Η Επαναστατική Ενοποίηση έλαβε μέρος στη διαδήλωση της Παγκόσμιας Αντιιμπεριαλιστικής Πλατφόρμας στη Χάγη ενάντια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, την 21η και 24 & 25 Ιουνίου.
Παρατίθεται η ομιλία του Σπύρου Πατέλη, μέλους του ΚΣ της Επαναστατικής Ενοποίησης από τη διαδήλωση της 21ης Ιουνίου:
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, εν μέσω Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, αμέσως μετά το ξέσπασμα ενός νέου μετώπου με την σιωνιστική επίθεση κατά του Ιράν και την άμεση απάντηση του τελευταίου. Βρισκόμαστε εδώ για να αντιταχθούμε στην αιμοδιψή συμμορία του ΝΑΤΟ, την ιμπεριαλιστική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στην προσπάθειά της να εξαλείψει κάθε αντίσταση στην φθίνουσα κυριαρχία της, να διαλύσει κάθε αντιιμπεριαλιστική και σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο. Σε συνόδους κορυφής όπως αυτή που πρόκειται να λάβει χώρα εδώ, οι ιμπεριαλιστές καταστρώνουν τα σχέδιά τους πριν από μια ακόμα άνανδρη επίθεση, πριν ρίξουν μια ακόμα χώρα σε έναν αγώνα για την επιβίωση, πριν μας φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην ολοκληρωτική πυρηνική καταστροφή της ανθρωπότητας.
Πριν από 52 χρόνια, στην Ελλάδα, οι φοιτητές εξεγέρθηκαν ενάντια στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ δικτατορία και οχυρώθηκαν στο κτίριο του Πολυτεχνείου με τα συνθήματα «Έξω αι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ». Συνέχισαν να φωνάζουν συνθήματα και να τραγουδούν αψηφώντας τον κίνδυνο μέχρι τη στιγμή που το άρμα μάχης έριξε τη σιδερένια πύλη τερματίζοντας την κατάληψη με αίμα. Ακριβώς όπως αυτή η βίαιη πράξη καταστολής σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την χούντα των συνταγματαρχών, έτσι και σήμερα, η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και οι πόλεμοι δια αντιπροσώπων μπορούν μόνο να καθυστερήσουν και όχι να αποτρέψουν την αναπόφευκτη κατάρρευση του σάπιου ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Εμείς, η αντιιμπεριαλιστική νεολαία και οι παγκόσμιες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οφείλουμε να διαλύσουμε τον παρασιτικό μηχανισμό του ιμπεριαλισμού με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Να μετατρέψουμε αυτόν τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε έναν πόλεμο που θα συντρίψει τον ιμπεριαλισμό και τον επιτιθέμενο άξονα. Είναι καθήκον μας να αγωνιστούμε για την επίτευξη των στόχων της παγκόσμιας αντιιμπεριαλιστικής πλατφόρμας για την ένωση των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε ένα μαχητικό μέτωπο, ικανό να υφαρπάξει τη στρατηγική πρωτοβουλία κινήσεων απ’ τον εχθρό και να εξαλείψει το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης που απομυζά υπερκέρδη από τις εξαρτημένες και ημι-ανεξάρτητες χώρες του κόσμου, ώστε οι λαοί να μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο ανεμπόδιστα προς τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.
Παρατίθεται τμήμα της ομιλίας του συντονιστή του ΚΣ της Επαναστατικής ενοποίησης Δημήτρη Πατέλη από τη διαδήλωση της 24ης Ιουνίου:
Σήμερα, με την απώλεια ισχύος που έχουν λόγω των γεωτεκτονικών αλλαγών στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεξάγουν επιθετικές ενέργειες για να ενισχύσουν την ηγεμονία τους και να καταστείλουν την άνοδο των αντιιμπεριαλιστικών και σοσιαλιστικών χωρών. Συνεχίζουν να απομυζούν υπερκερδη από όλο τον κόσμο και, με έναν στρατιωτικοποιημένο διακρατικό μηχανισμό εξουσίας υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα μορφή παγκόσμιας δικτατορίας.
Ο αγώνας ενάντια στο ΝΑΤΟ δεν είναι απλή αντίθεση σε μια στρατιωτική συμμαχία, αλλά αγώνας ενάντια στην ίδια την ηγεμονία του ιμπεριαλισμού. Είναι αγώνας για την απελευθέρωση, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια, την ανεξαρτησία και την προοπτική ισότιμης ανάπτυξης για την ανθρωπότητα. Γνωρίζουμε ότι στις μάχες που έλαβαν χώρα στο Ιράν και γύρω από αυτό τις τελευταίες ημέρες, ήταν ο γενναίος ιρανικός λαός που πέτυχε τη νίκη. Στεκόμαστε στο πλευρό του Ιράν, του λαού του Ντονμπάς και του ρωσικού λαού ενάντια στο ΝΑΤΟ και το κράτος proxy του, την Ουκρανία. Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας ενάντια στο κράτος proxy που ονομάζεται «Δημοκρατία της Κορέας» και στο πλευρό του λαού της Κίνας ενάντια στο κράτος proxy που ονομάζεται Ταϊβάν.
