημερινή σκηνή αυτής της διαδικασίας.

Το γεγονός ότι η Peng.  ζει σε αυτό το σπίτι εδώ και μισό αιώνα είναι επίσης προϊόν της Επανάστασης: τη δεκαετία του 1970, κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, το σπίτι κατασχέθηκε από έναν πλούσιο ιδιοκτήτη και αναδιανεμήθηκε σε τρεις φτωχές αγροτικές οικογένειες, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας της Peng.. Το γεγονός ότι στελέχη όπως ο Liu την επισκέπτονται σε μηνιαία βάση, ότι το σπίτι της έχει καταστεί ασφαλές για να ζει κανείς με τις πρόσφατες ανακαινίσεις και ότι υπάρχει διαδίκτυο για να συνδέει τα φτωχότερα αγροτικά χωριά με τον κόσμο είναι συνέχεια αυτής της επαναστατικής ιστορίας. Εξάλλου, η εξασφάλιση ότι οι εργάτες και οι αγρότες της χώρας όπως η Πενγκ στεγάζονται, τρέφονται, ντύνονται και φροντίζονται είναι μέρος του μακρόχρονου αγώνα της Κίνας κατά της φτώχειας και ένα θεμελιώδες στάδιο για την οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα κατά της φτώχειας στην ιστορία

Στις 25 Φεβρουαρίου 2021, η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η ακραία φτώχεια είχε καταργηθεί στην Κίνα, μια χώρα 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή η ιστορική νίκη αποτελεί το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας επτά δεκαετιών που ξεκίνησε με την Κινεζική Επανάσταση του 1949. Οι πρώτες δεκαετίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης έθεσαν τα θεμέλια που εμβαθύνθηκαν κατά την περίοδο της μεταρρύθμισης και του ανοίγματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 850 εκατομμύρια Κινέζοι βγήκαν από τη φτώχεια, δηλαδή το 70% της συνολικής μείωσης της φτώχειας παγκοσμίως έλαβε χώρα στην Κίνα. Στην πιο πρόσφατη «στοχευμένη» φάση που ξεκίνησε το 2013, η κινεζική κυβέρνηση δαπάνησε 1,6 τρισεκατομμύρια γιουάν (246 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για την κατασκευή 1,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων αγροτικών δρόμων, την παροχή πρόσβασης στο διαδίκτυο στο 98% των φτωχών χωριών της χώρας, την ανακαίνιση κατοικιών για 25,68 εκατομμύρια ανθρώπους και την κατασκευή νέων κατοικιών για 9,6 εκατομμύρια άλλους. Από το 2013, εκατομμύρια άνθρωποι, κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις και ευρείς τομείς της κοινωνίας έχουν κινητοποιηθεί για να διασφαλίσουν ότι (παρά την πανδημία) τα υπόλοιπα 98,99 εκατομμύρια άνθρωποι της Κίνας από 832 νομούς και 128.000 χωριά θα βγουν από την απόλυτη φτώχεια[i].

Το 2019, καθώς η Κίνα εισήλθε στα τελευταία στάδια του προγράμματος εξάλειψης της φτώχειας, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Κάθε φορά που επισκέπτομαι την Κίνα, μένω έκπληκτος από την ταχύτητα της αλλαγής και της προόδου. Έχετε δημιουργήσει μια από τις πιο δυναμικές οικονομίες στον κόσμο, ενώ παράλληλα βοηθήσατε περισσότερους από 800 εκατομμύρια ανθρώπους να βγουν από τη φτώχεια – το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία κατά της φτώχειας”[ii].

Ενώ η Κίνα καταπολεμά τη φτώχεια, ο υπόλοιπος κόσμος, ιδίως ο Παγκόσμιος Νότος, γνώρισε μια καθοδική πορεία. Οι οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών αναφέρουν μια μεγάλη αντιστροφή στην εξάλειψη της φτώχειας εκτός Κίνας: το 2020, πάνω από 71 εκατομμύρια άνθρωποι (οι περισσότεροι από τους οποίους βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία) διολίσθησαν ξανά στη φτώχεια, σηματοδοτώντας την πρώτη παγκόσμια αύξηση της φτώχειας από το 1998[iii]. Εκτιμάται ότι η οικονομική κρίση που επιταχύνθηκε από την πανδημία θα οδηγήσει συνολικά 251 εκατομμύρια ανθρώπους στην ακραία φτώχεια μέχρι το 2030, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο[iv]. Το γεγονός ότι η Κίνα κατάφερε να καταπολεμήσει τη φτώχεια σε μια εποχή τέτοιας ανατροπής δεν είναι ούτε θαύμα ούτε σύμπτωση, αλλά μάλλον απόδειξη της σοσιαλιστικής της δέσμευσης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αδιαφορία των καπιταλιστικών κοινωνιών για τις ανάγκες των φτωχών και των εργατικών τάξεων, οι συνθήκες των οποίων μόνο χειροτέρεψαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Η μελέτη αυτή εξετάζει τη διαδικασία μέσω της οποίας η Κίνα κατάφερε να εξαλείψει την ακραία φτώχεια ως θεμελιώδες βήμα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Βασισμένη σε μια σειρά κινεζικών και αγγλικών πηγών, η μελέτη χωρίζεται σε πέντε βασικά μέρη: ιστορικό πλαίσιο, θεωρία και πρακτική για την καταπολέμηση της φτώχειας, στοχευμένη καταπολέμηση της φτώχειας, μελέτες περιπτώσεων, προκλήσεις και ορίζοντες για το μέλλον. Το Tricontinental: Institute for Social Research διεξήγαγε επίσης συνεντεύξεις με κορυφαίους Κινέζους και διεθνείς εμπειρογνώμονες και πραγματοποίησε επιτόπιες επισκέψεις σε περιοχές ανακούφισης της φτώχειας στην επαρχία Guizhou, όπου βρίσκονται οι τελευταίες εννέα επαρχίες που βγήκαν από τη φτώχεια. Εκεί, επισκεφθήκαμε φτωχά χωριά, βιομηχανικά έργα και χώρους μετεγκατάστασης. Μιλήσαμε με αγρότες, στελέχη του κόμματος, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, εργάτες, νέους, γυναίκες και ηλικιωμένους που έχουν επηρεαστεί άμεσα από τη φτώχεια και έχουν συμμετάσχει στον αγώνα κατά της φτώχειας. Οι ιστορίες τους, συνυφασμένες με το κείμενο, είναι μερικές μόνο από τις ιστορίες εκατομμυρίων ανθρώπων που συνέβαλαν σε αυτή την ιστορική διαδικασία.

Μια τοιχογραφία του Μάο Τσετούνγκ σε ένα αγροτικό χωριό και τοπικό αξιοθέατο «κόκκινου τουρισμού» στην περιφέρεια Γουανσάν, επαρχία Γκουιζού, Απρίλιος 2021.

Μέρος ΙΙ: Ιστορικό πλαίσιο

Ικανοποίηση των αυξανόμενων αναγκών του λαού για μια καλύτερη ζωή

Η μητέρα μου έχει δύο κόρες, έναν νεαρό γιο που εργάζεται τώρα στην Γκουανγκζού και επτά εγγόνια. Έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να στηρίξει τις σπουδές των τριών παιδιών της. Η ίδια κατάφερε να τελειώσει μόνο τη δεύτερη τάξη του δημοτικού σχολείου και άρχισε να εργάζεται αμέσως μετά πουλώντας λαχανικά, βγαίνοντας [απ΄ το σπίτι, μτφ] πολύ νωρίς το πρωί και επιστρέφοντας αργά το βράδυ. Η ζωή ήταν πραγματικά δύσκολη όταν ήμουν νέα. Τρώγαμε συνέχεια καλαμποκάλευρο και δεν είχαμε ποτέ ρύζι. Τώρα η μητέρα είναι εδώ, μαγειρεύει γεύματα για τα παιδιά, αγοράζει ψώνια και κάνει τις βόλτες της πού και πού. Θα ανησυχούσαμε αν έμενε μόνη της στο παλιό της σπίτι. Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο για εκείνη να επιστρέψει, καθώς χρειάζονται μόνο δύο ή τρεις ώρες. Ταξιδεύει πίσω στο παλιό της σπίτι σε ειδικές περιπτώσεις. Δυστυχώς, ο πατέρας μου, ο οποίος δεν είχε έρθει ποτέ εδώ, πέθανε πριν από μερικά χρόνια. Η μεγαλύτερη ελπίδα του ήταν να έρθει και να επισκεφθεί εδώ, αλλά πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

– He Ying, πρόεδρος της Πανκινεζικής Ομοσπονδίας Γυναικών και αναπληρώτρια γραμματέας του κομματικού παραρτήματος της κοινότητας Wangjia, Wanshan District, Tongren City.

Η He Ying είναι μετεγκατεστημένο μέλος της κοινότητας Wangjia, όπου έγινε στέλεχος του κόμματος. Η μητέρα της είναι εξήντα εννέα ετών, μόλις τρία χρόνια νεότερη από την κινεζική επανάσταση. Η ζωή της ιχνηλατεί τον αγώνα πολλών γενεών κατά της φτώχειας που έχει αναλάβει η χώρα. Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη ανακήρυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) την 1η Οκτωβρίου 1949, ο πρόεδρος Μάο Τσετούνγκ είπε: «Ο κινεζικός λαός, που αποτελείται από το ένα τέταρτο της ανθρωπότητας, έχει πλέον σηκωθεί όρθιος»[v].  Η εθνική απελευθέρωση της Κίνας ήρθε μετά από αυτό που αναφέρεται ως «αιώνας ταπείνωσης» στα χέρια των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών δυνάμεων, έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο με τις εθνικιστικές δυνάμεις και δεκατέσσερα χρόνια αντίστασης κατά του ιαπωνικού φασισμού που στοίχισε τη ζωή σε τριάντα πέντε εκατομμύρια Κινέζους[vi]. Εσωτερικά, το Εθνικιστικό Κόμμα, οι πολέμαρχοι και οι φεουδάρχες γαιοκτήμονες έθεσαν τα ταξικά τους συμφέροντα σε προτεραιότητα έναντι της ευημερίας του λαού και της χώρας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Κίνα θα μετατρεπόταν από μια μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία σε μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Αντιπροσωπεύοντας το ένα τρίτο της παγκόσμιας οικονομίας στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, το ΑΕΠ της χώρας θα έπεφτε σε λιγότερο από το 5% μέχρι την ίδρυση της ΛΔΚ. Το 1950, μόνο δύο ασιατικές και οκτώ αφρικανικές χώρες είχαν χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από την Κίνα: Με άλλα λόγια, η ΛΔΚ ήταν το ενδέκατο φτωχότερο έθνος στον κόσμο κατά την ίδρυσή της. Όταν οι κομμουνιστές ανέβηκαν στην εξουσία, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την πρόκληση της αντιστροφής της μακροχρόνιας οικονομικής και κοινωνικής παρακμής της χώρας, ξεκινώντας από την ικανοποίηση των βασικών αναγκών των εξαθλιωμένων αγροτών και της εργατικής τάξης της χώρας.

Από το 1949 έως το 1976, υπό την ηγεσία του Μάο, η κινεζική κυβέρνηση επικεντρώθηκε στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του πληθυσμού της, ο οποίος είχε αυξηθεί από 542 σε 937 εκατομμύρια ανθρώπους[vii]. τα πρώτα χρόνια αυτής της περιόδου, η φτώχεια αντιμετωπίστηκε με τη μετατροπή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής σε δημόσια χέρια και την αναδιανομή της γης από τους γαιοκτήμονες και τους πολέμαρχους στους φτωχούς αγρότες. Η φτώχεια, τελικά, είναι ένα ζήτημα ταξικής πάλης. Μέχρι το 1956, το 90% των αγροτών της χώρας είχε γη για να καλλιεργήσει, 100 εκατομμύρια αγρότες ήταν οργανωμένοι σε αγροτικούς συνεταιρισμούς και η ιδιωτική βιομηχανία είχε ουσιαστικά καταργηθεί. Οι λαϊκές κομμούνες οργάνωσαν τη συλλογική ιδιοκτησία της γης και των μέσων παραγωγής και μοίρασαν τον συλλογικό πλούτο, επιτρέποντας στο γεωργικό πλεόνασμα να επενδυθεί στη βιομηχανική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόνοια[viii].

Κατά την εικοσιεννιάχρονη προ της μεταρρύθμισης περίοδο (1949-1978), το προσδόκιμο ζωής στην Κίνα αυξήθηκε κατά τριάντα δύο χρόνια. Με άλλα λόγια, για κάθε έτος μετά την Επανάσταση, προστέθηκε περισσότερο από ένα έτος στη ζωή ενός μέσου Κινέζου. Το 1949, ο πληθυσμός της χώρας ήταν κατά 80% αναλφάβητος, ο οποίος σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες μειώθηκε στο 16,4% στις αστικές περιοχές και στο 34,7% στις αγροτικές περιοχές, η φοίτηση των παιδιών σχολικής ηλικίας αυξήθηκε από 20% σε 90% και ο αριθμός των νοσοκομείων τριπλασιάστηκε. Η αποκέντρωση των συστημάτων υγείας και εκπαίδευσης από τα ελίτ αστικά κέντρα στις φτωχές αγροτικές περιοχές ήταν το κλειδί. Η διαδικασία αυτή περιελάμβανε τη δημιουργία μεσαίων σχολείων για εργάτες και αγρότες και την αποστολή εκατομμυρίων ξυπόλυτων γιατρών στην ύπαιθρο. Σημαντική πρόοδος σημειώθηκε στη συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνία, από την κατάργηση των πατριαρχικών εθίμων του γάμου έως την αύξηση της πρόσβασης στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τη φροντίδα των παιδιών[ix]. Από το 1952 έως το 1977, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής ήταν 11,3%[x]. Όσον αφορά την παραγωγική ικανότητα και την τεχνολογική ανάπτυξη, η Κίνα από το 1949 που δεν ήταν σε θέση να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο στο εσωτερικό της χώρας, έφτασε το 1970 να εκτοξεύσει τον πρώτο της δορυφόρο στο διάστημα. Ο δορυφόρος Dongfanghong (που σημαίνει «Η Ανατολή είναι κόκκινη») έπαιζε το ομώνυμο επαναστατικό τραγούδι σε επανάληψη ενώ βρισκόταν σε τροχιά για είκοσι οκτώ ημέρες[xi] [xii]. Τα βιομηχανικά, οικονομικά και κοινωνικά κέρδη κατά τη μετάβαση στο σοσιαλισμό υπό τον Μάο αποτέλεσαν τα θεμέλια της περιόδου μετά το 1978.

Μέχρι τη δεκαετία του 1970, έγινε σαφές ότι η οικονομία της Κίνας χρειαζόταν μια έγχυση τεχνολογίας και κεφαλαίου και ότι έπρεπε να σπάσει την απομόνωσή της από την παγκόσμια αγορά. Όπως έγραψε αργότερα ο ηγέτης της Κίνας Ντενγκ Σιαοπίνγκ, «Η φτωχοποίηση δεν είναι σοσιαλισμός, ούτε κομμουνισμός»[xiii]. Η κυβέρνηση εισήγαγε μια σειρά οικονομικών μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος της οικονομίας στην παγκόσμια αγορά, αλλά  (επειδή η Κίνα παρέμεινε σοσιαλιστική χώρα), ο δημόσιος τομέας παρέμεινε κυρίαρχος και ελεύθερος από ξένο έλεγχο.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οικονομία της Κίνας αναπτύχθηκε με σταθερό ρυθμό που δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Μεταξύ 1978 και 2017, η οικονομία της Κίνας επεκτάθηκε με μέσο ρυθμό 9,5% ετησίως, αυξάνοντας το μέγεθός της κατά σχεδόν τριάντα πέντε φορές[xiv] Η οικονομική ανάπτυξη, ωστόσο, δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά μέσο για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Μεταξύ 1978 και 2011, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας μειώθηκε από 770 εκατομμύρια (80% του πληθυσμού) σε 122 εκατομμύρια (9,1%), μετρούμενος με τον καθορισμό του ορίου της φτώχειας στα 2.300 γιουάν ετησίως[xv].

