Του Booker Omole, Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Μαρξιστικού – Κένυα [πηγή]
Μετάφραση: Σ. Πατέλης
Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός συνενώνει τη δημοκρατία και τον συγκεντρωτισμό σε μια δυναμική διαδικασία που εξασφαλίζει την ενότητα στη δράση και τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων – κάτι που είναι απαραίτητο για την ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός αποτελεί επιστημονική αναγκαιότητα και ηθική επιταγή. Χωρίς αυτόν, τα επαναστατικά κινήματα κινδυνεύουν να χαθούν στο χάος του φιλελεύθερου ατομικισμού ή στην παράλυση του γραφειοκρατικού αυταρχισμού.
Γιατί ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι απαραίτητος
Ενότητα στη δράση, πολυμορφία στη σκέψη: Εξασφαλίζει την ανοιχτή συζήτηση εντός της οργάνωσης, αλλά απαιτεί ενότητα μόλις οι αποφάσεις ληφθούν δημοκρατικά. Είναι κρίσιμο να δρούμε με μια φωνή απέναντι στις αντιδραστικές δυνάμεις.
Η διάσπαση της ενότητας μέσω του αναρχικού αυθορμητισμού ή του φιλελεύθερου ατομικισμού αφήνει τα κινήματα ακυβέρνητα και ευάλωτα στην καπιταλιστική χειραγώγηση. Η ενότητα μέσω του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού είναι απαραίτητη για την επαναστατική επιτυχία.
Πειθαρχία για τη νίκη: Οι επαναστάσεις απαιτούν πειθαρχία. Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός αποτρέπει τον οπορτουνισμό, όπου τα ατομικά συμφέροντα υπερισχύουν των συλλογικών στόχων, εξασφαλίζοντας την αποτελεσματική διεξαγωγή των επαναστατικών προγραμμάτων.
Χωρίς δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, το ατομικό συμφέρον, η αμφιταλάντευση και η προδοσία υπονομεύουν τους επαναστατικούς αγώνες. Η πειθαρχία και η ενότητα εξασφαλίζουν την επιτυχία των επαναστατικών κινημάτων.
Η Ιστορία το επιβεβαιώνει: Οι Μπολσεβίκοι θριάμβευσαν μέσω της αυστηρής τήρησης του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Τα κινήματα που τον εγκατέλειψαν έπεσαν στον φραξιονισμό, την ιδεολογική άμβλυνση και την ήττα, αποδεικνύοντας την αναγκαιότητά του για την επιτυχία της επανάστασης.
Κριτική στους αντιπάλους του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού
Η εναντίωση στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό προέρχεται από τον αστικό ατομικισμό και τον οπορτουνιστικό αναθεωρητισμό, που αντανακλούν την καπιταλιστική ιδεολογία ακόμη και μεταξύ των αυτοαποκαλούμενων επαναστατών.
Αστικός ατομικισμός: Οι επικριτές χαρακτηρίζουν τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό «αυταρχικό», δίνοντας προτεραιότητα στην αυτονομία έναντι της συλλογικής ευθύνης. Η αληθινή επαναστατική ελευθερία εξυπηρετεί τα συλλογικά συμφέροντα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων μαζών.
Οπορτουνιστικός αναθεωρητισμός: Τα επιχειρήματα υπέρ κάποιας «ευελιξίας» ή «αυτονομίας» κρύβουν συμβιβασμούς με τις αντιδραστικές δυνάμεις. Αυτό το είδος δειλίας υπονομεύει την επανάσταση, θυσιάζοντας μακροπρόθεσμους στόχους για προσωπικά ή προσωρινά οφέλη.
Η αντίθεση στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό δεν είναι ένα απλό θεωρητικό λάθος, είναι προδοσία. Η απόρριψη αυτής της αρχής διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική κυριαρχία, υπονομεύοντας τη συλλογική δύναμη των μαζών.
Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ως ηθική επιταγή
Η κατίσχυση της ατομικιστικής αποδιοργάνωσης έναντι της συλλογικής δύναμης αποτελεί μια ηθική αποτυχία. Η επανάσταση απαιτεί πειθαρχία, θυσίες και δέσμευση στον συλλογικό αγώνα για την απελευθέρωση.
Η άρνηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δίνει προτεραιότητα στην προσωπική άνεση έναντι του πόνου των μαζών, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε καταπίεση. Μια τέτοια στάση είναι αδικαιολόγητη και εξυπηρετεί τους καταπιεστές.
Επαναστατική πραγματικότητα: Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι ο μόνος δυνατός δρόμος προς την επανάσταση. Οι εναλλακτικές οργανωτικές αρχές οδηγούν στον ρεφορμισμό, την προδοσία και την αποτυχία. Οι λαοί δεν έχουν την πολυτέλεια για περαιτέρω αποτυχημένα πειράματα.
Η απόρριψη του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού σημαίνει την απόρριψη της ίδιας της επανάστασης. Η υιοθέτησή του μας δεσμεύει υπέρ της απελευθέρωσης, της δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού. Κάθε απόκλιση από αυτή την αρχή είναι ιστορική και ηθική προδοσία.
Όπως είπε ο Λένιν: «Χωρίς σιδερένια πειθαρχία κατά τις κρίσιμες στιγμές του αγώνα, το προλεταριάτο δεν μπορεί να θριαμβεύσει». Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας της επανάστασης.
Φωτογραφία από συγκέντρωση του CPM-K μπροστά στο άγαλμα του αρχιστράτηγου Dedan Kimathi, ηγέτη του αντιαποικιοκρατικού αγώνα του λαού της Κένυας ενάντια στη Βρετανική αποικιοκρατία. «Το CPM-K, που έχει τις ρίζες του στην κληρονομιά του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Κένυας, συνεχίζει τον αγώνα για πραγματική ανεξαρτησία, εμπνεόμενο από ήρωες όπως ο αρχιστράτηγος Dedan Kimathi. Παραμένουμε προσηλωμένοι στην ολοκλήρωση της Λαϊκής Δημοκρατικής Επανάστασης και στην προώθηση του σοσιαλισμού.»