Παρατίθεται η ομιλία του Σπύρου Πατέλη από τη διαδήλωση της 25ης Ιουνίου:
Πώς ωφελεί το ΝΑΤΟ τους λαούς των χωρών-μελών του;
1. Κάποιοι πιστεύουν ότι η συμμετοχή της χώρας τους στο ΝΑΤΟ συμβάλλει στη διατήρηση της δημοκρατίας. Ωστόσο, αυτό μπορεί να αμφισβητηθεί από το πραξικόπημα του 1967 στην Ελλάδα, κατά το οποίο στρατιωτικοί υπό την ηγεσία του εκπαιδευμένου από τη CIA Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατέλαβαν την εξουσία. Αυτό οδήγησε σε μια αιματηρή επταετή δικτατορία που συνοδεύτηκε από καταστολή, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξαφανίσεις και, φυσικά, τη δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών που είχαν καταλάβει το Πολυτεχνείο της Αθήνας, κατά την οποία ένα άρμα μάχης έσπασε την πύλη του πανεπιστημίου, ενώ ελεύθεροι σκοπευτές δολοφονούσαν πολίτες από τις ταράτσες. Οι χώρες της Βαλτικής είναι ένα άλλο παράδειγμα, όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού – η ρωσόφωνη μειονότητα – δεν έχει την ιδιότητα του πολίτη και δεν μπορεί να ψηφίσει. Μέσα στην υποτιθέμενη «συμπεριληπτική αγκαλιά της ευρωπαϊκής οικογένειας» η γλώσσα και η ταυτότητά τους ποινικοποιούνται και εξαλείφονται. Στην καρδιά της «δημοκρατικής» ΕΕ, συλλαμβάνονται άνθρωποι όχι μόνο επειδή συμμετέχουν σε διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη, αλλά και επειδή δημοσιεύουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μηνύματα υποστήριξης προς την Παλαιστίνη ή κριτικής προς την γενοκτονική εκστρατεία του Ισραήλ.
2. Ορισμένοι άνθρωποι σε χώρες της περιφέρειας του ΝΑΤΟ τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι ο ΝΑΤΟ θα μπορούσε να τους βοηθήσει να επιλύσουν εδαφικές διαφορές με επιθετικούς γείτονες. Αυτό αμφισβητείται με λιγοστή ιστορική γνώση. Μετά το ελληνικό πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974, τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν στο νησί και από τότε κατέχουν το βόρειο μισό του. Οι δύο μεγάλες βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια, φυσικά, παρέμειναν “ουδέτερες”.
3. Οι άνθρωποι στις χώρες του πυρήνα του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι η συμμετοχή τους σε μια ισχυρή συμμαχία θα τους βοηθήσει να διατηρήσουν την καλύτερη ποιότητα ζωής που απολαμβάνουν. Ωστόσο, η οικονομική κρίση του 2008 επιδεινώθηκε από την επακόλουθη πανδημία Covid-19, και η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω λόγω των κυρώσεων στην πώληση ρωσικής ενέργειας και της δολιοφθοράς των αγωγών Nord Stream. Όλα αυτά χωρίς να αναφερθούμε στις συνέπειες της περαιτέρω κλιμάκωσης του πολέμου στη Μέση Ανατολή, τις οποίες έχουμε δει πρόσφατα. Η αποβιομηχάνιση, η αύξηση του κόστους ζωής, η ανεργία και τώρα η απαίτηση του ΝΑΤΟ για 5% του ΑΕΠ σε στρατιωτικές δαπάνες καταστρέφουν κάθε προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον για την Ευρώπη. Το ReArm Europe είναι μια πρωτοβουλία που σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει ανθρώπους από χώρες της ΕΕ ως «κρέας για τα κανόνια» εναντίον της Ρωσίας.
4. Οι πολίτες των κρατών του πυρήνα του ΝΑΤΟ πιστεύουν επίσης ότι το ΝΑΤΟ καθιστά τις χώρες τους ασφαλέστερες και πιο προστατευμένες από εξωτερικές απειλές. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι το ΝΑΤΟ έχει χάσει την τεχνολογική υπεροχή που στο παρελθόν το κρατούσε ίσως στο απυρόβλητο. Η Ρωσική Ομοσπονδία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας, το Ιράν και η Υεμένη διαθέτουν πλέον υπερηχητικούς πυραύλους. Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι που μεταφέρουν υπερηχητικά οχήματα επανεισόδου τα οποία εξασφαλίζουν ότι εαν το ΝΑΤΟ παρασύρει τον κόσμο σε έναν πυρηνικό πόλεμο, οι δυτικές χώρες δεν θα είναι σε θέση να προφυλαχθούν από τα αντίποινα και την αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή. Οι λαοί της Ευρώπης και των ΗΠΑ ενδέχεται πλέον να βιώσουν την απελπισία της στοχοποίησής τους, όπως είναι η καθημερινή εμπειρία του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, του λαού της Υεμένης και του Λιβάνου. Ακόμη και το άρθρο 5 – η δέσμευση των συμμάχων του ΝΑΤΟ για συλλογική άμυνα – φαίνεται να τίθεται υπό αμφισβήτηση σε πρόσφατες δηλώσεις της ηγεσίας των ΗΠΑ.
Συμπερασματικά, το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει την άνοδο του πρώιμου σοσιαλισμού στην Ευρώπη μετά την θριαμβευτική απελευθέρωση της Ανατολικής Ευρώπης από τον ναζισμό από την ΕΣΣΔ και τα παρτιζάνικα κινήματα. Αυτός ο λόγος ύπαρξής του δεν ισχύει πλέον, μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ο ξεκάθαρος σκοπός που υπαργορεύει τη διατήρηση αυτής της συμμαχίας κατά τη διάρκεια του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι η διάσωση της φθίνουσας ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας επί του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου μέσω πολέμων δια αντιπροσώπων και επιχειρήσεων αλλαγής καθεστώτος. Οι αντιιμπεριαλιστικές και σοσιαλιστικές χώρες οφείλουν να νικήσουν τον ιμπεριαλιστικό άξονα, καθώς η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που τροφοδοτεί τον πόλεμο και τις αναταραχές μας φέρνει όλο και πιο κοντά στην ολική πυρηνική καταστροφή της ανθρωπότητας.