Η επιδίωξη της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, ωστόσο, είχε μεγάλο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. Η μαζική μετανάστευση προς τις πόλεις αύξησε την ανισότητα μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών και η εστίαση στις βιομηχανίες των ανατολικών παραλίων άφησε τις δυτικές και κεντρικές περιοχές σε μεγάλο βαθμό υπανάπτυκτες. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο συντελεστής Gini της Κίνας (μέτρο της ανισότητας με βάση το εισόδημα) αυξήθηκε από 29% το 1981, κορυφώθηκε στο 49% το 2007 και έπεσε στο 47% το 2012[xvi]. Σε κοινωνικό επίπεδο, η περίοδος αυτή παρήγαγε άνιση πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες όπως οι συντάξεις, η κοινωνική ασφάλιση, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη. Περιβαλλοντικά, η ταχεία ανάπτυξη επιβάρυνε τον αέρα, το νερό και το έδαφος της χώρας.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η αντιμετώπιση των ανισοτήτων έγινε κύριο καθήκον υπό τον πρόεδρο Σι (2013-σήμερα). Στο δέκατο ένατο εθνικό συνέδριο του ΚΚΚ το 2017, στο συνέδριο που πραγματοποιείται δύο φορές ανά δεκαετία και καθορίζει τους στόχους της εθνικής πολιτικής και την εκλογή της ανώτατης ηγεσίας, ο Σι μίλησε για τη νέα εποχή του σοσιαλισμού και, μαζί με αυτήν, για την εξέλιξη της κύριας αντίφασης που αντιμετωπίζει η κινεζική κοινωνία:

Καθώς ο σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά έχει εισέλθει σε μια νέα εποχή, η κύρια αντίφαση που αντιμετωπίζει η κινεζική κοινωνία έχει εξελιχθεί. Αυτό που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι η αντίφαση μεταξύ της μη ισορροπημένης και ανεπαρκούς ανάπτυξης και των ολοένα αυξανόμενων αναγκών του λαού για μια καλύτερη ζωή. Η Κίνα έχει δει τις βασικές ανάγκες πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων να ικανοποιούνται, έχει ουσιαστικά καταστήσει δυνατή την αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων και σύντομα θα φέρει σε επιτυχή ολοκλήρωση την οικοδόμηση μιας μέτριας ευημερούσας κοινωνίας. Οι ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν για να ζήσουν οι άνθρωποι μια καλύτερη ζωή είναι όλο και ευρύτερες. Δεν έχουν αυξηθεί μόνο οι υλικές και πολιτιστικές τους ανάγκες- αυξάνονται οι απαιτήσεις τους για δημοκρατία, κράτος δικαίου, δικαιοσύνη, ασφάλεια και καλύτερο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, οι συνολικές παραγωγικές δυνάμεις της Κίνας έχουν βελτιωθεί σημαντικά και σε πολλούς τομείς η παραγωγική μας ικανότητα κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως. Το πιο εμφανές πρόβλημα είναι ότι η ανάπτυξή μας είναι ανισόρροπη και ανεπαρκής. Αυτό έχει γίνει ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας στην ικανοποίηση των αυξανόμενων αναγκών των ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή[xvii].

Συνεπώς, η περίοδος των μεταρρυθμίσεων και του ανοίγματος θεωρείται ως προϋπόθεση για την οικοδόμηση μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής χώρας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επιτεύχθηκαν δύο από τους τρεις επίσημους στρατηγικούς στόχους, εξασφαλίζοντας ότι οι άνθρωποι έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής και ότι οι βασικές τους ανάγκες ικανοποιούνται. Η συνέχιση του έργου της μείωσης της φτώχειας και η εξασφάλιση της εισόδου των φτωχών ανθρώπων σε μια «μέτρια ευημερούσα κοινωνία» (xiaokang) στην υπόλοιπη χώρα αποτελεί το τελικό βήμα αυτής της περιόδου. Στα χρόνια που μεσολάβησαν από την ομιλία του Σι, η Κίνα έχει κινητοποιήσει τον λαό της (και συγκεκριμένα τους ίδιους τους φτωχούς) καθώς και την κυβέρνηση και την αγορά για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, σηματοδοτώντας μια σημαντική μεταβατική φάση του σοσιαλισμού.

Αγρότες εργάτες καλλιεργούν τη γη σε μια εταιρεία βιολογικών μυκήτων μπαμπού, η οποία ιδρύθηκε για να βοηθήσει να βγει από τη φτώχεια το Longmenao, ένα χωριό που είναι επίσημα καταγεγραμμένο ως φτωχό, στην περιφέρεια Wanshan, στην επαρχία Guizhou, τον Απρίλιο του 2021.

Μέρος ΙΙΙ: Θεωρία και πρακτική για την καταπολέμηση της φτώχειας

Ένα εισόδημα, δύο εξασφαλίσεις και τρεις εγγυήσεις.

Η εξάλειψη της ακραίας φτώχειας στην Κίνα έρχεται μια δεκαετία πριν από την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία έθεσε ως κύριο στόχο την «εξάλειψη της φτώχειας σε όλες τις μορφές και διαστάσεις της, συμπεριλαμβανομένης της ακραίας φτώχειας»[xviii]. ενώ εκατομμύρια Κινέζοι βγήκαν από τη φτώχεια κατά τη φάση της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, η οικονομία από μόνη της δεν μπορεί να εξηγήσει αυτό το επίτευγμα.

Για την παρούσα μελέτη, μιλήσαμε με τον Justin Lin Yifu, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Παγκόσμιας Τράπεζας (ο πρώτος από τον Παγκόσμιο Νότο) και ιδρυτή της New Structural Economics. Ο Lin είναι επίσης μόνιμο μέλος της μόνιμης επιτροπής της Εθνικής Επιτροπής του Κινεζικού Λαϊκού Πολιτικού Συμβουλευτικού Κογκρέσου και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Ο Lin ταξινομεί δύο βασικές προσεγγίσεις για τη μείωση της φτώχειας, τις οποίες αποκαλεί «μετάγγιση αίματος» και «παραγωγή αίματος». Η πρώτη  (ένα μοντέλο που προτιμάται στις δυτικές οικονομίες). χαρακτηρίζεται από ανθρωπιστική βοήθεια ή μηχανισμούς πρόνοιας που εγγυώνται την ικανοποίηση των βασικών αναγκών. Εν τω μεταξύ, με το δεύτερο περιγράφει τη μείωση της φτώχειας με αναπτυξιακό προσανατολισμό που δημιουργεί απασχόληση και αυξάνει τα εισοδήματα των φτωχών. Αυτές οι δύο προσεγγίσεις από μόνες τους, ωστόσο, δεν μπόρεσαν να εξαλείψουν τη φτώχεια στους φτωχότερους θύλακες της Κίνας. Σύμφωνα με τον Λιν, «σε περιοχές που έχουν έλλειψη φυσικών πόρων, βρίσκονται μακριά από την αγορά και έχουν φτωχές μεταφορές και υποδομές, όπως οι “Τρεις Περιφέρειες και οι Τρεις Νομοί”[xix], απαιτείται στοχευμένη βοήθεια».

Η ολοκληρωμένη έννοια της στοχευμένης αντιμετώπισης της φτώχειας (που εφαρμόστηκε επίσημα το 2015 και ολοκληρώνεται στο τέλος του 2020), αναπτύχθηκε και καινοτομήθηκε με βάση δεκαετίες εγχώριας και διεθνούς εμπειρίας. «Η μείωση της φτώχειας στην Κίνα, συνοψίζει ο Lin, «είναι μια στρατηγική με γνώμονα την ανάπτυξη, υπό την ηγεσία της κυβέρνησης, η οποία συνδυάζει την κοινωνική στήριξη και την προσπάθεια των ίδιων των αγροτών, διαθέτει το ”αιμοδοτικό» ή αναπτυξιακό πρότυπο και εγγυάται τις βασικές ανάγκες μέσω της κοινωνικής ασφάλισης». Τονίζοντας τον ρόλο της κυβερνητικής ηγεσίας, λέει: «Σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο, η κινεζική κυβέρνηση έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο. Η εξάλειψη της φτώχειας δεν θα είχε επιτευχθεί μόνο μέσω του ρόλου της αγοράς, αν η κυβέρνηση δεν είχε δώσει μεγάλη προσοχή στο ζήτημα των φτωχών ανθρώπων». Με άλλα λόγια, ο συνδυασμός του «ορατού» και του «αόρατου χεριού», σε συνδυασμό με την κινητοποίηση ευρύτερων τομέων της κοινωνίας, ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της καταπολέμησης της φτώχειας στην Κίνα σε αυτή τη «στοχευμένη» φάση.

Το πρόγραμμα της Κίνας για τη στοχευμένη καταπολέμηση της φτώχειας μπορεί να συνοψιστεί σε ένα σύνθημα: ένα εισόδημα, δύο διαβεβαιώσεις και τρεις εγγυήσεις. Όσον αφορά το εισόδημα, το διεθνές όριο φτώχειας ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα σε 1,90 δολάρια ΗΠΑ την ημέρα, μετρούμενο σε τιμές 2011 και με βάση το μέσο όριο φτώχειας των δεκαπέντε φτωχότερων χωρών του κόσμου. Το όριο φτώχειας της Κίνας αυξήθηκε τελευταία φορά σε 2.300 γουάν ετησίως το 2011 (σε τιμές 2010), το οποίο αντιστοιχεί σε 2,30 δολάρια ΗΠΑ ανά ημέρα όταν προσαρμόζεται στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP), υπερβαίνοντας το πρότυπο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Προσαρμοσμένο σε τιμές του 2020, το ετήσιο ελάχιστο εισόδημα είναι 4.000 γιουάν, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα στο πλαίσιο του στοχευμένου προγράμματος ανακούφισης των 10.740 γιουάν ετησίως είναι πολύ υψηλότερο[xx].

Κατανοώντας ότι η φτώχεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την κατανομή του εισοδήματος, το πρόγραμμα της Κίνας υιοθετεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση. Η έννοια της πολυδιάστατης φτώχειας, που θεωρητικοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον νομπελίστα Amartya Sen, εξετάζει τους διασταυρούμενους και πολύπλοκους παράγοντες που σχετίζονται με τη φτώχεια και δεν λαμβάνονται υπόψη μόνο με τη μέτρηση του εισοδήματος. Επεξεργαζόμενοι το έργο του Sen, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) και η Πρωτοβουλία της Οξφόρδης για τη φτώχεια και την ανθρώπινη ανάπτυξη υιοθέτησαν το 2010 τον πολυδιάστατο δείκτη φτώχειας (MPI), ο οποίος μετρά δέκα δείκτες στις τρεις διαστάσεις της υγείας, της εκπαίδευσης και των βασικών υπηρεσιών υποδομής. Η έκθεσή τους για το 2020, που ξεκίνησε μια δεκαετία μετά την υιοθέτηση του MPI και μια δεκαετία πριν από την προθεσμία των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG), διαπίστωσε ότι 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ή το 22% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζουν σε πολυδιάστατη φτώχεια[xxi]. Συγκριτικά, σύμφωνα με το όριο φτώχειας των 1,90 δολαρίων την ημέρα, 689 εκατομμύρια άνθρωποι (ή το 9,2% του παγκόσμιου πληθυσμού) ζούσαν σε ακραία φτώχεια το 2017, πριν από την πανδημία[xxii].

Εκτός από το ελάχιστο εισόδημα, το πρόγραμμα της Κίνας για την καταπολέμηση της φτώχειας διασφαλίζει ότι πληρούνται πέντε άλλοι δείκτες: οι «δύο εξασφαλίσεις» για τροφή και ένδυση και οι «τρεις εγγυήσεις» για βασικές ιατρικές υπηρεσίες, ασφαλή στέγαση με πόσιμο νερό και ηλεκτρικό ρεύμα και δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση, η οποία στην Κίνα διαρκεί εννέα χρόνια. Μιλήσαμε με τον Wang Sangui, κοσμήτορα του Εθνικού Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Αντιμετώπιση της Φτώχειας του Πανεπιστημίου Renmin για τη σχέση μεταξύ των δεικτών της Κίνας και του πλαισίου MPI: «Η πολυδιάστατη φτώχεια θεωρείται μόνο ως ερευνητική προσέγγιση», είπε, «και μέχρι στιγμής δεν έχει υιοθετηθεί από καμία χώρα για τη μέτρηση του μεγέθους των φτωχών πληθυσμών σε εθνικό επίπεδο λόγω της μεγάλης πολυπλοκότητάς της». Ωστόσο, με τη συμπερίληψη των πέντε βασικών δεικτών, προσθέτει, «στην πραγματικότητα, η Κίνα έχει ακολουθήσει μια πολυδιάστατη προσέγγιση στην εξάλειψη της φτώχειας». Ως σύμβουλος εμπειρογνωμόνων του Γραφείου του Κρατικού Συμβουλίου για την Αντιμετώπιση της Φτώχειας και την Ανάπτυξη, ο Wang βοήθησε στην ανάπτυξη των προτύπων για το πρόγραμμα της Κίνας. «Πώς χαρακτηρίζετε το πόσιμο νερό ως ασφαλές; Πρώτον, η βασική απαίτηση είναι να μην υπάρχουν ελλείψεις στην παροχή νερού. Δεύτερον, η πηγή του νερού δεν πρέπει να είναι πολύ μακριά, όχι περισσότερο από είκοσι λεπτά για την ανάκτηση του νερού. Τέλος, η ποιότητα του νερού πρέπει να είναι ασφαλής, χωρίς επιβλαβείς ουσίες. Απαιτούμε εκθέσεις δοκιμών που να επιβεβαιώνουν ότι η ποιότητα του νερού είναι ασφαλής. Μόνο τότε μπορούμε να πούμε ότι τα πρότυπα πληρούνται».

Ο Πρώτος Γραμματέας Liu Yuanxue μιλάει με έναν κάτοικο του χωριού κατά τη διάρκεια προγραμματισμένων  επισκέψεων στο χωριό Danyang, στην περιφέρεια Wanshan, στην επαρχία Guizhou, τον Απρίλιο του 2021.

Μέρος IV: Στοχευμένη μείωση της φτώχειας

Μην χρησιμοποιείτε χειροβομβίδα για να ανατινάξετε έναν ψύλλο.

Η στοχευμένη ανακούφιση της φτώχειας, γνωστή και ως ακριβής ανακούφιση της φτώχειας, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά κατά την επίσκεψη του Προέδρου Xi στο χωριό Shibadong στην επαρχία Hunan τον Νοέμβριο του 2013. «Μην χρησιμοποιείτε χειροβομβίδα για να ανατινάξετε ψύλλο», συμβούλευσε ο Xi την τοπική κυβέρνηση σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια της φτώχειας. Αντ’ αυτού, είπε, να ενεργήσει ως κεντητής που προσεγγίζει ένα περίπλοκο σχέδιο. Αυτή η προσέγγιση εφαρμόστηκε ως κυβερνητική στρατηγική το 2015, με γνώμονα τέσσερα ερωτήματα: Ποιος πρέπει να βγει από τη φτώχεια; Ποιος εκτελεί το έργο; Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την αντιμετώπιση της φτώχειας; Πώς μπορούν να γίνουν αξιολογήσεις για να διασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι παραμένουν εκτός φτώχειας;

Ορισμός της φτώχειας: Ποιος ανυψώνεται;

Στις 28 Αυγούστου 2018, ήρθα στο Danyang, η κομματική οργάνωση του οποίου θεωρούνταν «αδύναμη και χαλαρή» και το έργο της δεν είχε προωθηθεί αρκετά, γι’ αυτό και με έστειλαν οι ανώτερες αρχές για να ενισχύσω την οικοδόμηση της οργάνωσης. Η οργάνωση μου έδωσε αρχικά μια σύντομη αναφορά για τους χωρικούς και ξεκίνησα με το να έρθω σε επαφή με τους ανθρώπους για να μάθω ποια νοικοκυριά ήταν  ανάγκη να βγουν από τη φτώχεια. Διαφορετικά, το έργο δεν θα διεξαγόταν σωστά. Για να έρθω πιο κοντά στους ανθρώπους, έπρεπε να κατανοήσω καλά την ανθρώπινη φύση […] Οι κάτοικοι της περιοχής ήταν φτωχοί για πολλούς λόγους, όπως η έλλειψη νερού, οι χαμηλές σοδειές, οι ασθένειες, οι αναπηρίες και η έλλειψη εκπαίδευσης των παιδιών. Τα προβλήματα και οι συγκρούσεις τους είχαν περάσει από γενιά σε γενιά.

– Liu Yuanxue, πρώτος γραμματέας που υπηρετεί στο χωριό Danyang, περιοχή Wanshan, πόλη Tongren, επαρχία Guizhou.

Το να γνωρίζει κανείς ποιοι είναι οι φτωχοί σε μια χώρα 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων είναι ένα τεράστιο εγχείρημα. Αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς μιας στατιστικής μεθόδου με δειγματοληπτικά δεδομένα, η Κίνα προχώρησε σε ένα σύστημα ταυτοποίησης νοικοκυριών, το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να γνωρίσει κάθε φτωχό άτομο στη χώρα, τις συνθήκες και τις ανάγκες του. Αυτό έγινε μέσω ενός συνδυασμού αποστολής ανθρώπων στα χωριά, άσκησης δημοκρατίας από τη βάση και ανάπτυξης ψηφιακών τεχνολογιών. Το 2014, 800.000 στελέχη του κόμματος οργανώθηκαν για να επισκεφθούν και να ερευνήσουν κάθε νοικοκυριό σε ολόκληρη τη χώρα, εντοπίζοντας 89,62 εκατομμύρια φτωχούς ανθρώπους σε 29,48 εκατομμύρια νοικοκυριά και 128.000 χωριά. Περισσότερα από δύο εκατομμύρια άνθρωποι ανέλαβαν στη συνέχεια να επαληθεύσουν τα δεδομένα, αφαιρώντας αργότερα τις ανακριβώς εντοπισμένες περιπτώσεις και προσθέτοντας νέες[xxiii].

Ενώ το εισόδημα είναι ο πρωταρχικός αποφασιστικός παράγοντας, η στέγαση, η εκπαίδευση και η υγεία λαμβάνονται επίσης υπόψη κατά την καταγραφή ενός «νοικοκυριού που πάσχει από φτώχεια». Οι επιτροπές των χωριών, οι κυβερνήσεις των δήμων και οι ίδιοι οι κάτοικοι κινητοποιούνται για να αξιολογήσουν την κατάσταση κάθε νοικοκυριού. Πραγματοποιούνται, για παράδειγμα, δημόσιες δημοκρατικές συναντήσεις αξιολόγησης για να διευκολυνθούν οι συζητήσεις μεταξύ των μελών της κοινότητας σχετικά με την κατάσταση κάθε οικογένειας και κατά πόσον θα πρέπει να διαγραφεί ή να προστεθεί στον κατάλογο καταγραφής της φτώχειας[xxiv]. Αυτή η επιτόπια διαδικασία συνδυάστηκε με τη δημιουργία ενός προηγμένου συστήματος πληροφόρησης και διαχείρισης, που αφορά όλα τα μέρη της διαδικασίας αντιμετώπισης της φτώχειας σε ολόκληρη τη χώρα. Τα μεγάλα δεδομένα χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση της κατάστασης καθενός από τα σχεδόν 100 εκατομμύρια άτομα, τη διευκόλυνση της ροής πληροφοριών μεταξύ των κυβερνητικών υπηρεσιών και τον εντοπισμό σημαντικών τάσεων και αιτιών της φτώχειας[xxv]. Η κινητοποίηση του λαού και η απόκτηση δημόσιας υποστήριξης βρίσκονται στο επίκεντρο της προσπάθειας για την εκτέλεση αυτού του έργου.

Κινητοποίηση: Ποιος αναλαμβάνει τη δράση;

Μετακινηθείτε ανάμεσα στους ανθρώπους όπως ένα ψάρι κολυμπάει στη θάλασσα.

Καταγραφή επίσκεψης, 10 Ιουνίου 2019: Σήμερα έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον He Guoqiang. Είπε ότι μια κλειδαριά της πόρτας [στο] διαμέρισμα μετεγκατάστασής του είχε σπάσει. Πήγα στο σπίτι του και τον βοήθησα να επικοινωνήσει με την ομάδα διαχείρισης ακινήτων και το συνεργείο κατασκευής για επισκευές. Εκμεταλλεύτηκα αυτή την ευκαιρία για να τον διδάξω να ασκεί τα δικαιώματά του ως ιδιοκτήτης σπιτιού και να επικοινωνεί με τη διαχείριση ακινήτων και το συνεργείο κατασκευής. Ο He Guoqiang είπε ότι την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσει ένα τέτοιο πρόβλημα, [θα] ξέρει πώς να το λύσει[xxvi].

Η He Chunliu, είναι μια τριαντατετράχρονη γυναίκα της εθνότητας Bouyei που τοποθετήθηκε ως στέλεχος για την ανακούφιση της φτώχειας στην κομητεία Libo μεταξύ 2018 και 2020.

Δεν υπάρχει οργάνωση χωρίς τους οργανωτές. Από τον Ιούνιο του 2021, το ΚΚΚ έχει περισσότερα από 95,1 εκατομμύρια μέλη (27,45 εκατομμύρια εκ των οποίων είναι γυναίκες), και 4,9 εκατομμύρια κομματικές οργανώσεις πρωτοβάθμιου επιπέδου, οι οποίες περιλαμβάνουν επιτροπές χωρικών, δημόσιες υπηρεσίες, όργανα και επιχειρήσεις που συνδέονται με την κυβέρνηση και κοινωνικές οργανώσεις[xxvii]. Αν το ΚΚΚ ήταν χώρα, θα ήταν η δέκατη έκτη πολυπληθέστερη στον κόσμο.

Η στοχευμένη  μείωση της φτώχειας απαιτούσε την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ του Κόμματος και του λαού στην ύπαιθρο, καθώς και την ενίσχυση της κομματικής οργάνωσης σε επίπεδο βάσης. Οι γραμματείς του κόμματος έχουν αναλάβει να επιβλέπουν το έργο της ανακούφισης της φτώχειας σε πέντε επίπεδα διακυβέρνησης, από την επαρχία, την πόλη, την κομητεία και τον δήμο, μέχρι το χωριό. Πιο συγκεκριμένα, τρία εκατομμύρια προσεκτικά επιλεγμένα στελέχη στάλθηκαν σε φτωχά χωριά, σχηματίζοντας 255.000 ομάδες που διαμένουν εκεί[xxviii]. Ζώντας σε ταπεινές συνθήκες για συνήθως ένα έως τρία χρόνια κάθε φορά, οι ομάδες εργάστηκαν μαζί με τους φτωχούς αγρότες, τους τοπικούς αξιωματούχους και τους εθελοντές μέχρι να βγει κάθε νοικοκυριό από τη φτώχεια. Κατά τη διαδικασία αυτή, πολλά στελέχη δεν ήταν σε θέση να επιστρέψουν στα σπίτια τους για να επισκεφθούν τις οικογένειες τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα˙ ορισμένα αρρώστησαν στις σκληρές φυσικές συνθήκες των αγροτικών περιοχών και περισσότερα από 1.800 μέλη του Κόμματος και αξιωματούχοι έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα κατά της φτώχειας[xxix]. Οι πρώτες ομάδες στάλθηκαν το 2013, και μέχρι το 2015, όλα τα φτωχά χωριά είχαν μια ομάδα μόνιμων κατοίκων και σε κάθε φτωχό νοικοκυριό είχε οριστεί ένα στέλεχος που θα βοηθούσε στη διαδικασία της ανάκαμψης και, το πιο σημαντικό, της ανακούφισης από τη φτώχεια[xxx]. Στο τέλος του 2020, ο στόχος της εξάλειψης της ακραίας φτώχειας είχε επιτευχθεί.

Ο Liu Yuanxu, ένας σαρανταεπτάχρονος άνδρας με μια κόρη στο τελευταίο έτος του λυκείου, είναι μεταξύ των γραμματέων του κόμματος που στάλθηκαν το 2018 στο Danyang, ένα χωριό 2.855 κατοίκων στη νοτιοδυτική επαρχία Guizhou. Ο Liu περιγράφει την άφιξή του στο Danyang, όπου δεν μιλάει την τοπική διάλεκτο και όπου 137 από τα 805 νοικοκυριά του χωριού χαρακτηρίστηκαν ως φτωχά. Ήταν ένα από τα 52 στελέχη που είχαν διοριστεί στο χωριό, το καθένα με διαφορετικές αρμοδιότητες. Μας μίλησε για την καθημερινή του εργασία:

Ήμουν υπεύθυνος για πέντε φτωχά νοικοκυριά, αλλά τώρα είναι για τέσσερα, αφού ένα άτομο πέθανε. Τότε επισκεπτόμουν κάθε οικογένεια με ένα ηλεκτρικό ποδήλατο και φρόντιζα τα πάντα γι’ αυτούς. Κρατούσα επαφή με τους νέους στο WeChat και με τους ηλικιωμένους μέσω τηλεφώνου. Μπορούσαν να με καλέσουν για οτιδήποτε. Πήγαινα σε κάθε ομάδα χωρικών για να ερευνήσω ποιος ήταν καλός και ποιος ήταν δύσκολος. Έλυσα τα προβλήματα μεταξύ ποτού και συζήτησης με τους χωρικούς, οι οποίοι τώρα έχουν πολύ καλή σχέση μαζί μου. Τώρα η κυβέρνηση διατηρεί ένα μητρώο φτωχών νοικοκυριών, περιθωριακών νοικοκυριών και νοικοκυριών-κλειδιών. Τα ψηφιακά εργαλεία βοηθούν την κυβέρνηση να γνωρίζει πότε οι άνθρωποι αρρωσταίνουν ή αν εργάζονταιι όσοι μπορούν να εργαστούν. Επισκεπτόμαστε επίσης τους χωρικούς κάθε μήνα για να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματικότητα της κατάστασής τους.

Σε αντίθεση με τα μοντέλα που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και διεθνή βοήθεια, το πρόγραμμα της Κίνας για την καταπολέμηση της φτώχειας αντλεί τη δύναμή του από την κινητοποίηση των πολιτών της. Στελέχη όπως ο Liu αποτελούν ουσιαστική γέφυρα μεταξύ της εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής και της κατανόησης των συγκεκριμένων συνθηκών και αιτημάτων του λαού. Περισσότερα από δέκα εκατομμύρια στελέχη και αξιωματούχοι που έχουν κινητοποιηθεί στην ύπαιθρο έχουν διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην οικοδόμηση της δημόσιας υποστήριξης και εμπιστοσύνης προς το Κόμμα και την κυβέρνηση.

Το 2020, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δημοσίευσε μια μελέτη με τίτλο Understanding CCP Resilience: Surveying Chinese Public Opinion Through Time[1], για την οποία πήραν συνέντευξη από 31.000 κατοίκους πόλεων και υπαίθρου μεταξύ 2003 και 2016 σχετικά με την υποστήριξή τους προς το ΚΚΚ[xxxi].  Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ικανοποίηση των Κινέζων πολιτών από την κυβέρνησή τους αυξήθηκε σε όλους τους τομείς από 86,1% σε 93,1%. Η μεγαλύτερη αύξηση στην ικανοποίηση από την κυβέρνηση παρατηρήθηκε στις αγροτικές περιοχές σε επίπεδο δήμου, η οποία αυξήθηκε από 43,6 τοις εκατό αποδοχή σε 70,2 τοις εκατό, ιδίως μεταξύ των κατοίκων με το χαμηλότερο εισόδημα και εκείνων από τις φτωχότερες περιοχές της ενδοχώρας. Αυτή η αυξανόμενη υποστήριξη προέρχεται από την αυξημένη προσβασιμότητα και ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και των κοινωνικών υπηρεσιών, καθώς και από τη βελτιωμένη ανταπόκριση και αποτελεσματικότητα των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Παρόλο που η μελέτη έληξε το 2016 πριν από την ολοκλήρωση της εκστρατείας, το πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και η αποτελεσματική ανταπόκριση της κυβέρνησης στο COVID-19 συνέχισαν να ενισχύουν την υποστήριξη του κοινού[xxxii].

Λίγο μετά που η Γουχάν βγήκε από την καραντίνα του COVID-19, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου York Cary Woo ηγήθηκε μιας έρευνας σε 19.816 άτομα σε 31 επαρχίες και διοικητικές περιφέρειες Δημοσιευμένη στην Washington Post, η μελέτη διαπίστωσε ότι το 49 τοις εκατό των ερωτηθέντων απέκτησε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση μετά την αντίδρασή της στην πανδημία, ενώ η συνολική εμπιστοσύνη αυξήθηκε στο 98 τοις εκατό σε εθνικό επίπεδο και στο 91 τοις εκατό σε επίπεδο δήμων[xxxiii]. Η εξάλειψη της φτώχειας και ο περιορισμός της πανδημίας μπορούν να θεωρηθούν ως δύο μεγάλες νίκες της Κίνας και του λαού της το 2020.

Ενιαίο μέτωπο για την καταπολέμηση της φτώχειας.

Η Ge Wen κατάγεται από την ανατολική πόλη Suzhou, όπου είναι αναπληρώτρια διευθύντρια πωλήσεων μιας εταιρείας πολιτισμού και τουρισμού. Η κυβέρνηση προώθησε τη συνεργασία μεταξύ του βιομηχανοποιημένου ανατολικού τμήματος της χώρας με τις λιγότερο ανεπτυγμένες δυτικές περιοχές για να υποστηρίξει την ομοιόμορφη ανάπτυξη σε ολόκληρη τη χώρα. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, η εταιρεία για την οποία εργάζεται η Ge συνεργάστηκε με ένα απομακρυσμένο χωριό στην επαρχία Guizhou για την ανάπτυξη ενός οικοτουριστικού θέρετρου και την τόνωση της τουριστικής βιομηχανίας της περιοχής. Η εταιρεία επένδυσε 130 εκατομμύρια γιουάν για την κατασκευή υποδομών και την ανακαίνιση σπιτιών, τα οποία μισθώνονται για είκοσι χρόνια από τους κατοίκους του χωριού. Από τα 107 νοικοκυριά του χωριού, μόνο είκοσι οικογένειες  (όλες με το επώνυμο Zhang και της εθνοτικής μειονότητας Dong) ζούσαν ακόμη εκεί όταν ξεκίνησε το έργο. Στο τέλος της μίσθωσης, τα σπίτια και οι γύρω εγκαταστάσεις θα επιστραφούν στους χωρικούς, ορισμένοι από τους οποίους έχουν προσληφθεί ως εργάτες στο θέρετρο. Η Ge είναι μία από τους οκτώ υπαλλήλους που ανέθεσε η εταιρεία να μετακομίσουν από τη Suzhou για να φέρει εις πέρας αυτό το έργο. Αυτό το έργο δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Εκτός από τις σπάνιες επισκέψεις στην ιδιαίτερη πατρίδα της, κατά τη διάρκεια της τριετούς θητείας της, αντιμετώπισε επίσης πολιτισμικές, γλωσσικές και κλιματικές διαφορές. ‘Δεν έχω συνηθίσει την υγρασία εδώ‘, μας είπε. Ψηλά στα βουνά του Guizhou, μπορεί να βρέχει για μήνες κάθε φορά. Η τοποθεσία είναι επίσης απομακρυσμένη˙ όταν η Ge και η ομάδα της έχτιζαν το θέρετρο, ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος προς την τοποθεσία, έπρεπε να σκάβεται με τα χέρια, επειδή δεν μπορούσαν να έρθουν γερανοί. Αυτή η κατάσταση παραπέμπει στη τοπική παροιμία, «Guizhou, όπου ο ουρανός δεν είναι καθαρός για τρεις ημέρες και η επίπεδη γη δεν εκτείνεται για τρία li [1,5 χιλιόμετρα]».

Πέρα από την καλλιέργεια της υποστήριξης του κόμματος και της κοινής γνώμης, η εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας κινητοποίησε ευρύτατους τομείς της κοινωνίας να συμμετάσχουν σε ένα ενιαίο μέτωπο. «Θα πρέπει να φροντήσουμε να κινητοποιηθεί ολόκληρο το κόμμα, ολόκληρη η χώρα και ολόκληρη ης κοινωνία μας και να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε στοχευμένα μέτρα για τη μείωση και την ανακούφιση της φτώχειας», δήλωσε ο Πρόεδρος Χι στην ομιλία του στο δέκατο ένατο εθνικό συνέδριο. ‘Θα δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αυξήσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητά τους να βγουν από τη φτώχεια’.

Ο στόχος της επίτευξης κοινής ευημερίας με την προσδοκία ότι αυτοί που θα πλουτίσουν (ιδιαίτερα στις βιομηχανικές ανατολικές παράκτιες περιοχές), θα ανυψώσουν τους υπόλοιπους, είναι ένα βασικό στοιχείο αυτής της προσέγγισης, και ένα στοιχείο που βρίσκεται στην καρδιά της συχνά παρερμηνευόμενης ρήσης του Ντενγκ, «αφήστε πρώτα λίγους να πλουτίσουν». Η εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας ακολούθησε αυτή την αρχή και χρησιμοποίησε μια στρατηγική μαζικής κινητοποίησης που θυμίζει την εποχή του Μάο για να εδραιώσει τη συνεργασία Ανατολής-Δύσης. Από το 2015 έως το 2020, εννέα διοικητικές μονάδες ανατολικού επαρχιακού επιπέδου που αντιπροσώπευαν 343 νομούς, επένδυσαν 100,5 δισεκατομμύρια γιουάν σε κυβερνητική και κοινωνική βοήθεια για τις δυτικές περιοχές, κινητοποίησαν περισσότερες από 22.000 τοπικές επιχειρήσεις να επενδύσουν επιπλέον 1,1 τρισεκατομμύρια γιουάν και αντάλλαξαν 131.000 αξιωματούχους και τεχνικό προσωπικό[xxxiv].

Το 2013, η πόλη Tongren στη νοτιοδυτική επαρχία Guizhou, όπου μετεγκαταστάθηκε ο He Ying και όπου βρίσκεται το χωριό του Liu Yuanxue, συνδέθηκε με το Suzhou, το οικονομικό κέντρο της ανατολικής παράκτιας επαρχίας Jiangsu. Η σύνδεση περιελάμβανε οικονομικές, υποδομές, εκπαιδευτικές και τεχνικές ανταλλαγές. Από τον Απρίλιο του 2017 έως το 2020, το Suzhou παρείχε 1,71 δισεκατομμύρια γιουάν σε οικονομική βοήθεια και 240 εκατομμύρια γιουάν σε κοινωνική βοήθεια για την υλοποίηση 1.240 έργων. Επιπλέον, 285 ανατολικές επιχειρήσεις ανέπτυξαν έργα στο Tongren, επενδύοντας 26,41 δισεκατομμύρια γιουάν και δημιουργώντας θέσεις εργασίας για 44.400 άτομα στο πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας. Στην πορεία, δημιουργήθηκαν 19 βιομηχανικά και γεωργικά πάρκα και στοχευμένα έργα που τόνωσαν τον τοπικό τουρισμό κατά 30%. Για την εμβάθυνση των πολιτικών και εκπαιδευτικών ανταλλαγών, 5.345 στελέχη του κόμματος, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και τεχνικό προσωπικό μεταφέρθηκαν από το Suzhou στο Tongren, συμπεριλαμβανομένου του αντιδημάρχου του Tongren Zha Yingdong, ο οποίος μετακόμισε από το Jiangsu στο Guizhou για να ηγηθεί του έργου της ανακούφισης από τη φτώχεια.[xxxv].

Πέρα από τη συνεργασία Ανατολής-Δύσης, δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ο στρατός και η κοινωνία των πολιτών συνέβαλαν επίσης σημαντικά. Οι κεντρικές υπηρεσίες επένδυσαν 42,76 δισεκατομμύρια γιουάν, τα οποία συνέβαλαν στην εισροή κεφαλαίων ύψους 106,64 δισεκατομμυρίων γιουάν και στην εκπαίδευση 3,69 εκατομμυρίων τεχνικών και αξιωματούχων της περιφέρειας[xxxvi]. Εν τω μεταξύ, 94 κρατικές επιχειρήσεις επένδυσαν περισσότερα από 13,5 δισεκατομμύρια γιουάν σε 246 νομούς, υλοποιώντας σχεδόν 10.000 έργα βοήθειας. Από τις 2.301 εθνικές κοινωνικές οργανώσεις της χώρας, 686 δημιούργησαν επίσημα έργα ανακούφισης από τη φτώχεια, συγκεντρώνοντας φιλανθρωπικά κεφάλαια και προσφέροντας εθελοντικές υπηρεσίες[xxxvii]. Μέσω της εκστρατείας «Δέκα χιλιάδες επιχειρήσεις βοηθούν δέκα χιλιάδες χωριά», 127.000 ιδιωτικές εταιρείες συμμετείχαν στη στήριξη 139.100 φτωχών χωριών που ωφέλησαν 18 εκατομμύρια ανθρώπους[xxxviii]. Ο στρατός βοήθησε 924.000 ανθρώπους σε 4.100 φτωχά χωριά και συνέβαλε στην κατασκευή σχολείων, νοσοκομείων και ειδικών βιομηχανικών έργων. Το Υπουργείο Παιδείας οργάνωσε 44 κολέγια και πανεπιστήμια για να συμμετάσχουν στην εκστρατεία, εκτελώντας ερευνητικά έργα και αποστέλλοντας ομάδες εμπειρογνωμόνων και κατάρτισης στη γεωργία, την υγεία, τον αστικό και αγροτικό σχεδιασμό και την εκπαίδευση, μεταξύ άλλων τομέων.

Μια τέτοια συνεργασία ήταν το πείραμα Hebian[xxxix], το οποίο έφερε πανεπιστημιακούς εμπειρογνώμονες και φοιτητές στο χωριό Hebian στην επαρχία Yunnan, μια κοινότητα που αποτελείται κυρίως από άτομα της εθνότητας Yao. Με επικεφαλής τον Li Xiaoyun, καθηγητή του Αγροτικού Πανεπιστημίου της Κίνας, η ομάδα βοήθησε στην έρευνα, τη συγκέντρωση κεφαλαίων και την ανάπτυξη τουριστικών, εκπαιδευτικών και γεωργικών έργων για την αύξηση και διαφοροποίηση του εισοδήματος της κοινότητας.Ο Λι σε συνέντευξή που μας έδωσε, σχολίασε τη γενική  αυτή προσπάθεια που καταβάλλεται από όλους αυτούς τους ανθρώπους:

Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους εκτός Κίνας να κατανοήσουν την εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας των τελευταίων οκτώ ετών, και ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε˙ ειδικά την αξιοσημείωτη αυτή κινητοποίηση. Η πιο δύσκολη ερώτηση που μου έκανε ένας φίλος μου ήταν: «Πώς κατάφερε η κυβέρνηση να πείσει τους πάντες να συνεισφέρουν πόρους και να πάνε στις φτωχές περιοχές;». Αυτό είναι που προσπαθούμε πάντα να εκφράσουμε μέσα από την πολύ απλή μας δήλωση. Αυτός είναι ο ιδιαίτερος πολιτικός θεσμός της Κίνας. Η κινεζική κοινωνία διαφέρει από τις δυτικές κοινωνίες, επειδή βασίζεται στη συλλογικότητα και όχι στο άτομο. Αυτό αντικατοπτρίζεται στον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας. Η κυβέρνηση συνεργάζεται με κοινωνικές οργανώσεις, όπου τα πολιτικά και κοινωνικά δίκτυα συγχωνεύονται σε ένα σύνολο ˙σε μια ηγετική δύναμη, οργανωμένη κάθετα και οριζόντια, η οποία επιτρέπει σε όλους να συμμετάσχουν σε αυτή την κοινωνική εκστρατεία.

Εν ολίγοις, το πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας άγγιξε σχεδόν κάθε γωνιά της κοινωνίας. Η νίκη κατά της ακραίας φτώχειας, επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μοναδικό πρόγραμμα υπό μια μοναδική εντολή από το κόμμα και την κυβέρνηση. Αντίθετα, θα πρέπει να θεωρηθεί ως μια μαζική κινητοποίηση σε πολλούς τομείς της κινεζικής κοινωνίας με τη χρήση ποικίλων και αποκεντρωμένων μεθοδολογιών σε ένα εύρος και μια κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία.

Επανεγκατεστημένοι κάτοικοι εργάζονται σε εργοστάσιο ρούχων που ιδρύθηκε στην κοινότητα Wangjia, πόλη Tongren, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Μεθοδολογία: Πώς η Κίνα καταπολέμησε τη φτώχεια;

Βιομηχανία

Η κ. Liu είναι μία από τις κορυφαίες κερδισμένες στην πλατφόρμα σύντομων βίντεο Yishizhifu που βοηθά τους φτωχούς αγρότες να δημιουργήσουν επιπλέον εισόδημα. Είναι αγρότισσα και μητέρα που έχει κερδίσει πάνω από 200.000 μονάδες (που αντιστοιχούν σε περίπου 20.000 γουάν) για τα βίντεο που φτιάχνει και δημοσιεύει στο διαδίκτυο, τα οποία μπορούν να ανταλλάσσονται με αγαθά μέσω της πλατφόρμας. Τα βίντεο όχι μόνο έχουν συμπληρώσει το εισόδημά της παρέχοντας αγαθά και συσκευές εξοικονόμησης χρόνου, όπως μια κουζίνα ρυζιού και έναν φούρνο μικροκυμάτων, αλλά της έχουν επίσης προσφέρει μια διέξοδο δημιουργικότητας και προβολής πολιτισμού. Μία από τις πρώτες γυναίκες τυμπανιστές στην κοινότητά της και μέλος της εθνοτικής μειονότητας Dong, η κ. Liu χρησιμοποιεί την πλατφόρμα για να δημοσιεύει βίντεο με μουσική, χειροτεχνία, μόδα και τύμπανα Dong. Σε ένα βίντεο, πρωταγωνιστεί σε ένα τηλεοπτικό δράμα τοπικής παραγωγής. ‘Το γυρίσαμε μόνοι μας’, μας είπε. ‘Αν σας έλεγα πώς το κάναμε, θα σας συγκινούσε πολύ η διαδικασία’. Καθώς έδειχνε την οθόνη, είπε: «Αυτή είμαι εγώ, αυτός είναι ο μικρότερος αδελφός μου, η κουνιάδα μου και η γειτόνισσά μου». Μαζί έγραψαν ένα σενάριο για την ιστορία ενός νεαρού, φτωχού αγοριού που δεν μπορούσε να βρει γυναίκα και έπρεπε να στραφεί σε δημιουργικές μεθόδους για να προσελκύσει μια  μνηστήρα μνηστή.

Η εισαγωγή του ηλεκτρονικού εμπορίου στις αγροτικές περιοχές αποτέλεσε βασικό μέρος του προγράμματος για την καταπολέμηση της φτώχειας. Μεταξύ του 2016 και του 2020, οι διαδικτυακές επιχειρήσεις σε φτωχούς νομούς αυξήθηκαν από 1,32 εκατομμύρια σε 3,11 εκατομμύρια, γεγονός που βοήθησε στην αύξηση του εισοδήματος των αγροτικών νοικοκυριών, ενώ παράλληλα συνέδεσε την ύπαιθρο με τις διαδικτυακές αγορές[xl]. Μια τέτοια πλατφόρμα είναι η Yishizhifu, που ξεκίνησε στο Tongren τον Ιούνιο του 2020, η οποία εκπαιδεύει τους αγρότες να παράγουν βίντεο μικρού μήκους, δημιουργώντας πάνω από είκοσι στούντιο κινηματογράφησης σε φτωχές κοινότητες της πόλης και των γύρω χωριών. Οι χρήστες μπορούν να ανεβάζουν τα βίντεό τους στην εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα και να λαμβάνουν πόντους για τις προβολές τους, οι οποίοι μπορούν αργότερα να ανταλλάσσονται με προϊόντα που διατίθενται στην πλατφόρμα. Για κάθε λεπτό βίντεο που παρακολουθείται, απονέμονται και διανέμονται δέκα μονάδες: έξι στον παραγωγό του βίντεο, μία στον θεατή, δύο στο στούντιο και μία στην πλατφόρμα Yishizhifu. Αγαθά όπως ρούχα, οικιακές συσκευές, γεωργικά προϊόντα, γεωργικό εξοπλισμός, ακόμη και αυτοκίνητα εξασφαλίζονται μέσω συνεργασιών με κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις αυτές δωρίζουν αγαθά στην πλατφόρμα είτε για να λάβουν φορολογικές ελαφρύνσεις, είτε για να ξεφορτωθούν τα πλεονάζοντα αποθέματα, είτε για να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα ως πηγή δωρεάν διαφήμισης. Σε αυτό το παράδειγμα και σε αμέτρητα άλλα, η βιομηχανική ανάπτυξη (που διευκολύνεται από το ηλεκτρονικό εμπόριο και την πρόσβαση στο διαδίκτυο), αποτελεί μέσο σύνδεσης της υπαίθρου με την πόλη, δημιουργίας θέσεων εργασίας, συμπληρωματικού εισοδήματος και την οικοδόμηση της πολιτιστικής αυτοπεποίθησης των αγροτών και των φτωχών.

Η στοχευμένη στρατηγική αντιμετώπισης της φτώχειας ανέπτυξε πέντε βασικές μεθόδους για να βγάλει τους φτωχούς ανθρώπους  (ή, μάλλον, για να τους βοηθήσει να βελτιώσουν οι ίδιοι τη ζωή τους) από τη φτώχεια: βιομηχανία, μετεγκατάσταση, οικολογική ανταπόδοση, εκπαίδευση και κοινωνική βοήθεια. Η πρώτη από τις πέντε βασικές μεθόδους είναι η ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής. Έχοντας αυτόν τον στόχο κατά νου, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας ενεπλάκησαν για να παράσχουν στους φτωχούς ανθρώπους πρόσβαση σε χρηματοδότηση (δάνεια, επιδοτήσεις και μικροπιστώσεις), τεχνική κατάρτιση, εξοπλισμό και αγορές. Μέσω του προγράμματος TPA, οι βιομηχανικές πολιτικές αντιμετώπισης της φτώχειας επηρέασαν το 98% των φτωχών νοικοκυριών και δημιούργησαν 300.000 βιομηχανικές βάσεις για τη γεωργική παραγωγή, καθώς και την εκτροφή και μεταποίηση ζώων σε κάθε έναν από τους 832 φτωχούς νομούς. Πάνω από 22 εκατομμύρια φτωχοί απασχολούνται σε αυτές τις βάσεις, καθώς και άλλα 13 εκατομμύρια σε αγροτικές επιχειρήσεις. Τα εργαστήρια αντιμετώπισης της φτώχειας (κέντρα παραγωγής μικρής κλίμακας που οργανώνονται σε αδρανείς εκτάσεις ή στα σπίτια των ανθρώπων) συνέβαλαν σχεδόν στον τριπλασιασμό του κατά κεφαλήν εισοδήματος των φτωχών νοικοκυριών από το 2015 έως το 2019, φθάνοντας τα 9.808 γιουάν ετησίως[xli]. Αυτό με τη σειρά του βοήθησε στην ανάπτυξη νέων μοντέλων αντιμετώπισης της φτώχειας που συνδέονται με τον τουρισμό και την πράσινη οικονομία.

Ένας τοπικός πωλητής τροφίμων και χρήστης της πλατφόρμας σύντομων βίντεο Yishizhifu παρουσιάζει το μαγείρεμά της στο χωριό Danyang, περιφέρεια Wanshan, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Μετεγκατάσταση

Το Atule’er είναι ένα χωριό στα βουνά της επαρχίας Sichuan, του οποίου οι πρόγονοι χρονολογούνται από τη δυναστεία Yuan (1271-1368), όταν θεωρούνταν στρατηγικής σημασίας για να καλλιεργούν στα βουνά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σε υψόμετρο 1.400 μέτρων, το χωριό ήταν μέχρι πρόσφατα προσβάσιμο μόνο μέσω 800 μέτρων κακοφτιαγμένων «ουράνιων σκαλοπατιών» από ξύλο που κρέμονταν από την άκρη του γκρεμού. Η μετακίνηση προς τα σχολεία, τις τοπικές αγορές, τις υπηρεσίες υγείας και τις δημόσιες συγκοινωνίες ήταν πολύωρη και επικίνδυνη. Ένας από τους κατοίκους, ο Mou’se, δήλωσε: «Μου πήρε μισή μέρα να κατέβω από τον γκρεμό για να αγοράσω ένα πακέτο αλάτι». Πριν από τέσσερα χρόνια, η κυβέρνηση ξόδεψε ένα εκατομμύριο γιουάν για να αντικαταστήσει τη σκάλα με μια ασφαλέστερη χαλύβδινη κατασκευή. Ο Mou’se και άλλες ογδόντα τρεις οικογένειες στο Atule’er μετεγκαταστάθηκαν τον Μάιο του 2020 κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για τη φτώχεια[xlii].

Για τις οικογένειες που ζουν σε εξαιρετικά απομακρυσμένες περιοχές ή είναι εκτεθειμένες σε συχνές φυσικές καταστροφές, είναι σχεδόν αδύνατο να σπάσουν τον κύκλο της φτώχειας χωρίς να μετακινηθούν σε πιο κατοικήσιμα περιβάλλοντα. Συνολικά 9,6 εκατομμύρια άνθρωποι  (περίπου το 10% των ανθρώπων που βγήκαν από τη φτώχεια) μετακινήθηκαν από αγροτικές σε νεόκτιστες αστικές κοινότητες. Κατασκευάστηκαν νέες κατοικίες μαζί με 6.100 νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια, και κατασκευάστηκαν ή επεκτάθηκαν 12.000 νοσοκομεία και κοινοτικά κέντρα υγείας, 3.400 εγκαταστάσεις φροντίδας ηλικιωμένων και 40.000 πολιτιστικά κέντρα και χώροι εκδηλώσεων.

Η κύρια πρόκληση κατά τη μετάβαση από την ύπαιθρο στις πόλεις είναι η εξεύρεση εργασίας για τις οικογένειες που μετεγκαθίστανται. Για να αντιμετωπίσει την πρόκληση της εξεύρεσης απασχόλησης για τις οικογένειες που μετεγκαταστάθηκαν, η κυβέρνηση ανέπτυξε προγράμματα κατάρτισης και νέες βιομηχανίες. Ως αποτέλεσμα, το 73,7% του συνόλου των μετεγκατεστημένων ατόμων που είναι σε θέση να εργαστούν έχουν βρει εργασία και το 94,1% των μετεγκατεστημένων οικογενειών με μέλη που μπορούν να εργαστούν έχουν βρει εργασία.

Οικολογική ανταπόδοση

Ένα μικρό πράσινο κουμπί στην εφαρμογή Ant Forest της Alipay για κινητά τηλέφωνα μεταφέρει τους χρήστες σε μια οθόνη με ένα κινούμενο σπορόφυτο στη μέση. Σε αντάλλαγμα για το περπάτημα ή τη χρήση ενός συστήματος κοινόχρηστων ποδηλάτων αντί για ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, οι χρήστες ανταμείβονται με πράσινες μονάδες που μπορούν να τις ανταλλάξουν για τη φύτευση δέντρων σε μια διαδραστική εφαρμογή για κινητά. Η διαδικτυακή πλατφόρμα πληρωμών που ξεκίνησε το 2016 από την εταιρεία που ήταν τότε γνωστή ως Ant Financial Service Group, η οποία συνδέεται με τον διαδικτυακό γίγαντα Alibaba, ενθαρρύνει τα 550 εκατομμύρια χρήστες της να μειώσουν το αποτύπωμα άνθρακα.

Παρά τον σχεδιασμό που μοιάζει με παιχνίδι, τα δέντρα δεν είναι εικονικά. Μέχρι τον Μάρτιο του 2020, 122 εκατομμύρια δέντρα έχουν φυτευτεί μέσω του Ant Forest, καλύπτοντας 112.000 εκτάρια που συγκεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό σε άνυδρες περιοχές στην Εσωτερική Μογγολία, το Γκανσού, το Τσινγκάι και το Σανσί. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκαν 400.000 θέσεις εργασίας που συνδέουν τη διατήρηση του περιβάλλοντος με την ανακούφιση της φτώχειας στις προστατευόμενες από τη δημόσια πρόνοια περιοχές και τα οικολογικά οικονομικά δάση. Το 2019, το Ant Forest κέρδισε το κορυφαίο βραβείο του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, το Champions of the Earth[xliii].

Η οικολογική διατήρηση και αποκατάσταση, ιδίως σε καθορισμένες φτωχές περιοχές, ήταν μεταξύ των βασικών μεθόδων για την αντιμετώπιση της φτώχειας, κυρίως μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας στον οικολογικό τομέα. Από το 2013, 4,97 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικών εκτάσεων σε φτωχές περιοχές έχουν αποκατασταθεί ως δάση ή λιβάδια. Κατά τη διαδικασία αυτή, 1,1 εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι έχουν προσληφθεί ως δασοφύλακες, ενώ έχουν δημιουργηθεί 23.000 συνεταιρισμοί για την αντιμετώπιση της φτώχειας και ομάδες για την αναδάσωση (τη δημιουργία νέων δασών)[xliv]. Αυτό αποτελεί μέρος των συνεχών προσπαθειών πρασίνου της Κίνας κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), η Κίνα κατατάχθηκε ως παγκόσμιος ηγέτης στην αναδάσωση και αντιπροσώπευε το 25% της συνολικής αύξησης της δασικής έκτασης μεταξύ 1990 και 2020[xlv]. Οι προσπάθειες πρασίνου δεν έγιναν απλώς και μόνο μέσω κυβερνητικών προσπαθειών, αλλά και μέσω πρωτοβουλιών του ιδιωτικού τομέα, όπως η Alipay.

Εκπαίδευση

Όταν το Θιβέτ ενσωματώθηκε επίσημα στη ΛΔΚ το 1951, η εκπαίδευση ελεγχόταν από τα μοναστήρια με εξαίρεση μερικά ιδιωτικά σχολεία. Τα σχολεία ήταν αποκλειστικά για τους μοναχούς και τους αξιωματούχους, με αποτέλεσμα μόνο το 2% των παιδιών σχολικής ηλικίας να εγγράφονται σε αυτά. Από το 1951 έως το 2021, δαπανήθηκαν πάνω από 100 δισεκατομμύρια γιουάν για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο έχει επιτύχει 99,5 τοις εκατό εγγραφές για το δημοτικό σχολείο, 99,51 τοις εκατό εγγραφές για το γυμνάσιο και 39,18 τοις εκατό εγγραφές για την τριτοβάθμια εκπαίδευση από το 2021. Το 2012, το Θιβέτ ήταν το πρώτο μεταξύ των περιφερειών της χώρας που προσέφερε ένα δωρεάν δεκαπενταετές πρόγραμμα εκπαίδευσης από την προσχολική ηλικία έως το ανώτερο λύκειο, το οποίο περιλαμβάνει δίδακτρα, διαμονή, βιβλία, γεύματα, μεταφορά και άλλα έξοδα[xlvi]. Η πολιτική επεκτάθηκε ώστε να συμπεριλάβει και φοιτητές πανεπιστημίου από αγροτικά νοικοκυριά που έχουν καταγραφεί ως φτωχά. Από το 2016 έως το 2020, 46.700 φτωχοί προπτυχιακοί φοιτητές επωφελήθηκαν από αυτή την πολιτική[xlvii].

Η εκπαίδευση έχει διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στο σπάσιμο του κύκλου της φτώχειας μεταξύ των γενεών. Καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες για να πραγματοποιηθεί το πρόγραμμα ΙΡΑ που αφορούσε την εκπαίδευση και για να εξασφαλιστεί ότι οι 200.000 εγκαταλείψαντες το σχολείο από φτωχές οικογένειες (από το 2013) είχαν επαρκή υποστήριξη για να επιστρέψουν στο σχολείο. Μέχρι το 2020, το 99,8% των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Κίνας πληρούσε τις βασικές εκπαιδευτικές προϋποθέσεις, ενώ το 95,3% των σχολείων ήταν συνδεδεμένα στο διαδίκτυο και εξοπλισμένα με αίθουσες πολυμέσων. Μεγάλα κυβερνητικά χρηματοδοτικά προγράμματα προσέφεραν εκπαιδευτική βοήθεια σε 640 εκατομμύρια ανθρώπους και βελτίωσαν τη διατροφή στα σχολεία, φτάνοντας σε 40 εκατομμύρια μαθητές κάθε χρόνο[xlviii].

Η ανάπτυξη ποιοτικών εκπαιδευτικών αποτέλεσε επίσης προτεραιότητα: 950.000 εκπαιδευτικοί προσλήφθηκαν μέσω του ειδικού προγράμματος θέσεων για να διδάξουν σε φτωχές περιοχές μετά την αποφοίτησή τους. Το Εθνικό Πρόγραμμα Κατάρτισης προσέθεσε επιπλέον 17 εκατομμύρια αγροτικούς δασκάλους στις λιγότερο ανεπτυγμένες κεντρικές και δυτικές περιοχές, 190.000 από τους οποίους στάλθηκαν ειδικά σε απομακρυσμένες φτωχές και εθνοτικές μειονοτικές περιοχές. Σύμφωνα με τη σοσιαλιστική παράδοση, οι προσπάθειες αυτές διασφαλίζουν ότι οι νέοι λαμβάνουν από πρώτο χέρι γνώση της ζωής στην ύπαιθρο, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την επόμενη γενιά εκπαιδευτικών.

Τα οφέλη  στην εκπαίδευση αντανακλώνται όχι μόνο στα χωριά, αλλά  και σε ολόκληρη τη χώρα. Στην έβδομη εθνική απογραφή του 2020, ο μέσος όρος των ετών εκπαίδευσης αυξήθηκε από 9,08 σε 9,91 έτη, ενώ ο αριθμός των ατόμων με τριτοβάθμια εκπαίδευση σχεδόν διπλασιάστηκε από 8.930 σε 15.467 ανά 100.000 από το 2010 έως το 2020[xlix]. Σύμφωνα με την κινεζική έρευνα για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Tsinghua, από το 2011 έως το 2018, πάνω από το 70 τοις εκατό όλων των πρωτοετών φοιτητών στα κινεζικά πανεπιστήμια ήταν οι πρώτοι στην οικογένειά τους που φοιτούσαν στο πανεπιστήμιο, και σχεδόν το 70 τοις εκατό αυτών των φοιτητών προέρχονται από αγροτικές περιοχές[l]. Στην Παγκόσμια Έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το χάσμα μεταξύ των φύλων το 2020, η Κίνα κατέλαβε την πρώτη θέση όσον αφορά την εγγραφή γυναικών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και το ποσοστό των γυναικών επαγγελματιών και τεχνικών εργαζομένων[li]. Οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας αντιμετώπισαν τους πολυδιάστατους παράγοντες της φτώχειας, του χάσματος μεταξύ πόλης και υπαίθρου και του φύλου.

Μαθητές στο σύντομο περίπατό τους από το σχολείο στην κοινότητα Wangjia, πόλη Tongren, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Κοινωνική βοήθεια

Η τελευταία από τις πέντε βασικές τρόπους που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακούφιση της φτώχειας επικεντρώθηκε στην παροχή κοινωνικής βοήθειας. Το πρώτο δίχτυ κοινωνικής προστασίας της Κίνας έχει την ιστορία του στο σύστημα εγγύησης του αστικού ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης (dibao) της Σαγκάης το 1993, το οποίο επεκτάθηκε σε όλες τις αστικές περιοχές το 1999 και στην αγροτική Κίνα το 2007[lii]. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, κάθε νοικοκυριό του οποίου το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν χαμηλότερο από το τοπικό όριο φτώχειας είχε το δικαίωμα να υποβάλει αίτηση για κοινωνική βοήθεια. Το πρόγραμμα αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα κοινωνικής βοήθειας σε μετρητά στον κόσμο[liii]. Το Dibao συμπληρώθηκε με άλλα προγράμματα για την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, τη στέγαση, τις αναπηρίες και την προσωρινή βοήθεια, ενώ ένα συνταξιοδοτικό σύστημα θεσπίστηκε για τους ανθρώπους στις αγροτικές περιοχές το 2009 και στις αστικές περιοχές το 2011.

Το αγροτικό επίδομα διαβίωσης αυξήθηκε από 2.068 γιουάν σε 5.962 γιουάν ετησίως από το 2012 έως το 2020[liv]. 9,36 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν καλυφθεί είτε από αυτά τα κεφάλαια είτε από ταμεία ανακούφισης από την ακραία φτώχεια, και 60,98 εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν βασική σύνταξη. Τα προγράμματα αυτά καλύπτουν σχεδόν όλους τους κατοίκους της υπαίθρου και τους άνεργους κατοίκους των πόλεων[lv].

Ωστόσο, το κοινωνικό σύστημα της Κίνας βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση. Αντιμέτωπη με τη μείωση των ποσοστών γεννήσεων (1,3 παιδιά ανά γυναίκα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή) και τη γήρανση της κοινωνίας, η Κίνα κατέγραψε πέρυσι το πρώτο της έλλειμμα κοινωνικής ασφάλισης. Ο αριθμός των ηλικιωμένων (άτομα άνω των 60 ετών) αναμένεται να φθάσει τα 300 εκατομμύρια μέχρι το 2025 και ο κινεζικός πληθυσμός αναμένεται να αρχίσει να συρρικνώνεται μέχρι το 2050. Η Κίνα επί του παρόντος πραγματοποιεί μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα των αστικών εργαζομένων για να αντιμετωπίσει το συνταξιοδοτικό έλλειμμα, το οποίο θα μπορούσε να φτάσει τα 8 τρισεκατομμύρια γιουάν μέσα στην επόμενη δεκαετία[lvi].

Αναγνωρίζοντας ότι οι ασθένειες και η κακή υγεία αποτελούν βασικούς παράγοντες που προκαλούν τη φτώχεια στην ύπαιθρο, η βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης στην ύπαιθρο αποτέλεσε βασικό στοιχείο του προγράμματος ΤΡΑ. Για τη βελτίωση της παροχής υγείας στις φτωχές περιοχές, 1.007 κορυφαία νοσοκομεία αντιστοιχίστηκαν με 1.172 νοσοκομεία σε επίπεδο νομού, τα οποία έστειλαν 118.000 εργαζόμενους στον τομέα της υγείας για τη δημιουργία 53.000 έργων σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτοί οι γιατροί περιέθαλψαν 55 εκατομμύρια ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία και πραγματοποίησαν 1,9 εκατομμύρια χειρουργικές επεμβάσεις. Εν τω μεταξύ, 60.000 φοιτητές ιατρικής έλαβαν δωρεάν εκπαίδευση με αντάλλαγμα να εργαστούν σε αγροτικά ιατρικά ιδρύματα μετά την αποφοίτησή τους[lvii].

Αξιολόγηση: Πώς μετράται η μείωση της φτώχειας;

«Μπορούν τα νοικοκυριά που έχουν συγγενείς στελέχη του χωριού να αξιολογούνται ως φτωχά;» ρωτούν οι φοιτητές σε μια συνεδρία διασταύρωσης με τους τοπικούς αξιωματούχους της εθνοτικής κωμόπολης Pingbian Yi. Φοιτητές και καθηγητές από το Νοτιοδυτικό Πανεπιστήμιο του Chongqing ταξίδεψαν 300 χιλιόμετρα στην αγροτική περιοχή του Sichuan. Εκπαιδεύτηκαν, και τους ανατέθηκε από την κυβέρνηση να αξιολογήσουν τις επιτυχίες και τις ελλείψεις των τοπικών προσπαθειών για την καταπολέμηση της φτώχειας. Μόνο το προηγούμενο βράδυ ενημερώνουν τους τοπικούς αξιωματούχους για τα χωριά που θέλουν να επιθεωρήσουν. Σε αυτούς τους τυχαιοποιημένους επιτόπιους ελέγχους, οι φοιτητές επισκέπτονται σπίτια και καταχωρούν τις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο σε μια κεντρική εφαρμογή, εξετάζουν τις τραπεζικές δηλώσεις και τα πιστοποιητικά εκτίμησης κατοικίας, ερευνούν τις συνθήκες στέγασης και επαληθεύουν αν έχουν επιτευχθεί οι δείκτες[lviii].

Για την υλοποίηση ενός προγράμματος αυτής της κλίμακας απαιτείται ένα εξελιγμένο σύστημα ελέγχων και ισορροπιών σε κάθε επίπεδο και σε κάθε περιοχή. Από το 2016, διεξάγεται ετησίως αξιολόγηση σε εθνικό επίπεδο, με επικεφαλής το Γραφείο Αντιμετώπισης της Φτώχειας του Κρατικού Συμβουλίου, το Τμήμα Κεντρικής Οργάνωσης και τις μονάδες-μέλη της ηγετικής ομάδας του Κρατικού Συμβουλίου για την Αντιμετώπιση της Φτώχειας και την Ανάπτυξη[lix], έργο των οποίων, μεταξύ άλλων παραγόντων, είναι η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της μείωσης της φτώχειας σε μια δεδομένη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της επιβεβαίωσης της ακρίβειας των πληροφοριών για τα νοικοκυριά, της επάρκειας των μέτρων που έχουν ληφθεί και της κατάλληλης χρήσης των κονδυλίων. Η αξιολόγηση πραγματοποιείται με τρεις κύριους τρόπους: διανομαρχιακή διασταυρούμενη αξιολόγηση, αξιολόγηση από τρίτους και κοινωνική παρακολούθηση.

Διανομαρχιακή διασταυρούμενη αξιολόγηση: Υπήρξαν είκοσι δύο επαρχίες στην κεντρική και δυτική Κίνα που υπέγραψαν τη συμφωνία για τη διασταύρωση των εργασιών, της προόδου και της αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων που αναφέρουν η μία την άλλη[lx]. Κάθε επαρχία στέλνει δεκάδες στελέχη του κόμματος για να πραγματοποιήσουν επιτόπιες αξιολογήσεις για να δουν αν τα νοικοκυριά προστέθηκαν ή αφαιρέθηκαν σωστά από τον κατάλογο καταγραφής της φτώχειας, αν παρασχέθηκε επαρκής βοήθεια, ποια προβλήματα παρουσιάστηκαν και ποια διδάγματα αντλήθηκαν.

Αξιολόγηση από τρίτους: Το Γραφείο Αντιμετώπισης και Ανάπτυξης της Φτώχειας της Ηγετικής Ομάδας ανέθεσε σε σχετικά ιδρύματα επιστημονικών ερευνών και κοινωνικές οργανώσεις να επαληθεύσουν ότι ένας νομός είναι πράγματι απαλλαγμένος από τη φτώχεια από τη στιγμή που δηλώνεται από τις τοπικές αρχές. Οι ομάδες αυτές διεξήγαγαν έρευνες και επιτόπιες επαληθεύσεις για να αξιολογήσουν την αξιοπιστία των δεδομένων. Οι οργανισμοί αξιολόγησης από τρίτους καθορίστηκαν μέσω δημόσιας διαδικασίας υποβολής προσφορών[lxi]. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος, συνολικά 22 οργανισμοί τρίτων πραγματοποίησαν επιτόπια έρευνα σε 531 νομούς, πάνω από 3.200 χωριά και 116.000 νοικοκυριά[lxii].

Κοινωνική παρακολούθηση: Πέρα από τις επίσημες αξιολογήσεις και τις διαδικασίες αξιολόγησης από τρίτους, το έργο της ανακούφισης της φτώχειας αξιολογήθηκε επίσης μέσω τυχαίων ελέγχων που διενεργήθηκαν από στελέχη. Για παράδειγμα, γίνονταν επισκέψεις σε φτωχά νοικοκυριά για να διαπιστωθεί αν η κατάσταση των οικογενειών αναφερόταν με ακρίβεια, όπως με την επαλήθευση των πηγών εισοδήματος[lxiii].

Αποτελέσματα της αξιολόγησης: Οι διαδικασίες συστηματικής αξιολόγησης αποκάλυψαν προβλήματα στο πρόγραμμα ανακούφισης της φτώχειας, συμπεριλαμβανομένης της αποτυχίας επίτευξης των ετήσιων στόχων μείωσης της φτώχειας, της κακής διαχείρισης των κονδυλίων, της παραποίησης δεδομένων, της ανακρίβειας στην προσθήκη και διαγραφή φτωχών οικογενειών από τον κατάλογο εγγραφής και άλλων πειθαρχικών παραβάσεων[lxiv]. Μεταξύ αυτών των προβλημάτων είναι και η διαφθορά, την οποία το Κόμμα υπό την ηγεσία του Προέδρου Σι έχει αντιμετωπίσει και επικρίνει ανοιχτά. Το 2018, η Κεντρική Επιτροπή Πειθαρχικής Επιθεώρησης (CCDI), το κορυφαίο πειθαρχικό όργανο της Κίνας, καθιέρωσε εκστρατεία για την καταπολέμηση της διαφθοράς στο πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας. Από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2013, ο Σι έχει καταστήσει την καταπολέμηση της διαφθοράς υψηλή προτεραιότητα, στοχεύοντας όχι μόνο τους «ψύλλους», αλλά και τις «τίγρεις». Από το 2012 έως το πρώτο εξάμηνο του 2020, πάνω από 3,2 εκατομμύρια αξιωματούχοι τιμωρήθηκαν για αδικήματα που σχετίζονται με τη διαφθορά[lxv].  Από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο του 2020, η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των 161.500 διεκπεραιωμένων υποθέσεων διαφθοράς (συμπεριλαμβανομένων 18 υψηλόβαθμων αξιωματούχων) σχετίζονταν με την ανακούφιση της φτώχειας[lxvi]. Στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού, η καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί μέρος της συνεχιζόμενης εργασίας της ταξικής πάλης που θέτει προ των ευθυνών τους όσους παράνομα επωφελούνται από τα δημόσια ταμεία. Όπως είναι φυσικό, η εκστρατεία κατά της διαφθοράς έχει τύχει ευρείας λαϊκής υποστήριξης, ενισχύοντας την εμπιστοσύνη τόσο στο Κόμμα όσο και στην κυβέρνηση ότι θα παραμείνουν πιστοί στην εντολή τους να υπηρετούν τον λαό.

Μέρος V: Μελέτες διαφόρων περιπτώσεων

Χωριό Danyang

Με έκταση 18,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 2.850 ατόμων (825 νοικοκυριά), το Danyang είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά στην περιοχή Wanshan της πόλης Tongren, στην επαρχία Guizhou στη νοτιοδυτική Κίνα. Η φτώχεια στο Danyang προήλθε από διάφορους παράγοντες, όπως η έλλειψη νερού, οι χαμηλές αποδόσεις των καλλιεργειών, οι ασθένειες, οι αναπηρίες και η έλλειψη εκπαίδευσης για τα παιδιά. Δεδομένου ότι πολλοί νέοι ενήλικες εγκατέλειψαν το χωριό για τις πόλεις για να βρουν δουλειά, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι έμεναν συχνά πίσω.

Τον Αύγουστο του 2018, ο σαρανταεπτάχρονος αξιωματούχος της περιφερειακής κυβέρνησης Liu Yuanxue στάλθηκε στο χωριό Danyang ως πρώτος γραμματέας (τοπική ηγετική θέση στο Κόμμα) για να επικεντρωθεί στην ανακούφιση της φτώχειας και στο έργο της οικοδόμησης του Κόμματος. Από το 2013, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια πρώτοι γραμματείς του κόμματος και 255.000 ομάδες στάλθηκαν σε όλη τη χώρα για να εργαστούν στο πλαίσιο του προγράμματος TPA για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Όταν έφτασε ο Liu, υπήρχαν ακόμη 137 φτωχά νοικοκυριά (443 άτομα) από τα 825 νοικοκυριά του χωριού. Η κομματική οργάνωση του χωριού (με πενήντα οκτώ μέλη, συμπεριλαμβανομένου ενός φτωχού μέλους, πέντε γυναικών και δεκαεπτά μελών άνω των εξήντα ετών) είχε καταγραφεί ως μία από τις δεκάδες χιλιάδες κομματικές οργανώσεις που έπρεπε να ενισχυθούν.

Σύμφωνα με τον Liu, συνολικά πενήντα δύο στελέχη του κόμματος στάλθηκαν από τις κυβερνήσεις του δήμου και της περιφέρειας για να βοηθήσουν τα φτωχά νοικοκυριά στο Danyang. Αναμένεται να επισκέπτονται κάθε οικογένεια τέσσερις φορές την εβδομάδα και να αντιμετωπίζουν προβλήματα που κυμαίνονται από τη στέγαση έως την απασχόληση και την υγειονομική περίθαλψη. «Η κομματική οργάνωση θα πρέπει να αναλάβει το προβάδισμα ώστε να αντιμετωπιστούν τα εργασιακά και κοινωνικά τους ζητήματα», δήλωσε ο Liu.

Στο Danyang, οι χωρικοί συνήθιζαν να εργάζονται στα δικά τους χωράφια, αλλά το 2017, το χωριό ίδρυσε τον συνεταιρισμό για να αναπτύξει βιομηχανίες που κυμαίνονται από την παραγωγή λαχανικών και φρούτων μέχρι τη χοιροτροφία και ακόμη και το ηλεκτρονικό εμπόριο. ‘Η αγροτική βιομηχανία θα αναπτυχθεί ταχύτερα και καλύτερα μόνο αφού κινητοποιηθούν οι αγρότες και οι μικρές διάσπαρτες αγροτικές εκτάσεις συνδυαστούν σε μεγάλης κλίμακας γεωργία’, μας είπε ο Liu. ‘Θα πρέπει επίσης να εγγυηθούμε ότι όλοι από το χωριό μπορούν να επωφεληθούν από την ανάπτυξη‘.

Για παράδειγμα, το 2017, 48 αγρότες στο Danyang υπέγραψαν 10ετή σύμβαση με τον συνεταιρισμό για τη μίσθωση των 100 mu (που αντιστοιχούν σε 6,7 εκτάρια) γης τους για την κατασκευή θερμοκηπίων λαχανικών. Οι αγρότες χρεώθηκαν με ετήσιο μίσθωμα 800 γιουάν ανά mu και ο συνεταιρισμός προσέλαβε 10 αγρότες για τη διαχείριση των θερμοκηπίων. Μέχρι το 2020, καταβλήθηκαν συνολικά 242.000 γιουάν σε μερίσματα στους χωρικούς. Το 2019, με μια επένδυση 4,8 εκατομμυρίων από κρατικές επιδοτήσεις και δάνεια της εταιρείας, ο αγροτικός συνεταιρισμός δημιούργησε επίσης μια χοιροτροφική μονάδα 13-mu συνεργαζόμενος με την Wens Foodstuffs Group Co., Ltd. Η εταιρεία παρέχει τεχνολογία και ζωικό κεφάλαιο χοίρων, ενώ ο συνεταιρισμός παρέχει γη και εργαζόμενους. Περίπου 6.000 χοίροι θα εκτρέφονται κάθε χρόνο. Μεταξύ 2014 και 2018, 132 νοικοκυριά με συνολικά 431 άτομα βγήκαν από τη φτώχεια. Τα τελευταία πέντε φτωχά νοικοκυριά, συνολικά 11 άτομα, βγήκαν από τη φτώχεια το 2019.

Περιοχή επανεγκατάστασης Wangjia

Με 663 mu (44,2 εκτάρια) γης, η κοινότητα Wangjia είναι η μεγαλύτερη περιοχή μετεγκατάστασης στο Tongren. Από το 2016, συνολικά 4.322 νοικοκυριά (18.379 άτομα) έχουν μετεγκατασταθεί από αγροτικά χωριά στους νομούς Sinan, Shiqian και Yinjiang. Το 65% της κοινότητας ανήκει σε δεκαοκτώ μη Χαν εθνικές ομάδες (η πλειοψηφία των Κινέζων είναι εθνότητας Χαν). Η κοινότητα εξυπηρετείται από μια ομάδα έντεκα στελεχών που είναι υπεύθυνα για όλους τους τομείς της ζωής, της εργασίας και της οικοδόμησης του κόμματος, οι περισσότεροι από τους οποίους εκλέγονται από τους κατοίκους κάθε πέντε χρόνια.

Μετά τη μετεγκατάσταση, κάθε κάτοικος λαμβάνει 1.500 γιουάν σε επιδοτήσεις διαβίωσης και επιπλέον 3.000 γιουάν σε αποζημίωση εάν το προηγούμενο σπίτι του κατεδαφίστηκε. Από αυτά τα χρήματα, κάθε άτομο πληρώνει 2.000 γιουάν για να λάβει ένα διαμέρισμα είκοσι τετραγωνικών μέτρων, που ισοδυναμεί με 100 γιουάν ανά τετραγωνικό μέτρο (χαμηλότερη από την τιμή της εμπορικής κατοικίας των 4.000 γιουάν ανά τετραγωνικό μέτρο στο Tongren). Τα τέλη ύδρευσης, ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου απαλλάσσονται για έξι μήνες.

Η κυβέρνηση κατασκεύασε επίσης τρία νηπιαγωγεία, ένα δημοτικό σχολείο και ένα γυμνάσιο με ποιοτικές εγκαταστάσεις και δασκάλους που έχουν τη δυνατότητα να εκπαιδεύσουν περίπου 2.800 μαθητές. Οι κάτοικοι του χωριού που παλαιότερα ήθελαν σαράντα λεπτά με το λεωφορείο για να πάνε σε νοσοκομείο ή τουλάχιστον μία ή δύο ώρες με τα πόδια για να πάνε στο σχολείο, τώρα απέχουν πέντε λεπτά με τα πόδια από τα κοινοτικά κέντρα υγείας και τα σχολεία.

Αλλά δεν μπορούν όλοι να προσαρμοστούν εύκολα στη ζωή της πόλης μετά τη μετεγκατάσταση, ιδίως οι ηλικιωμένοι που πέρασαν σχεδόν ολόκληρη τη ζωή τους στα χωριά. Το κοινοτικό τμήμα του Κόμματος ξεκίνησε τα προγράμματα «έξι πρωτιές» για να διευκολύνει την προσαρμογή στη ζωή της πόλης, διδάσκοντας στους νεομεταφερθέντες κατοίκους δεξιότητες από το πώς να χρησιμοποιούν τις διαβάσεις και τα ασανσέρ μέχρι το πώς να ψωνίζουν στο σούπερ μάρκετ. Οι ντόπιοι φοιτητές οργανώνονται ως «εθελοντές εγγόνια» για να φροντίζουν τους ηλικιωμένους, οι οποίοι με τη σειρά τους λαμβάνουν κίνητρα με μονάδες που μπορούν να ανταλλάσσονται με ρύζι για να συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες. Η εξυπηρέτηση των ανθρώπων είναι μια αξία και μια πρακτική που καλλιεργείται τόσο μεταξύ των νέων όσο και μεταξύ των ηλικιωμένων.

Για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η τοπική κυβέρνηση ανακαίνισε ένα τριώροφο κτίριο γραφείων σε αυτό που αποκαλείται μίνι εργοστάσιο καταπολέμησης της φτώχειας για την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Το μίνι εργοστάσιο δημιούργησε 600 θέσεις εργασίας σε έξι επιχειρήσεις στην κοινότητα, μεταξύ των οποίων ένα εργαστήριο κεντήματος, εργοστάσια ρούχων και ένα έργο τεχνητής νοημοσύνης υπό τον κορυφαίο τεχνολογικό γίγαντα της Κίνας Alibaba. Η κοινότητα ενθαρρύνει επίσης τις γυναίκες της υπαίθρου να βρουν δουλειά ή να ξεκινήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις, δημιουργώντας εισόδημα για τις οικογένειές τους και ενισχύοντας παράλληλα την αυτοπεποίθησή τους και την αίσθηση ανεξαρτησίας τους. Για παράδειγμα, η τοπική Ομοσπονδία Γυναικών βοηθά στην εκπαίδευση των γυναικών και στην πώληση των χειροποίητων χειροτεχνιών τους.

Ένας ιδιοκτήτης εργοστασίου, ο Gong Changquan, μεγάλωσε σε μια κοντινή επαρχία και έφυγε από το σπίτι του το 1997 για να εργαστεί στις νοτιοανατολικές επαρχίες Guangdong και Fujian. Το 2017, μετά από παρότρυνση της τοπικής κυβέρνησης, επέστρεψε στην πατρίδα του για να συμβάλει στην καταπολέμηση της φτώχειας. Τον Ιούνιο του 2019, ο σαραντατριάχρονος Gong, με επένδυση 1,8 εκατομμυρίων γιουάν από δικά του χρήματα και 200.000 γιουάν από κρατική χρηματοδότηση, δημιούργησε ένα εργοστάσιο 1.500 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο κατά την περίοδο αιχμής μπορεί να παράγει καθημερινά περίπου 5.000 κομμάτια ρούχων για να ικανοποιήσει εγχώριες και διεθνείς παραγγελίες. Επιπλέον δεν πληρώνει ενοίκιο για τρια χρόνια, σύμφωνα με οδηγίες της κυβέρνησης

Ο Γκονγκ προσέλαβε εξήντα επτά εργάτες από την κοινότητα και πληρώνει κάθε εργάτη 2.000 έως 3.000 γιουάν το μήνα μετά από δίμηνη εκπαίδευση.

Στην κοινότητα Wangija απασχολούνται πάνω από το 98% των 7.000 ατόμων από τον Μάιο του 2021. Το υπόλοιπο 2 τοις εκατό περιλαμβάνει όσους φροντίζουν παιδιά και άτομα με αναπηρία. Υπήρξε μόνο μία οικογένεια (ένα ζευγάρι με αναπηρία) που αποφάσισε να επιστρέψει στο χωριό του από την περιοχή μετεγκατάστασης.

Θερμοκήπια που εισήχθησαν για την τόνωση της τοπικής γεωργικής βιομηχανίας στο χωριό Danyang, περιφέρεια Wanshan, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Μέρος VΙ: Προκλήσεις και ορίζοντες

Προκλήσεις και δρόμος προς τα εμπρός

Η εξάλειψη της ακραίας φτώχειας στην Κίνα είναι ένα επίτευγμα μεγέθους και κλίμακας που δεν έχει ξαναδεί η ιστορία. Αντί να αποτελεί το τελικό σημείο, είναι μια φάση στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού που πρέπει να εμβαθυνθεί και να επεκταθεί. Για να εξασφαλιστεί η ευημερία στην ύπαιθρο, η κινεζική κυβέρνηση έχει καταρτίσει ένα πρόγραμμα για την αναζωογόνηση της υπαίθρου με σκοπό την εδραίωση και την επέκταση των επιτευγμάτων για την καταπολέμηση της φτώχειας. Ο εκσυγχρονισμός της γεωργικής παραγωγής, η προστασία της εθνικής επισιτιστικής ασφάλειας, η ανάπτυξη καλλιεργήσιμης γης υψηλών προδιαγραφών και η κάλυψη του χάσματος μεταξύ πόλης και υπαίθρου αποτελούν βασικούς στόχους της αγροτικής αναζωογόνησης[lxvii].

Η Κίνα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει χώρα υψηλού εισοδήματος μέχρι το 2025, στο τέλος της περιόδου του δέκατου τέταρτου πενταετούς σχεδίου (ως χώρα υψηλού εισοδήματος ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα εκείνη που έχει ακαθάριστο εθνικό εισόδημα κατά κεφαλήν άνω των 12.696 δολαρίων ΗΠΑ με βάση τα πρότυπα του 2020)[lxviii]. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Κίνας ξεπέρασε το όριο των 10.000 δολαρίων ΗΠΑ για πρώτη φορά το 2019, το οποίο και διατήρησε το 2020 παρά την πανδημία[lxix]. Σε σχέση με το παρελθόν, αυτό αποτελεί δεκαπλάσια αύξηση την τελευταία εικοσαετία, όταν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας ήταν λιγότερο από 1.000 δολάρια ΗΠΑ. Καθώς αναδύεται σε καθεστώς υψηλού εισοδήματος και οικοδομεί μια μετρίως ευημερούσα κοινωνία (xiaokang), η Κίνα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα εποχή προκλήσεων. Η χώρα δεν είναι μόνο αντιμέτωπη με τη διασφάλιση ότι οι άνθρωποι που βγήκαν από τη φτώχεια θα παραμείνουν εκτός φτώχειας˙ επιδιώκει επίσης να ξεπεράσει την εστίαση στην απλή επιβίωση (με άλλα λόγια, να ξεπεράσει την ακραία φτώχεια) και να δημιουργήσει ένα καλύτερο επίπεδο ζωής για όλους.

Η εστίαση της χώρας έχει πλέον μετακινηθεί από την ακραία φτώχεια στη σχετική φτώχεια, εξασφαλίζοντας ότι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να συμμετέχουν και να επωφελούνται από την κοινωνική και οικονομική ζωή. Η αντιμετώπιση της σχετικής φτώχειας αποτέλεσε βασική εστίαση της τέταρτης ολομέλειας της δέκατης ένατης κεντρικής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας το 2019, για την οποία η βελτίωση της κοινωνικής βοήθειας και των δημόσιων υπηρεσιών, όπως η πρόσβαση στη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων, στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στις ιατρικές υπηρεσίες και στη στέγαση, αποτελούν το κλειδί για αυτόν τον μακροπρόθεσμο στόχο και τη συνεχή διαδικασία εξάλειψης της φτώχειας[lxx].

Ποιες είναι οι επιπτώσεις για τον υπόλοιπο κόσμο καθώς η Κίνα περνά στην επόμενη ιστορική φάση της εξάλειψης της φτώχειας; Η ιστορική ήττα της ακραίας φτώχειας και της πανδημίας COVID-19 δεν παρέχει ένα μοντέλο που μπορεί να εμφυτευτεί άμεσα σε άλλες χώρες, καθεμία από τις οποίες έχει μια συγκεκριμένη ιστορία και μια ξεχωριστή πορεία προς διαμόρφωση. Αντίθετα, η εμπειρία της Κίνας προσφέρει μαθήματα και έμπνευση για τον κόσμο, ιδίως για τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου. Το έργο της ανάκαμψης των φτωχών του κόσμου αποτελεί βασικό πυλώνα της πρότασης της Κίνας για την οικοδόμηση ενός «κοινού μέλλοντος για την ανθρωπότητα»[lxxi]. Το όραμα αυτό, το οποίο υποστηρίζει ο πρόεδρος Σι, φαντάζεται ένα μέλλον που βασίζεται στην πολυμέρεια και την κοινή ευημερία απέναντι στη δυτική ηγεμονία.

Στις διεθνείς σχέσεις της, η Κίνα έχει δείξει ότι προτεραιότητά της είναι η οικοδόμηση γεφυρών αντί για στρατιωτικές επεμβάσεις, ο ιατρικός διεθνισμός αντί για την ιδιωτικοποίηση, καθώς και οι επενδύσεις σε υποδομές και η οικονομική βοήθεια χωρίς όρους.. Η Κίνα προσφέρει ένα όραμα για τον Παγκόσμιο Νότο που πεντακόσια χρόνια δυτικού ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού απέτυχαν να προσφέρουν. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η πρωτοβουλία ορόσημο Belt and Road Initiative θα συμβάλει άμεσα στην έξοδο 7,6 εκατομμυρίων ανθρώπων στις συμμετέχουσες χώρες από την ακραία φτώχεια και άλλων 32 εκατομμυρίων από τη μέτρια φτώχεια. Η Κίνα προωθεί εκατοντάδες άλλα έργα που βασίζονται στην πολυμερή συνεργασία στον τομέα του εμπορίου, των υποδομών, της πράσινης βιομηχανίας, της εκπαίδευσης, της γεωργίας, της υγειονομικής περίθαλψης και των ανταλλαγών μεταξύ των ανθρώπων που ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των χωρών και των ανθρώπων του Παγκόσμιου Νότου[lxxii].

«Η ανακούφιση της φτώχειας είναι η καλύτερη ιστορία που μπορεί να πει η Κίνα, επειδή είναι τόσο πλούσια και τόσο πανταχού παρούσα όσον αφορά τη σημασία της στον κόσμο», δήλωσε ο Robert Lawrence Kuhn, ειδικός στην Κίνα και δημιουργός του ντοκιμαντέρ Voices from the Frontline: China’s War on Poverty (2020), σε συνομιλία με το Tricontinental: Institute for Social Research. Ωστόσο, τα ελεγχόμενα από τη Δύση μέσα μαζικής ενημέρωσης κρύβουν αυτές τις ιστορίες και τις έχουν εμποδίσει να φτάσουν σε μεγάλο μέρος του κόσμου. Σε ένα από τα πολλά τέτοια παραδείγματα, το ντοκιμαντέρ του Kuhn, που παρήγαγαν από κοινού το PBS (ΗΠΑ) και το CGTN (Κίνα), αποσύρθηκε από τον αέρα επειδή «δεν πληρούσε τα αποδεκτά πρότυπα συντακτικής ακεραιότητας», εξήγησε ο Kuhn. «‘Είχαμε 4.000 εκπομπές στο PBS, και η ειρωνεία ήταν ότι η μόνη παραγωγή που προκάλεσε πολλά προβλήματα αφορούσε την καταπολέμηση της φτώχειας, που το θέμα ήταν το πιο ουδέτερο και ωφέλιμο για τον κόσμο. Είναι ένα σημάδι των καιρών. Δεν πρόκειται για ένα επιφανειακό πρόβλημα, αλλά για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα».

Η μελέτη αυτή έχει ως στόχο να φέρει στο προσκήνιο μερικές από αυτές τις ιστορίες, τόσο από εκείνους που βγήκαν (και βγήκαν μόνοι τους) από τη φτώχεια, όσο και από εκείνους που τους βοήθησαν να το καταφέρουν. Επιδιώκει να ρίξει φως σε ορισμένες από τις πολυπλοκότητες, τις θεωρίες και τις πρακτικές που εμπλέκονται σε αυτό το ιστορικό κατόρθωμα. Η οικοδόμηση ενός κόσμου χωρίς φτώχεια είναι ουσιαστικό μέρος της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Το να μπορείς να σπουδάσεις, να έχεις ένα σπίτι, να τρως καλά και να απολαμβάνεις τον πολιτισμό είναι φιλοδοξίες που μοιράζονται οι εργατικές τάξεις και οι φτωχοί σε όλο τον κόσμο. Είναι μέρος της διαδικασίας της ανθρώπινης εξέλιξης.

Από την ύπαιθρο στην πόλη Tongren, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Επίλογος

Η He Ying ξυπνάει κάθε πρωί στις 7:30 π.μ., έτοιμη να εξυπηρετήσει την κοινότητά της που αποτελείται από πάνω από 18.000 άτομα που έχουν πρόσφατα μετεγκατασταθεί. Παίρνει τον μικρότερο γιο της από το σχολείο στις 4:30 μ.μ., πέντε λεπτά με τα πόδια από το διαμέρισμά της. ‘Στον επάνω όροφο μένω, στον κάτω όροφο εργάζομαι’, μας είπε. Όταν ζούσε ακόμα στο χωριό, η διαδρομή από το σπίτι στο σχολείο έπαιρνε γι’ αυτήν και τον γιο της μιάμιση ώρα. Προκειμένου να κερδίσει ένα εισόδημα για την οικογένειά της, η He Ying έγινε μετανάστρια εργάτρια στη νότια επαρχία Guangdong. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πρώτο από τα δύο παιδιά της έμενε στο χωριό με τη φροντίδα της μητέρας της, την οποία η He Ying μπορούσε να επισκεφθεί μόνο μία φορά το χρόνο. Αυτή είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια «εγκαταλελειμμένα παιδιά»[lxxiii] της Κίνας στην ύπαιθρο. Είναι επίσης ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η He Ying αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στο Wangjia όταν της δόθηκε η ευκαιρία, παρά την αρχική αντίθεση της μητέρας, του πατέρα και της πεθεράς της.

‘Κάποιοι από τους μεγαλύτερους επέστρεψαν στο χωριό για λίγες ημέρες και στη συνέχεια επέστρεψαν επειδή δεν ήξεραν πώς να προσαρμοστούν στην αστική ζωή‘, είπε. Κάποιοι δεν ξέρουν πώς να διασχίζουν το δρόμο, άλλοι δεν ξέρουν πώς να παίρνουν ασανσέρ‘. Ως φτωχό άτομο που μετεγκαταστάθηκε, η He Ying έγινε ηγέτης του κόμματος κατά τη διαδικασία εξόδου από τη φτώχεια. Τώρα είναι ηγέτης στην κοινότητα μετεγκατάστασης Wangjia, όπου έχει κρατήσει τα χέρια αμέτρητων ηλικιωμένων που μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τις διαβάσεις ζέβρας (πεζών) και να χρησιμοποιούν ασανσέρ.

Το γραφείο του κόμματος στην κοινότητα είναι διακοσμημένο με εικόνες και συνθήματα. Στον τοίχο υπάρχει μια αφίσα που γράφει «Ο σταθμός της καρδιάς της αγάπης», με φωτογραφίες που δείχνουν την εκτίμηση των εργαζομένων που παραδίδουν μαθήματα μαγειρικής, προγράμματα αλφαβητισμού και πολιτιστικές δραστηριότητες. Με μεγάλα γράμματα είναι γραμμένη η φιλόξενη φράση: «Ξεκουραστείτε εδώ όταν είστε κουρασμένοι, πιείτε νερό εδώ όταν διψάτε, φορτίστε το τηλέφωνό σας εδώ όταν δεν έχει ρεύμα, ζεστάνετε το φαγητό σας εδώ όταν κάνει κρύο». Περιμέναμε να μιλήσουμε με την He Ying, όταν μπήκε μέσα μια ηλικιωμένη γυναίκα και άρχισε να μας ρωτάει πώς να ανοίξει τη σόμπα υγραερίου της, καθώς δεν είχε ποτέ ξανά σόμπα, χωρίς να γνωρίζει ότι ήμασταν απλώς επισκέπτες.

Μέσω της Πανκινέζικης Ομοσπονδίας Γυναικών, η He Ying βοηθάει στην οικοδόμηση της αυτοπεποίθησης των πρόσφατα μεταναστευμένων αγροτισσών για να ξεπεράσουν τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Μέσα από την προσωπική της εμπειρία, αναγνωρίζει τη δύσκολη μετάβαση που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι κατά τη μετεγκατάστασή τους από το χωριό στην πόλη. Κατά τους πρώτους μήνες της μετεγκατάστασης, ο σύζυγος της He Ying αισθάνθηκε άβολα βλέποντας τη νεοαποκτηθείσα ανεξαρτησία της γυναίκας του ως ηγέτη. Ωστόσο, έκτοτε έχει αλλάξει γνώμη, ιδίως αφού είδε την κινητοποίηση της κοινότητας κατά τη διάρκεια του αγώνα κατά του COVID-19.

«Είπα [στις τοπικές γυναίκες] ότι οι γυναίκες είναι το άλλο μισό του ουρανού», δήλωσε η He Ying. «Αν μπορούσαν να εργαστούν, θα είχαν μεγαλύτερο σεβασμό από τους συζύγους τους και θα βοηθούσαν οικονομικά τις οικογένειές τους». Η δεκαμελής οικογένεια της He Ying, η οποία ζούσε σε ένα σπίτι 80 τετραγωνικών μέτρων μαζί, ζει τώρα σε τρία ευρύχωρα διαμερίσματα συνολικής επιφάνειας 200 τετραγωνικών μέτρων. Ζουν σε μια κοινότητα με τρία καλά εξοπλισμένα και καλά στελεχωμένα νηπιαγωγεία, ένα δημοτικό σχολείο και ένα γυμνάσιο. Υπάρχουν δύο κοινοτικά κέντρα υγείας σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια. Αν και η μητέρα της He Ying δεν έχει ακόμη προσαρμοστεί στην αστική ζωή, και ίσως να μην προσαρμοστεί ποτέ, βρίσκει το δρόμο της: «Σταδιακά, συνηθίζω τη νέα ζωή εδώ. Τουλάχιστον μπορώ να μαγειρεύω γεύματα για τα παιδιά», μας είπε.

Η He Ying μας δείχνει ένα βίντεο στο κινητό της τηλέφωνο με τη μητέρα της να οδηγεί μια σειρά από παιδιά πίσω της, και τα επτά εγγόνια σε ένα μέρος. Ένα από αυτά είναι ο μεγαλύτερος γιος της He Ying, τον οποίο έπρεπε να αφήσει πίσω στη φροντίδα της μητέρας της όταν εκείνη ήταν μετανάστρια εργάτρια. Τώρα σπουδάζει συντήρηση ανελκυστήρων σε επαγγελματική σχολή της πόλης. «Ελπίζω ότι μετά την αποφοίτησή του θα μπορέσει να επιστρέψει και να εργαστεί στην κοινότητά μας για να εξυπηρετήσει τους ανθρώπους», μας λέει. Λέει ότι χρειάζονται τεχνικοί για τη συντήρηση των εξήντα τεσσάρων ανελκυστήρων της κοινότητας, τους οποίους τόσες πολλές οικογένειες μόλις μαθαίνουν να χρησιμοποιούν για πρώτη φορά.

Η He Ying έχει στο τηλέφωνό της φωτογραφίες από το παλιό, ετοιμόρροπο ξύλινο σπίτι της στο χωριό. Μιλάει για το χωριό με μια αίσθηση αφοσίωσης, αλλά χωρίς ρομαντισμό. ‘Θα πάω τα παιδιά μου να δουν το παλιό μου χωριό για να θυμούνται τη ζωή του χθες και να εκτιμούν τη ζωή του σήμερα’.

Η αναπληρώτρια γραμματέας He Ying παίρνει τον μικρότερο γιο της από το σχολείο στην κοινότητα Wangjia, πόλη Tongren, επαρχία Guizhou, Απρίλιος 2021.

Ευχαριστίες

Επικεφαλής αυτής της μελέτης ήταν οι Tings Chak (翟庭君), Li Jianhua (李建华) και Lilian Zhang (张丽萍).

Xiang Wang (φωτογραφία) και Daniela Ruggeri (εικονογράφηση)..

Σημειώσεις

[1] Μτφ.  Κατανόηση της ανθεκτικότητας του ΚΚΚ: Έρευνα της κινεζικής κοινής γνώμης στο πέρασμα του χρόνου.

[i] ‘Xi Declares “Complete Victory” in Eradicating Absolute Poverty in China’, Xinhua, 26 February 2021, http://www.xinhuanet.com/english/2021-02/26/c_139767705.htm.

[ii] United Nations Secretary-General, ‘Helping 800 Million People Escape Poverty Was Greatest Such Effort in History, Says Secretary-General, on Seventieth Anniversary of China’s Founding’, United Nations Press, 26 September 2019, https://www.un.org/press/en/2019/sgsm19779.doc.htm.

[iii] United Nations, Department of Economic and Social Affairs, The Sustainable Development Goals Report 2020, July 2020,

https://unstats.un.org/sdgs/report/2020/The-Sustainable-Development-Goals-Report-2020.pdf; United Nations Development Program, Assessing Impact of COVID-19 on the Sustainable Development Goals, December 2020, https://sdgintegration.undp.org/sites/default/files/Flagship_1.pdf.

[iv] United Nations Development Program, Impact of Covid-19 on the Sustainable Development Goals, December 2020, https://sdgintegration.undp.org/accelerating-development-progressduring-covid-19.

[v] Mao Zedong, ‘The Chinese People Have Stood Up!’ (21 September 1949) in Selected Works of Mao Tse-Tung: Volume V (Beijing: Foreign Languages Press, 1961).

https://www.marxists.org/reference/archive/mao/selected-works/volume-5/mswv5_01.htm.

[vi] Zhao Hong, ‘China’s Contribution and Loss in War of Resistance Against Japanese Aggression’, CGTN, 13 August 2020, https://news.cgtn.com/news/2020-08-13/Graphics-China-s-role-in-World-War-II-SV53wLu7N6/index.html.

[vii] John Ross, China’s Great Road: Lessons for Marxist Theory and Socialist Practices (New York: 1804 Books, 2021), 86.

[viii] Communist Party Member Net 共产党员网, ‘Dang zai 1949 nian zhi 1976 nian de lishi xing juda chengjiu’ 党在1949年至1976年的历史性巨大成就 [The Party’s historic great achievements between 1949 and 1976], 28 July 2016, http://fuwu.12371.cn/2016/07/28/ARTI1469667222557643.shtml.

[ix] Wang Sangui, Poverty Alleviation in Contemporary China, trans. Zhu Lili (Beijing: China Renmin University Press, 2019), 51.

[x] Phoenix News 凤凰网, ‘1949–1947 nian: Maozedong shidai zui you jiazhi de lishi yihan’ 1949―1976年：毛泽东时代最有价值的历史遗产, [1949-1976: The most valuable heritage of the Mao Zedong Era], 28 December 2009, http://news.ifeng.com/history/zhiqing/comments/200912/1228_6852_1490175_1.shtml.

[xi] Maurice Meisner, Mao’s China and After: A History of the People’s Republic (New York: Free Press, 1986), 437.

[xii] Meng Yaping, ‘Fantastic Feats of China’s Space Odyssey’, CGTN, 19 April 2017, https://news.cgtn.com/news/3d45544f79557a4d/share_p.html.

[xiii] Deng Xiaoping, ‘Building a Socialism with a Specifically Chinese Character’ (30 June 1984) in Selected Works of Deng Xiaoping, Volume III (1982-1992) (Beijing: Foreign Languages Press, 1994), http://en.people.cn/dengxp/vol3/text/c1220.html.

[xiv] Ross, China’s Great Road, 57.

[xv] The State Council Information Office of the People’s Republic of China, Poverty Alleviation: China’s Experience and Contribution (Beijing: Foreign Languages Press, April 2021), http://www.xinhuanet.com/english/2021-04/06/c_139860414.htm.

[xvi] Singh, Anoop, Malhar S. Nabar, and Papa M. N’Diaye, China’s Economy in Transition: From External to Internal Rebalancing (International Monetary Fund, 7 November 2013), https://www.elibrary.imf.org/view/books/071/20454-9781484303931-en/20454-9781484303931-en-book.xml?language=en&redirect=true.

[xvii] Xi Jinping, ‘Secure a Decisive Victory in Building a Moderately Prosperous Society in All Respects and Strive for the Great Success of Socialism with Chinese Characteristics for a New Era’, China Daily, 18 October 2017, https://www.chinadaily.com.cn/china/19thcpcnationalcongress/2017-11/04/content_34115212.htm.

[xviii] United Nations, Department of Economic and Social Affairs, ‘Poverty eradication’, Sustainable Development, accessed 30 June 2021, https://sdgs.un.org/topics/poverty-eradication.

[xix] ‘Three Regions’ refers to the Tibet Autonomous Region; the Tibetan areas of Qinghai, Sichuan, Gansu, and Yunnan provinces; and Hetian, Aksu, Kashi, and Kizilsu Kyrgyz in the south of Xinjiang Autonomous Region. ‘Three Prefectures’ refers to Liangshan prefecture in Sichuan, Nujiang prefecture in Yunnan, and Linxia prefecture in Gansu.

[xx] CCTV中国中央电视台, ‘Zhongguo xianxing fupin biaozhun diyu shijie biaozhun? Guojia xiangcun zhenxing ju zheyang huiying’ 中国现行扶贫标准低于世界标准？国家乡村振兴局这样回应 [Is China’s current standard for poverty alleviation lower than the global standard? A response from the National Revitalisation Bureau], 6 April 2021, https://news.cctv.com/2021/04/06/ARTIKemhGKDmE36ukw0ypKPO210406.shtml.

[xxi] United Nations Development Programme and Oxford Poverty and Human Development Initiative, Charting Pathways Out of Multidimensional Poverty: Achieving the SDGs, July 2020, http://hdr.undp.org/sites/default/files/2020_mpi_report_en.pdf.

[xxii] World Bank, Poverty and Shared Prosperity 2020: Reversals of Fortune, 2020, https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/34496/9781464816024_Ch1.pdf.

[xxiii] New China Research, Chinese Poverty Alleviation Studies: A Political Economy Perspective (Xinhua News Agency, 22 February 2021), http://www.xinhuanet.com/english/special/2021jpxbg.pdf.

[xxiv] Zhang Zhanbin et al., Poverty Alleviation: Experience and Insights of the Communist Party of China (Beijing: The Contemporary World Press, 2020), 139.

[xxv] New China Research, Chinese Poverty Alleviation Studies, 60.

[xxvi] New China Research, Chinese Poverty Alleviation Studies, 77.

[xxvii] ‘CPC membership grows to over 95 million’, CGTN, 30 June 2021, https://news.cgtn.com/news/2021-06-30/CPC-membership-grows-to-over-95-million-11vF0GvladG/index.html.

[xxviii] The State Council Information of the People’s Republic of China, Poverty Alleviation: China’s Experience and Contribution (Beijing: Foreign Languages Press, 2021), 35.

[xxix] The State Council, Poverty Alleviation, 48.

[xxx] The State Council, Poverty Alleviation, 35.

[xxxi] Cunningham, Edward, Tony Saich, and Jesse Turiel, Understanding CCP Resilience: Surveying Chinese Public Opinion Through Time (Ash Center for Democratic Governance and Innovation, Harvard Kennedy School, July 2020): 2-6, https://ash.harvard.edu/files/ash/files/final_policy_brief_7.6.2020.pdf.

[xxxii] To learn more about how China handled the pandemic, read Tricontinental: Institute for Social Research’s study, China and CoronaShock: https://thetricontinental.org/studies-2-coronavirus/.

[xxxiii] Cary Wu, ‘Did the Pandemic Shake Chinese Citizens’ Trust in Their Government? We Surveyed Nearly 20,000 People to Find Out’, Washington Post, 5 May 2021, https://www.washingtonpost.com/politics/2021/05/05/did-pandemic-shake-chinese-citizens-trust-their-government/.

[xxxiv] The State Council, Poverty Alleviation, 56

[xxxv] Jiangsu University江苏大学, ‘Woxiao xiaoyou zha yingdong huoping quanguo tuopin gongjian xianjin geren’ 我校校友查颖冬获评全国脱贫攻坚先进个人 [Alumnus Zha Yingdong was awarded National Advanced Individual in the battle against poverty], 28 February 2021, https://mp.weixin.qq.com/s/wYjpAkhsQdzNx9NVa_XKDw.

[xxxvi] The State Council, Poverty Alleviation, 57.

[xxxvii] Poverty Alleviation Network Exhibition 脱贫攻坚网络展, ‘Shehui dongyuan’ 社会动员 [Social mobilisation], accessed 3 May 2021, http://fpzg.cpad.gov.cn/429463/430986/431007/index.html.

[xxxviii] The State Council, Poverty Alleviation, 57.

[xxxix] China Development Brief, ‘Hebian Village, a University Professor’s Experiment with Poverty Alleviation’, trans. Serena Chang et al., 25 December 2017, https://chinadevelopmentbrief.cn/reports/hebian-village-a-university-professors-experiment-with-poverty-alleviation/.

[xl] The State Council, Poverty Alleviation, 38.

[xli] The State Council of the People’s Republic of China中华人民共和国国务院, ‘Guowuyuan xinwenban jiu chanye fupin jinzhan chengxiao juxing fabuhui’ 国务院新闻办就产业扶贫进展成效举行发布会 [State Council Information Office held a news conference on the progress and achievements of industrial poverty alleviation], 16 December 2020, http://www.gov.cn/xinwen/2020-12/16/content_5569989.htm.

[xlii] Qiuping, Lyu, Qu Guangyu, and Wang Di, ‘China Focus: Relocated Villagers Leave Poverty on Clifftop’, Xinhua, 14 May 2020, http://www.xinhuanet.com/english/2020-05/14/c_139056868.htm.

[xliii] Kong Wenzheng, ‘Alibaba-linked Ant Forest Wins Top UN Green Award’, China Daily Global, 2 October 2019), http://www.chinadaily.com.cn/global/2019-10/02/content_37513688.htm.

[xliv] The State Council, Poverty Alleviation, 40.

[xlv] Food and Agriculture Organisation of the United Nations, Global Forest Resources Assessment 2020: Main Report, 2020, http://www.fao.org/3/ca9825en/ca9825en.pdf.

[xlvi] Bu Shi and Geng Zhibin, ‘In Tibet: The Road to Modern Education’, CGTN, 22 March 2019, https://news.cgtn.com/news/3d3d514d3149544e33457a6333566d54/index.html.

[xlvii] The State Council Information Office of the People’s Republic of China, Tibet Since 1951: Liberation, Development and Prosperity, May 2021, http://www.xinhuanet.com/english/2021-05/21/c_139959978.htm.

[xlviii] The State Council, Poverty Alleviation, 41-42.

[xlix] National Bureau of Statistics of China, ‘Main Data of the Seventh National Population Census’, 11 May 2021, http://www.stats.gov.cn/english/PressRelease/202105/t20210510_1817185.html.

[l] Xing Wen, ‘First-generation College Attendees Can Face Varying Degrees of Success’, China Daily, 20 May 2020, https://www.chinadaily.com.cn/a/202005/20/WS5ec49a58a310a8b241157060.html.

[li] Crotti, Robert, T. Geiger, V. Ratcheva, and S. Zahidi, Global Gender Gap Report 2020 (World Economic Forum, December 2020), http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2020.pdf.

[lii] Yang Lixiong, ‘The Social Assistance Reform in China: Towards a Fair and Inclusive Social Safety Net’, Addressing Inequalities and Challenges to Social Inclusion through Fiscal, Wage and Social Protection Policies, UN Commission for Social Development, June 2018, https://www.un.org/development/desa/dspd/wp-content/uploads/sites/22/2018/06/The-Social-Assistance-Reform-in-China.pdf.

[liii] Jennifer Golan et al., ‘Unconditional Cash Transfers in China: Who Benefits from the Rural Minimum Living Standard Guarantee (Dibao) Program?’, World Development 93, (May 2017): 316-336, http://dx.doi.org/10.1016/j.worlddev.2016.12.011.

[liv] The State Council, Poverty Alleviation, 42.

[lv] The State Council, Poverty Alleviation, 44.

[lvi] Guo Yingzhe and Wu Yujian, ‘China Promotes Private Retirement Savings to Shore Up Strained Pension System’, Caixin Global, 17 May 2021, https://www.caixinglobal.com/2021-05-17/china-promotes-private-retirement-savings-to-shore-up-strained-pension-system-101714140.html.

[lvii] The State Council, Poverty Alleviation, 44.

[lviii] Voices from the Frontline: China’s War on Poverty, CGTN/PBS, 14 December 2020, https://news.cgtn.com/news/2020-12-14/China-s-war-on-poverty-WdOsyyVGhy/index.html.

[lix] Zhonggong zhongyang bangongting guowuyuan bangongting yinfa, ‘shengji dangwei he zhengfu fupin kaifa gongzuo chengxiao kaohe banfa’ 中共中央办公厅 国务院办公厅印发《省级党委和政府扶贫开发工作成效考核办法》[General office of CPC Central Committee and general office of State Council issued ‘measures for assessing the effectiveness of poverty alleviation and development of provincial party committee and government’], Xinhua 新华社, 16 February 2016, http://www.gov.cn/xinwen/2016-02/16/content_5041672.htm.

[lx] Zhang Ge张歌 and Wu Zhenguo伍振国, ‘Guowuyuan fupin ban: Tuopin gongjian yao shixing zui yange de kaohe pinggu zhidu jing de qi lishi jianyan’ 国务院扶贫办：脱贫攻坚要实行最严格的考核评估制度 经得起历史检验 [State Council poverty alleviation office: the strictest assessment and evaluation system be implemented in the battle against poverty to withstand the test of history], People’s Daily人民日报, 7 March 2017, http://rmfp.people.com.cn/n1/2017/0307/c406725-29129889.html.

[lxi] ‘Third-party Inspector of Poverty Relief Work’, CGTN, 9 February 2021, https://news.cgtn.com/news/2021-02-08/Third-party-inspector-of-poverty-relief-work-XHYpliv4BO/index.html.

[lxii] ‘2020 nian guojia jingzhun fupin gongzuo chengxiao disanfang pinggu qidong’ 2020年国家精准扶贫工作成效第三方评估启动[A third-party assessment was launched on the effectiveness of the national targeted poverty alleviation in 2020], Science Forum 科学大讲坛, 1 December 2020, https://www.sohu.com/a/435632363_120873446.

[lxiii] ‘Shaanxi shengwei shuji anfang tuopin gongjian gongzuo beihou you he shenyi’ 陕西省委书记暗访脱贫攻坚工作 背后有何深意？[Secretary of Shaanxi Provincial Party Committee investigated the battle against poverty in secret. What is the meaning behind this?], People’s Daily 人民日报/CCTV 中央电视台, 20 April 2017, http://news.cctv.com/2017/04/20/ARTI1WIPSScfr4SZwCTnRNix170420.shtml.

[lxiv] ‘Jiedu shengji fupin chengxiao kaohe banfa sida kandian’解读省级扶贫成效考核办法四大看点 [Explaining the four highlights of the province-level measures for assessing the effectiveness of poverty alleviation], Xinhua 新华网, 17 February 2016, http://www.cpad.gov.cn/art/2016/2/17/art_624_45014.html.

[lxv] Shi Yu, ‘In Data: China’s Fight Against Corruption in Poverty Alleviation,’ CGTN, 9 August 2020, https://news.cgtn.com/news/2020-08-09/In-data-China-s-fight-against-corruption-in-poverty-alleviation-SO8OgC70Q0/index.html.

[lxvi] ‘China Vows Unremitting Fight Against Corruption’, CGTN, 24 January 2021, https://news.cgtn.com/news/2021-01-24/China-s-discipline-authorities-adopt-communique-at-5th-plenary-session-XjqWdSURI4/index.html.

[lxvii] Weiduo, Shen, Cao Siqi, and Zhang Hongpei, ‘No. I Central Document Vows Rural Revitalization’, Global Times, 22 February 2021, https://www.globaltimes.cn/page/202102/1216103.shtml.

[lxviii] World Bank, ‘World Bank Country Data and Lending Groups’, accessed 3 July 2021, https://datahelpdesk.worldbank.org/knowledgebase/articles/906519#High_income.

[lxix] ‘China’s GDP per Capital Just Passed $10,000, but What Does This Mean?’, CGTN, 17 January 2020, https://news.cgtn.com/news/2020-01-17/China-s-GDP-per-capita-just-passed-10-000-but-what-does-this-mean–NkvMWAMYNO/index.html.

[lxx] ‘Communiqué of the Fourth Plenary Session of the 19th Central Committee of the Communist Party of China’, Xinhua, 31 October 2019, http://news.xmnn.cn/xmnn/2019/10/31/100620623.shtml.

[lxxi] ‘Why President Xi Strongly Advocates Building Community with Shared Future’, Xinhua, 22 September 2020, http://www.xinhuanet.com/english/2020-09/22/c_139388123.htm.

[lxxii] The State Council, Poverty Alleviation, 62.

[lxxiii] Wang Xiaonan, ‘Will China’s Left-behind Children Escape the Prosperity Paradox?’, CGTN, 7 March 2019, https://news.cgtn.com/news/3d3d414e3349544d33457a6333566d54/index.html.